Stel je persoonlijke vraag #34

image

6 likes

Oh ja ik heb 2 onverklaarbare verhalen en 1 droom die vooral heel mooi en troostend was voor mezelf.
1 van die onverklaarbare was gewoon echt tering eng.

Ik zou ze ergens moeten opslaan, dit komt regelmatig terug :joy: Ik ga de kortere versies proberen:

  1. Was aan het bellen met een ex vriendje toen ik op de achtergrond een bonk hoorde en geschreeuw van zijn moeder. Mn vriendje gooide de telefoon van zich af en is gaan helpen. Ik hoorde gerommel, brekend glas en daarna geschreeuw en gehuil. Toen hoorde ik iemand ademen in de telefoon en werd er opgehangen.
    Zijn vader was uitgegleden in de douche en m’n vriend had het raam boven de deur ingeslagen, was erdoorheen gekropen en vond zn vader. Die bleek een hartaanval te hebben gehad en was overleden. Ik heb toen een hele tijd gedacht dat zijn broer naar de telefoon kwam (want hoorde hem en zn moeder nog ver weg) om 112 te bellen ofzo, maar later bleek zn broer niet thuis te zijn geweest. Hij wist niet wie er had opgehangen.
    De dag van de begrafenis waren we daar thuis en was zn moeder een beetje dramatisch aan het huilen tegen een foto of ie alsjeblieft kon laten weten dat ie er nog was. Daarna viel er een massief glazen waxinelichthouder/theepotwarmer in 3 perfecte stukken op het zachte tapijt. Dat was raar, omdat er niemand bij in de buurt stond, er geen ramen open waren, het een lage tafel was en hij dus niet had moeten breken op het tapijt en omdat hij midden op de tafel stond, zeker een halve meter van de rand op een gehaakt kleedje wat wel nog perfect lag.

  2. Oude kerk in Breezand waar ik was met de kerstviering van de basisschool waar ik stage liep. Gebruikten een kamertje direct naast het podium als kleedkamer voor de kinderen en daar was ik al 2 dagen naartoe aan het lopen steeds, ik kende prima de weg. Toen iedereen weg was en ik nog 1 keer even ging kijken daar of alles leeg was, was die kamer opeens weg en stond ik in een smalle gang met aan de ene kant een lange muur met deuren en aan de andere kant ramen met tussen elk raam foto’s van de oude priesters/dominees/weet ik veel hoe dat heet. Het was al de hele avond bloedverziekend heet van de hoog gestookte verwarming overal.
    Ik liep de gang door maar elke keer als ik ging lopen deed m’n spiegelbeeld in de ramen vreemd, die leek sneller te gaan dan ik en was wazig. Ook was het warm ter hoogte van de ramen maar ijskoud ter hoogte van de foto’s, terwijl je dat andersom zou verwachten. Ik ging sneller lopen, want doodeng en raar, en voorbij de foto’s maar verder exact dezelfde omstandigheden was het opeens weer warm en deed m’n spiegelbeeld weer normaal. Direct om de hoek was de kleedkamer weer. Ben heel hard weggerend.

foto's

Ik ben aan het zoeken naar foto’s van die gang online, maar ik vind dus wel foto’s van de deuropening naar dat kamertje, maar niet naar hoe het eruit ziet daar achter. Maar ik snap nu nog minder van waar die gang zou moeten zijn geweest.
Hier zie je duidelijk de deuropening:

Maar hier zie je door de ramen rechts dat daar direct buiten is, dus daar zou helemaal geen gang met ramen kunnen hebben gelopen. En het was dus ook geen kwestie van verdwalen, want ik ging die deuropening door en toen was daar direct rechts de gang:

Krijg dus 13 jaar na dat moment nog helemaal de kriebels van deze foto’s :joy:

  1. Mijn beste vriend is overleden toen hij 24 was. Ik werkte toen in een casino en kwam na m’n dienst langs de kroeg waar hij zat. Heb zn auto nog zien staan en getwijfeld om even een drankje te doen. Ik had hem nooit met alcohol op de auto in laten stappen, dus ik heb me een hele tijd schuldig gevoeld dat ik niet ben gegaan.
    Ik had nachtmerries dat ik in de auto zat en hij naast me zat op de passagiersstoel. Ik probeer zn gordel vast te klikken, maar hij klikte niet. Ik druk m’n rem in, maar we remmen niet. Vlak voordat we de boom raken wordt het donker en schrik ik wakker. Dat ging zo een hele tijd door, tot het opeens anders ging: ik probeer zn gordel dicht te klikken, maar hij legt zn hand op mijn hand en ik voel m’n eigen gordel strak trekken en me terug trekken in m’n stoel. Hij kijkt me aan en glimlacht en zegt dat ik moet stoppen met mezelf te martelen, omdat de uitkomst elke keer hetzelfde gaat zijn. Dat het goed zo is en dat ie van me houdt. Daarna wordt het licht ipv donker en heb nooit meer de droom gehad.
40 likes

