Stel je persoonlijke vraag #38

Ik ben gestopt, omdat ik het de eerste keer al niet meer voor elkaar kreeg (na jaren ertegenaan hikken) :smiling_face_with_tear:

1 like

Zo ja, ik verbaas me soms nog over bijvoorbeeld alles dat ik kon berekenen bij wiskunde. Die integraal berekeningen enzo. Vond ik echt leuk, maar dat weet ik nu echt niet meer :joy:

3 likes

Mijn werk lijkt vaak op een grote scriptie waar geen eind aan komt.

Edit: misschien klonk het klagerig maar ik vind dit dus heel leuk. En ook een leuk idee dat ik nu betaald krijg voor iets waar ik tijdens m’n studie zelf collegegeld voor moest betalen :sweat_smile:. Moet helaas wel veel meer mailen nu.

6 likes

Lijkt me echt super leuk om weer fulltime een studie te volgen. Helaas is het financieel echt niet mogelijk (en ook niet ‘nodig’) maar ik ging wel goed op het studeren, tentamens maken, wat opdrachten maken en zelfs mijn scriptie schrijven. Vond het echt leuk.

4 likes

Ja hoor zuig er zo nog een uit mn duim :joy::+1:

9 likes

Ik denk dat het idee achter dit concept wel positief is, in de zin van: het normaliseren van het zichtbaar zijn van mensen met een beperking in onze maatschappij ipv ‘weg gestopt’ in een instelling zoals decennia (of eigenlijk eeuwen) lang het geval is geweest.

Anderzijds draagt het wel bij aan die eenzijdige beeldvorming van mensen met een verstandelijke beperking, want de mensen die we op tv zien en die bij brownies en downieS werken, dat is wel een hele selecte doelgroep natuurlijk (zodat veel mensen echt nog steeds denken dat mensen met een verstandelijke beperking altijd vrolijk zijn).

En het is natuurlijk ook een winstgevend concept want anders zouden er niet zoveel franchises zijn.
Ik vraag me wel af of dit concept zou kunnen worden uitgerold onder de paraplu van zorginstellingen. Want dan zou de winst ook weer (deels) terug de zorg in kunnen gaan.
Maar dat zal wel te complex zijn en de markt is misschien ook wel al verzadigd.

9 likes

in BelgiĂ«/Vlaanderen zijn er best wel veel bedrijven die dit werk aanbieden als ‘beschutte werkplaats’ en dan onder VZW werken, daar krijgen ze wel gewoon betaald trouwens (alhoewel het een veel lager loon is). Een familielid werkt zo zelf bij een paardenboer waar hij heel gelukkig is en ik ken iemand dat zelf spullen bij zo een bedrijf laat maken omdat ze zelf niet meer alles kan maken maar de prijs wel scherp wilt houden.

4 likes

Ik zou me echt 0 kunnen motiveren voor weer zo’n theoretisch boekwerk en lulfeedback van een docent die z’n kantoor nooit uitkomt. Misschien dat kwalitatief onderzoek nog wel een optie zou zijn als het echt moet

3 likes

Zou je dat ook vinden als ze wel fatsoenlijk betaald zouden krijgen? Meer uit interesse hoor, weet zelf ook niet goed wat ik er van vind. Maar er is wel een enorm te kort aan plekken waar mensen met afstand tot de arbeidsmarkt goed op hun plek zitten en de juiste begeleiding krijgen. Vanuit de overheid wordt echt geen fuck gedaan en is er een soort ‘ideaal’ waarin mensen meedraaien in ‘gewone’ bedrijven maar dat werkt negen van de tien keer ruk want totaal onbereikbaar, slechte begeleiding en zelden gelijkgestemden waardoor het gewoon echt heel vervelend (zacht uitgedrukt) kan zijn. Dus er is wel echt behoefte aan plekken waar echt kennis is en waar er naar het individu wordt gekeken. Bedoel trouwens niet dat het zo uitgedragen wordt qua naam en marketing enzo, dat vind ik sowieso echt niet okĂ©.

