Sta je open voor deze verhalen of denk je toch dat er een verklaring is/dat het onzin is?
- Ik geloof eigenlijk niet in bovennatuurlijk maar deze ervaringen wel
- Ik sta hiervoor open
- Hier is gewoon een logische verklaring voor
0 stemmers
Sta je open voor deze verhalen of denk je toch dat er een verklaring is/dat het onzin is?
0 stemmers
Ik heb 2 kleine dingetjes.
Ik āhoordeā een keer zeg maar mijn vader mijn naam zeggen, maar in mijn hoofd. Het was niet die stem van mijn eigen gedachten maar zijn stem. Ik had toen heel sterk het gevoel dat hij in het echt mijn naam had gezegd. Ik ben niet echt zweverig maar ik heb hem toen toch een smsje gestuurd om te vragen of hij toevallig net mijn naam zei. Zegt hij⦠ja ik ben fotoās laten zien van toen ik bij jou op bezoek was want mijn zus is hier. Zo bijzonder! Hij was op dat moment 8000 km van mij vandaan.
En recent was ik in een National Park op een beetje een afgelegen pad wat niet officieel op de kaart stond. Toen kreeg ik echt een heel sterk gevoel over me heen. Later zei mijn man opeens dat hij ābad vibesā voelde zonder dat ik er iets over had gezegd. Dat vond ik zo apart, en toen heb ik er later iets over opgezocht en heel veel mensen hebben dat dus ook gehad. Alleen noemen zij het spiritueel en ik vond het eerder een naar gevoel. Ik wist hier van te voren niks van en ik heb het 100% gevoeld
Bij mij was het toen ik vrij jong was, ik was op vakantie met mijn ouders (hele niet-spirituele down-to-earth mensen) in Portugal en we gingen naar een camping die we nog niet kenden. De receptioniste vroeg of we de twee nachten die we wilden blijven vooraf wilden betalen, want eigenlijk niemand bleef langer dan 1 nacht. Wij dachten nouja, zal wel meer een doorreiscamping zijn ofzo, verder niet zo bij stilgestaan. Die nacht hebben zowel ik als mijn ouders allemaal hele intense nachtmerries gehad terwijl we dat eigenlijk nooit hebben en voelden, en mijn ouders hebben gelijk die ochtend de tent weer ingepakt.
Oh en ik zag vroeger altijd een jongetje onder de werkbank van mijn vader zitten 's avonds, waar ik somehow ook helemaal niet bang van werd, maar dat heb ik altijd toegeschreven aan fantasie haha
Mijn opa zijn uitvaart was een dag voor mijn verjaardag en een week voor een belangrijke wedstrijd. Mijn opa en ik waren beste maatjes en ik was er uiteraard kapot van. Toen ik klein was vertelde mijn opa altijd fantasieverhalen over zijn avonturen op de racefiets, waar hij vergezeld werd door oa een vos, een konijn en een kraai (die hadden ook namen haha) De dag erna ging ik mijn laatste lange training doen (op de racefiets) terwijl ik eigenlijk die hele wedstrijd niet meer wilde doen omdat ik me zo rot voelde. Tijdens die rit vloog er een kraai tegen mijn helm aan. Ik heb besloten dat dat de kraai uit de verhalen van mān opa was die me vertelde dat het goed was.
Dat verhaal weet ik nog van het oude forum!! En een eng verhaal van @anon86562306 en een verhaal dat iemand met een engel had gebeld
Wow, hebben ze daarboven ook al 5g.
@kali Reageer je met een bepaalde reden niet op mān bericht of overheen gelezen? Ik vind het wel interessant eigenlijk hoe je het ziet, vandaar dat ik het check
Toen ik afgelopen week in het ziekenhuis zat belde mān vader opeens. Hij belt verder nooit zomaar, en voor zover hij wist was ik gewoon op vakantie en was er niks aan de hand. Mān zusje hoorde pas de volgende ochtend wat er gebeurd was en die zei dat ze de hele nacht had liggen draaien en wakker was geweest (en ik dus ook). Zou ook gewoon toeval kunnen zijn geweest maar vond het wel bijzonder!
Ah ja, ik begrijp het, zo had ik het niet bekeken en ben het ook wel met je eens nu eigenlijk. Thanks dat je alsnog reageert
Toen mijn opa in het ziekenhuis lag en daar overleed, bleek de klok bij hem thuis op het tijdstip van overlijden stil te staan. Wil niet zeggen dat dat het punt van overlijden was (kan ook 12 of 24 eerder gestopt zijn met tikken), maar volgens mijn tante en nichtje was het absoluut een teken van iets of iemand.
Oh ja ik heb 2 onverklaarbare verhalen en 1 droom die vooral heel mooi en troostend was voor mezelf.
1 van die onverklaarbare was gewoon echt tering eng.
Ik zou ze ergens moeten opslaan, dit komt regelmatig terug Ik ga de kortere versies proberen:
Was aan het bellen met een ex vriendje toen ik op de achtergrond een bonk hoorde en geschreeuw van zijn moeder. Mn vriendje gooide de telefoon van zich af en is gaan helpen. Ik hoorde gerommel, brekend glas en daarna geschreeuw en gehuil. Toen hoorde ik iemand ademen in de telefoon en werd er opgehangen.
