Jeetje lijkt me pittig zeg! Waarom heb jij ervoor gekozen? Wilde je dit al toen je jong was? Sorry voor de vragen maar vind het wel boeiend
Nou tof zeg! Wat zijn er ook leuke studies als je slim bent. Allerlei talen en culturen. Op het HBO heb je dat allemaal niet, is wel jammer
Wow, meer dan 1/3 vindt hun baan zo maatschappelijk relevant dat ze een 5 geven? Zijn dat dan allemaal zorgmedewerkers en docenten ofzo? Voor mijn gevoel is echt hooguit 5% van alle banen écht maatschappelijk relevant, dus zou de verhouding hier op het forum dan ook daarin zo afwijken van het gemiddelde?
Is er niet gewoon een bias waarbij je dit snel en makkelijk invult als je weet dat je baan veel maatschappelijke relevantie heeft (5) en minder snel wanneer je twijfelt of het 1,2 of 3 is?
Of Roelieke
Ik heb dit bij een familielid âmoetenâ doen (onverwacht overlijden en hij woonde alleen dus moesten in zijn mail gaan zoeken naar praktische dingen om op te zeggen en contactgegevens van mensen voor de rouwkaart) en ik vond dat echt heel naar voelen. Zag ook op het startscherm van zân telefoon zoân widget van een Fitbit ofzo waar ik dus ineens het exacte moment van hartstilstand zag staan, daar schrok ik ook nogal van.
ik heb een meter aan volgeschreven dagboeken in mn kast waar ik al jaren de zenuwen over heb. die dingen staan bol van compromitterend materiaal. ik heb er nog geen oplossing voor gevonden ook, soms denk ik âzal ik ze gewoon in de fik stekenâ
Er was alleen noodopvang voor de kinderen waarvan de ouders een cruciaal beroep hebben. In de tweede lockdown had opeens iedereen een cruciaal beroep đ«
Dus wij waren wel gewoon open maar het was een stuk rustiger
Ik schrijf wel eens dingen op losse papieren en die smijt ik daarna meteen weg. Wel het âverwerkenâ door het op te schrijven, en niemand kan het vervolgens lezen
Ik heb er nog eens doorheen gebladerd/stukken gelezen en toen alles weggeflikkerd. Voelde wel als een soort opluchting.
Het lijkt mij kutter voor mn vrienden en fam om dingen te lezen. Dan voor dode mij dat zij het lezen.
Mij boeit het niet zo. Maar ik kan me voorstellen dat dingen voor de lezer nogal kut kunnen zijn. Ook omdat je eventueel ook dingen heel anders leest als je niet helemaal de context enzo weet.
Ik heb zelf ook niet persee de behoefte om in iemands dagboeken of telefoons te gaan snuffelen als diegene is overleden.
Naar het nationale dagboekenarchief doen! Of verbranden. En een disclaimer plaatsen. Lezen is op eigen risico. Dat wat er staat is geschreven vanuit de schrijver zonder nuance, zonder rekening te houden met andermans gevoelens. Oid.
Uiteindelijk is het een groot risico om te lezen want stel er staan stomme dingen in over we lezer, die zijn niet meer toe te lichten door de schrijver want dood.
Gewoon aangeven dat ze het niet mogen lezen als je dood bent. Eventueel in een testament laten noteren. En in een doos doen met een slot. Kan ook natuurlijk
@corvus dat is hun eigen afweging als zs het gaan lezen.
@Soy.peor ja precies dat is het lastige denk ik ook. Ik heb toen bij mijn familielid ook een paar dingen gelezen die ik heel slecht kon plaatsen (want je mist gewoon heel veel context) en dat was echt vervelend, en je bent er dan natuurlijk zelf niet meer om die context te bieden.
Laten we in ieder geval stellen dat als jij een werkweek niks kan doen zonder dat anderen (lees; niet je directe collegaâs/het bedrijf, klanten voor een luxeproduct) daar serieuze hinder van ontvangen, je baan in ieder geval geen 5 op maatschappelijke relevantie scoort.
Of nog scherper: als je kunt staken zonder dat mensen hier in het ergernissentopic klagen over je staking hoor je geen 5 te stemmen.
Dat laatste is trouwens wel alsnog een vrij hoge drempel hahaha
Het is dan ook voor de hoogte score
Nee ik lul maar wat, maar ik zat wel met verbazing naar sommige stemmen te kijken. Boeiend wereldbeeld
Ben jij over het algemeen jaloers in je liefdesrelatie?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ja van mn moeder wel als dat er zou zijn maar ik wil haar echt ademen en voelen op elk vlak mogelijk. Van vriendinnen zou ik er wel anders mee omgaan denk ik, maar dat heb ik nog nooit mee hoeven maken.
Zou het zelf niet doen, omdat ik daar gewoon geen zin in heb. Lees liever een goed boek.
Maar in mijn familie zitten iig geen schrijvers of mensen die wat bijzonders hebben meegemaakt. Ik snap dat het in jouw geval anders is. Misschien kan je het een maandje laten rusten? Of wachten tot het goed voelt? Misschien is het iets heel goeds wat geschreven is, maar misschien ook niet. Oh dat klinkt raar, maar ik bedoel meer: wie weet wat je in die papieren/notitieboeken vindt.
Ik heb ja gestemd, een vriendin van mij heeft delen van haar dagboeken laten bundelen tot een boek. Ze heeft dit zelf voor haar dood nog samengesteld. Als ze dat niet had gedaan dan had ik het niet gelezen. ze heeft niks voor niks delen vrij gegeven ipv alles.