Ik vraag me ook af wat jezelf op 1 zetten in de praktijk dan betekent eigenlijk, want als je dat niet doet dan zorg je denk ik niet goed voor jezelf dus daar word je ook geen gezelligere moeder van? Dus in die zin is jezelf op 1 zetten uiteindelijk ook het beste voor de kinderen misschien. 
Het moet een combi zijn denk ik. Tuurlijk kun je ook niet altijd voor jezelf kiezen
Word zelf binnenkort moeder. Iemand vertelde me dat je het moet zien als een situatie in een vliegtuig: eerst jezelf redden, zodat je je kind kan redden. Zelfde geldt voor prioriteiten stellen. Vond het wel een mooie vergelijking.
Ik denk niet dat je dat zo zwart wit kan zeggen. Mijn kind heeft echt niets aan me als ik niet aan mân eigen mentale en fysieke gezondheid denk, dus wat dat betreft zet ik mezelf op 1 en dat houdt dan wel eens in dat als ik haar aan het troosten ben maar ze te lang huilt ik haar even neer moet leggen en weg moet lopen en mân man het later maar even moet overnemen.
Maar mn intrinsieke behoefte is alles voor haar doen en alles voor haar overhebben, dus zonder mezelf weg te cijferen staat ze automatisch uiteraard 99% van de tijd in het middelpunt van alles.
Pfoe iedereen buitelt wel weer over elkaar met aanvallende reacties he⊠Natuurlijk is het voor een deel van de ouders gewoon een must om fulltime te werken, en als het niet anders kan dan is fulltime opvang zéker de beste optie om je gezin te onderhouden.
Maar ik snap @Saray standpunt ook wel vanuit het perspectief van het kind; voor kinderen betekent opvang veel drukte van/met andere kinderen, weinig 1-op-1-tijd en je niet kunnen terugtrekken op je âeigenâ veilige plek. Voor veel kinderen werkt dit prima, maar niet voor allemaal. Vergelijkbaar met volwassenen die liever niet altijd onder de mensen zijn. Uiteraard kan het soms niet anders, maar als je kind er echt veel last van heeft en er is ruimte zou ik ook wel nadenken over alternatieven. Als je zelf moet werken zou dat bv ook oppas aan huis, af en toe opa of oma, thuiswerken/in de avond werken etc zijn. Het perspectief van het kind hoeft ook weer niet helemaal opzij gezet te worden⊠ik heb relaxte vrolijke kinderen maar die zijn aan het einde van de week met de combo school/2 dagen opvang echt kapot. Voor ons werkt het wel goed dat we beiden 4 dagen werken en ze doordeweeks ook thuis beetje kunnen uitrusten. En ik trouwens ook, ik zit ook liever niet 5 dagen op kantoor. Dat verschilt per mens, en ook per kind. En ja, het is een privilege dat dat kan
Volgens mij is dit gewoon het hele punt. Als @Saray dat had erkend was deze hele discussie niet geweest
Ik krijg niet het idee dat dit het punt is, het gaat hier (op het forum) toch niet om ouders die vijf dagen moeten werken om rond te komen. Dat idee krijg ik niet iig
Nee en ik word er ook niet goed van dat zoân discussie (niet alleen hier per se maar in de maatschappij ook) altijd in de hoek wordt gedreven van âmaar niet iedereen heeft de kĂ©Ășze om minder te werken de huur moet betaald!â âOkĂ© ja als je geen kĂ©Ășze hebt dan is het wel begrijpelijkâ
Neeheee het is niet alleen belangrijk voor wie het niet anders kĂĄn, het gaat erom dat het gewoon normaal moet zijn ook voor wie het zo wĂl 
Ik vind het jammer dat steeds wordt benadrukt dat het voor sommige ouders noodzaak is om hun kind 5 dagen naar de opvang te brengen. Dat kan zo zijn maar volgens @Saray is dat bij haar niet de situatie en veroordeelt zij juist ouders die er vrijwillig voor kiezen om fulltime te werken. Denk dat het juist belangrijk is dat we die keuze voluit steunen en dat ouders (moeders!) daarom veroordelen echt nergens op slaat. Onderzoeken laten toch juist zien dat opvang helemaal niet slechter voor een kind is dan thuis zijn? Gemiddeld gesproken dan, natuurlijk zijn er altijd individuele verschillen. Ik meen eens gelezen te hebben dat vooral continuĂŻteit belangrijk is, dus niet elke dag ergens anders maar zoveel mogelijk dezelfde structuur. Volgens mij had iemand daar eens wat over gedeeld maar ik weet niet meer wie. Vind het in ieder geval heel raar om gebaseerd op 1 persoonlijke subjectieve ervaring allerlei algemene oordelen te hebben.
edit: haha ja precies wat @EllaFitzgerald en @Calypso zeggen dus.
Nee je hebt gelijk. Ik las de voorbeelden van @Rosalala over oppas, opa/oma, thuiswerken, verdelen etc. en dat is gewoon een privilege, als je dat soort dingen om je heen hebt.
Maar daar komt idd bij dat als je het zo wil, dat het ook gewoon oke zou moeten zijn. Wat @EllaFitzgerald dus zegt.