Zijn vader was uitgegleden in de douche en mān vriend had het raam boven de deur ingeslagen, was erdoorheen gekropen en vond zn vader. Die bleek een hartaanval te hebben gehad en was overleden. Ik heb toen een hele tijd gedacht dat zijn broer naar de telefoon kwam (want hoorde hem en zn moeder nog ver weg) om 112 te bellen ofzo, maar later bleek zn broer niet thuis te zijn geweest. Hij wist niet wie er had opgehangen.
De dag van de begrafenis waren we daar thuis en was zn moeder een beetje dramatisch aan het huilen tegen een foto of ie alsjeblieft kon laten weten dat ie er nog was. Daarna viel er een massief glazen waxinelichthouder/theepotwarmer in 3 perfecte stukken op het zachte tapijt. Dat was raar, omdat er niemand bij in de buurt stond, er geen ramen open waren, het een lage tafel was en hij dus niet had moeten breken op het tapijt en omdat hij midden op de tafel stond, zeker een halve meter van de rand op een gehaakt kleedje wat wel nog perfect lag.
Oude kerk in Breezand waar ik was met de kerstviering van de basisschool waar ik stage liep. Gebruikten een kamertje direct naast het podium als kleedkamer voor de kinderen en daar was ik al 2 dagen naartoe aan het lopen steeds, ik kende prima de weg. Toen iedereen weg was en ik nog 1 keer even ging kijken daar of alles leeg was, was die kamer opeens weg en stond ik in een smalle gang met aan de ene kant een lange muur met deuren en aan de andere kant ramen met tussen elk raam fotoās van de oude priesters/dominees/weet ik veel hoe dat heet. Het was al de hele avond bloedverziekend heet van de hoog gestookte verwarming overal.
Ik liep de gang door maar elke keer als ik ging lopen deed mān spiegelbeeld in de ramen vreemd, die leek sneller te gaan dan ik en was wazig. Ook was het warm ter hoogte van de ramen maar ijskoud ter hoogte van de fotoās, terwijl je dat andersom zou verwachten. Ik ging sneller lopen, want doodeng en raar, en voorbij de fotoās maar verder exact dezelfde omstandigheden was het opeens weer warm en deed mān spiegelbeeld weer normaal. Direct om de hoek was de kleedkamer weer. Ben heel hard weggerend.
Ik ben aan het zoeken naar fotoās van die gang online, maar ik vind dus wel fotoās van de deuropening naar dat kamertje, maar niet naar hoe het eruit ziet daar achter. Maar ik snap nu nog minder van waar die gang zou moeten zijn geweest.
Hier zie je duidelijk de deuropening:
Maar hier zie je door de ramen rechts dat daar direct buiten is, dus daar zou helemaal geen gang met ramen kunnen hebben gelopen. En het was dus ook geen kwestie van verdwalen, want ik ging die deuropening door en toen was daar direct rechts de gang:
Krijg dus 13 jaar na dat moment nog helemaal de kriebels van deze fotoās
Oh gatver, de kerk in mān verhaal hierboven heet toeval de Sint Jan
Het is een droom dus natuurlijk helemaal niet onverklaarbaar en het is ook okƩ als het niet iets spiritueels is, want ik ben ook helemaal niet spiritueel. Maar het was wel een hele fijne en noodzakelijke afsluiter voor me. Ik had het heel hard nodig om van hƩm te horen dat ik me niet schuldig hoefde te voelen, maar dat kon niet meer natuurlijk.
Toen mijn vader overleed wist ik het de seconde dat de telefoon van mijn moeder ging. Die werd wel vaker midden in de nacht gebeld ivm haar werk maar toen dacht ik bij het eerste pingeltje: papa is dood. En dat bleek ook zo, hij overleed ondanks zijn ziekte echt heel erg onverwacht.
Heb dus ook nooit afscheid kunnen nemen en dat vond ik echt hartverscheurend.
In de nacht van zijn verjaardag een jaar later droomde ik voor het eerst over hem. En kreeg ik in die droom het afscheid wat ik zo vreselijk graag had gewild. Hij klonk als mijn vader, voelde als mijn vader en rook als mijn vader. Zó realistisch heb ik nooit over iets of iemand gedroomd. Ik heb toen kunnen āzeggenā wat ik wilde zeggen, en heb zulke fijne en troostende woorden gehoord waar ik nu jaren later nog enorm veel aan heb. Dat heeft me destijds ook echt geholpen in het verwerken van zijn dood.
Is nog verdomde duur ook omdat nummer te bellen
Ook heel benieuwd naar de sollicitatieprocedure.
Nee het was echt! Ik weet het nog heel goed. Ze zat heel diep en belde de crisisdienst en kreeg een hele lieve mevrouw aan de lijn die goed hielp. Toen ze weer bij haar behandelaar was was er nergens iets te vinden van dat gesprek. Maar ze had het wel echt gevoerd. Toen had ze gepost dat het een engel was. Sorry als je dit leest en je herkent het verhaal, ik ga het gewoon nooit vergeten.
@anon86562306 oh ja, Zal ik ook nooit vergeten!
Kennis van Bijbelverzen hebben en nog wat zweefteef eromheen als vereisten?
Ik heb ook een keer de crisisdienst gebeld van mijn ggz en toen kreeg ik te horen dat dat nummer daar helemaal niet voor was en dat ik morgen maar moest bellen met mijn behandelaar ben benieuwd wie ik aan de lijn had. Lucifer ofzo