4 likes

Lukt me niet want wil ik niet

4 likes

Denk dat ik er dan hetzelfde gevoel bij zou hebben, maar ik zou het wel eerlijker vinden. Verder zijn we het eens. Het zit voor mij vooral in de wijze van uitdragen bij specifiek Brownies en Downies.

2 likes

Zou jij jezelf een zogeheten “foodie” noemen? Dat is dus iemand die heel erg gepassioneerd is als het over eten gaat.

  • Nee
  • Ja
  • Ik twijfel

0 stemmers

Ik heb wel eens gedacht, ja ik ben dit, maar mn bff zei, ik moest je zelfs wel eens herinneren en vragen of je al gegeten had. Ik kon dat blijkbaar heel makkelijk vergeten.

2 likes

Daar zijn allerlei subsidies en vergoedingen voor:

Stimuleren aannemen mensen met arbeidsbeperking | Werken met arbeidsbeperking | Rijksoverheid.nl.

1 like

Mijn werk in de gehandicaptenzorg heeft me alleen maar meer duidelijkheid gegeven hierin. Zelf weet ik dat ik goede zorg zou leveren maar ik weet ook dat heel mensen dat niet doen en dat vind ik echt heel erg. Plus dat het beeld van ‘alleen maar leuke downies’ niet echt altijd op gaat en dat weet je van tevoren niet. Dus dan ben ik heel egoïstisch.

11 likes

Ik weet dat Down met gradaties komt en vind daarom “ik vind down niet een erg genoege aandoening om abortus voor te willen” dus te kort door de bocht. En ik ga ook niet voor anderen beslissen of ze wel of niet moeten bevallen van een kindje met het syndroom van down. Dus eigenlijk passen je antwoord opties niet zo haha.

Ik vind het voor mijzelf geen moeilijke keuze en zou geen abortus willen.

Edit - oh zie nu de optie: ik zou sowieso nooit een abortus willen. Maar dan nog: er zijn situaties waarin ik wel abortus zou willen, dat is voor mij niet een absolute nee.

7 likes

Ze wonen niet altijd in een zorginstelling en als ze daar wonen ook niet gratis.

Nouja, met een ‘normaal’ kind zonder beperking heb je ook altijd zorgen, alleen zijn dat andere zorgen. Ook als ze uitvliegen en op zichzelf gaan (want het blijven je kinderen) maar een beperking is dat toch wel anders want dat kan je nooit helemaal loslaten en zij zullen je altijd meer nodig hebben denk ik. Want het blijven vaak ‘kleine’ kinderen op cognitief en sociaal emotioneel gebied. Dus in die zin vind ik t wel een beetje egoïstisch van mezelf

7 likes

Ik zou het voor het kindje zelf eigenlijk niet zo’n probleem vinden. Je weet in het algemeen niet wat een kind wel en niet gaat kunnen of of het wel of niet gelukkig gaat worden. Dus toen ik je pol las las ik hem eigenlijk ook niet vanuit het perspectief van het leven dat je voor je kind wilt.

3 likes

Voor mij is het ook puur egoĂŻstisch. Ik hoop dat ik nooit voor die keuze hoef te staan maar ik denk dat ik toch wel voor abortus kies. Maar het is vooral lastig dat je de gradatie niet kunt meten.

5 likes

Ja, ik denk dat ik het dan zou houden, omdat je van tevoren geen flauw idee hebt of een kind gelukkig gaat worden en ik niet geloof dat een gezond ontwikkelend kind per definitie gelukkiger is dan een kind met een beperking. Vind het vanuit deze insteek (het leven dat je je kind gunt) ergens ook een want wrange vraag want dan gaat het ineens wel heel erg over wie er volgens ons mogen leven, waardevol leven hebben, gelukkig leven hebben. Snap je wat ik bedoel?

3 likes