Overigens ben ik het volledig eens dat een baby van 10 weken 5 dagen per week van half 8 âs morgens tot half 7 âs avonds op de crĂšche en een moeder 5 dagen per week elke x uur (geen idee hoe vaak dat moet) in het voorraadhok van haar kantoor kolvend en beide ouders omstebeurt 3 keer per nacht een uur liedjes neuriĂ«n nĂet per se veel goeds doet voor noch de gemoedstoestand van de baby noch van de ouders noch trouwens de prestaties op het werk.
Maar het probleem zit âm dus in de schandalige verlofregeling en ongelijkheid in onze vastgeroeste maatschappij en de oplossing daarvoor zit niet in kinderen max 2 dagen naar de crĂšche mogen brengen.
Edit: ja wat @ovenschaal zegt dus.
Dit is mijn heuvel terwijl ik zelf niet eens kinderen hoef, maar het maakt me zo gruwelijk boos want dit ligt echt aan de basis van zo veel verdere ongelijkheid in de maatschappij kan er echt niet bij dat dit zo moeilijk is om te verbeteren
Ook fulltime willen werken is natuurlijk top, maar het belang van het kind speelt toch ook wel enige rol? Nogmaals, de meeste kinderen doen het prima op de opvang. Maar niet allemaal, de omstandigheden zijn anders dan thuis. Voor sommige kinderen is de opvang vrij heftig/veel. Zonder teveel in details te treden; 1 van mijn kinderen durft alleen zijn eigen behoeften aan te geven bij degenen waar hij veel 1 op 1 tijd mee heeft. In een sociale setting met veel andere kinderen kan hij dat niet en houdt hij zich dus in (met soms stomme gevolgen). Dat is ons probleem, want ons kind, maar dat maakt wel dat voor hem die 2 dagen opvang nu genoeg zijn en dat we de 3e dag anders hebben georganiseerd
En dat is dus niet vanwege een maatschappelijke verwachting (ik ben kostwinnaar thuis, zou prima 5 dagen kunnen werken), maar aan de behoefte van ons kind.
Ik kan geen goede moeder zijn als ik mezelf niet op 1 zet. Het welzijn van mn kind gaat altijd voor, maar met hem gaat het goed als het goed met mij gaat. Daarom zet ik mezelf (vaak) op 1 door te borrelen met vrienden, naar een voetbalwedstrijd te gaan, etc.
Andere discussie: Als ik zou stoppen met werken, waardoor hij de hele week met mij opgescheept zit ipv 3 dagen kdv en 1 dag oma, zou ik ik dood ongelukkig zijn en hij dus (automatisch) ook. Ik ben oprecht een leukere moeder doordat ik 4 (nou nou poeh poeh) dagen werk. Minder werken zou voor mezelf mooi meegenomen zijn, maar hij zou alsnog naar het kdv gaan. EgoĂŻstisch of niet, ik heb die tijd voor mezelf soms nodig om een goede moeder te zijn, zeker omdat ik het (deels) alleen doe.
Edit: en dat belang van het kind vind ik zoân bullshit. Ze zijn op het kdv hartstikke lief voor hem en als die weer thuis komt heeft die een gezellige moeder. (Meestal). Dat kind komt niks te kort
Wow speelt het belang van kinderen enige rol? Je bent vast de enige ouder die daaraan denkt.
Ja in uitzonderlijke situaties wijk je inderdaad af van wat je bedacht had, maar daar baseer je je keuzes niet op.
Als ik me niet vergis is dit wat @Saray probeerde te zeggen en waar de discussie dus mee begon
Edit: het stukje over dat het voor sommige kinderen veel is. Dat je niet veel âmagâ werken als je kinderen hebt ben ik het verder niet mee eens, you do you. Ik vind het zelf heel chill om 4 dagen te werken/mijn handen vrij te hebben en 1 dag thuis te chillen (of nouja) met mijn kinderen, maar kan het ook prima begrijpen als je voor fulltime kiest
Zou er een verband zijn tussen de opvattingen van de leidster over dat een bepaald kind teveel tijd doorbrengt op de opvang en het gedrag van het kind in kwestie?
Klinkt als een selffulfilling prophecy voor mij.
Plus als je een kind vaker ziet, het sowieso niet gek is dat je eerder dingen zal opvallen of bepaald gedrag zichtbaar is.
Misschien ligt het wel aan jouw opvang als het blijkbaar allemaal teveel is voor die kinderen 
Verrassend 
Ik heb niet om jouw oordeel verpakt als âbezorgde vraagâ gevraagd toch? Ik snap Ă©cht niet waarom (vooral vrouwen) zo de behoefte voelen om andere vrouwen aan te spreken op hoeveel ze werken icm een gezin. En feitelijk is er ook geen verschil in hoeveelheid opvangdagen die je nodig hebt als je 3/5 dagen werkt of allebei vier, enige verschil is dat de moeder minder thuis is. Dus laten we concluderen dat dat hetgeen is waar het eigenlijk echt om gaat, dat wij in Nederland het hardnekkige idee hebben dat moeders beter voor hun kind kunnen zorgen dan vaders.
Hoe verder ik scrollde in jouw reacties op deze discussie, hoe kwader ik werd van de hoeveelheid judgement naar werkende ouders (lees: moeders) toe die jij uitkraamt als medewerker van de kinderopvang.