Oh gatver, de kerk in m’n verhaal hierboven heet toeval de Sint Jan :joy:

8 likes

Het is een droom dus natuurlijk helemaal niet onverklaarbaar en het is ook oké als het niet iets spiritueels is, want ik ben ook helemaal niet spiritueel. Maar het was wel een hele fijne en noodzakelijke afsluiter voor me. Ik had het heel hard nodig om van hém te horen dat ik me niet schuldig hoefde te voelen, maar dat kon niet meer natuurlijk.

7 likes

Toen mijn vader overleed wist ik het de seconde dat de telefoon van mijn moeder ging. Die werd wel vaker midden in de nacht gebeld ivm haar werk maar toen dacht ik bij het eerste pingeltje: papa is dood. En dat bleek ook zo, hij overleed ondanks zijn ziekte echt heel erg onverwacht.

Heb dus ook nooit afscheid kunnen nemen en dat vond ik echt hartverscheurend.
In de nacht van zijn verjaardag een jaar later droomde ik voor het eerst over hem. En kreeg ik in die droom het afscheid wat ik zo vreselijk graag had gewild. Hij klonk als mijn vader, voelde als mijn vader en rook als mijn vader. Zó realistisch heb ik nooit over iets of iemand gedroomd. Ik heb toen kunnen ‘zeggen’ wat ik wilde zeggen, en heb zulke fijne en troostende woorden gehoord waar ik nu jaren later nog enorm veel aan heb. Dat heeft me destijds ook echt geholpen in het verwerken van zijn dood.

38 likes

Is nog verdomde duur ook omdat nummer te bellen :joy:

1 like

Ook heel benieuwd naar de sollicitatieprocedure.

Nee het was echt! Ik weet het nog heel goed. Ze zat heel diep en belde de crisisdienst en kreeg een hele lieve mevrouw aan de lijn die goed hielp. Toen ze weer bij haar behandelaar was was er nergens iets te vinden van dat gesprek. Maar ze had het wel echt gevoerd. Toen had ze gepost dat het een engel was. Sorry als je dit leest en je herkent het verhaal, ik ga het gewoon nooit vergeten.

@Degas oh ja, Zal ik ook nooit vergeten!

2 likes

Kennis van Bijbelverzen hebben en nog wat zweefteef eromheen als vereisten?

1 like

Ik heb ook een keer de crisisdienst gebeld van mijn ggz en toen kreeg ik te horen dat dat nummer daar helemaal niet voor was en dat ik morgen maar moest bellen met mijn behandelaar :joy: ben benieuwd wie ik aan de lijn had. Lucifer ofzo

36 likes

Ohja wow nu je het zegt, dat verhaal heb ik ook gelezen ja, heel fijn dat ze daar kracht uit gehaald heeft

Ik zit al jullie spook verhalen te lezen gooit de kat iets om. Naaah hart aanval.

9 likes

Het is een teken van boven :nerd_face:

3 likes

Nee ik scheet 7 kleuren en was alleen, nooit in de gelegenheid geweest om overdag nog eens te kijken helaas.

3 likes

Naar aanleiding van een gesprek in FF Boulevard #7

Heb jij een interne monoloog? Oftewel, hoor jij een stem in je hoofd als je nadenkt, beslissingen maakt etc.

  • Ja
  • Nee
  • Anders

0 stemmers

1 like

Niet alleen intern, ik heb ook hardop discussies met mezelf als ik alleen ben.

14 likes

Laat het dan echt op een schnitzel lijken, dit kan ook nog door voor een mislukte appelflap etc. Ik mis het schijfje citroen.

2 likes

Ik praat heel veel in m’n hoofd als ik blij ben. Niet per se bij beslissingen oid

1 like

Zou jij hem een like geven?

  • Ja ik vind hem aantrekkelijk
  • Nee ik vind hem niet aantrekkelijk

0 stemmers

Maar zou hem toch een like geven voor de hond :heart_eyes:

14 likes