Wat is de theorie hier achter haha? Ik schrijf ook zo namelijk en ben linkshandig.
Als je iets verkoopt/weggeeft in bijv. een facebookgroep, hoe lang geef je iemand om te reageren?
- 1-2 dagen
- 3-4 dagen
- een week
- twee weken
- langer
0 stemmers
En hoe lang om het product op te halen?
- 1-2 dagen
- 3-4 dagen
- een week
- twee weken
- langer
0 stemmers
Verenigingen en disputen moet je toch lid van worden? Het is niet zo dat dat automatisch onderdeel is van een universitaire opleiding. En hbo-studenten kunnen hier ook gewoon lid van worden dus ik snap dit onderscheid niet helemaal.
Weet jij wat het betekend als mensen een  comment plaatsen onder Instagram posts of TikToks?
 comment plaatsen onder Instagram posts of TikToks?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ja, enige voorwaarden is dat je studeert aan de uni of hogeschool. Vroeger werden hbo studenten ook niet toegelaten bij verenigingen. Wellicht bij sommige disputen nog niet, dat weet ik niet zeker
Edit: ah mijn eerste bericht moest eigenlijk als reactie op Kika
Ik wist het omdat ik er ergens een artikel over voorbij zag komen, maar ⊠wordt dit ook echt daadwerkelijk gedaan, als in dat mensen dat dus commenten?
Ik was samen met mijn zus eerstegeneratiestudent. En achteraf had ik echt veel meer hulp willen krijgen. Mijn ouders zagen ons heel graag studeren, maar konden ons (en dat ben ik later dus gaan inzien) niet de juiste steun geven. Achteraf bezien had ik een tussenjaar moeten nemen en veel meer universiteiten in binnen- en buitenland moeten bezoeken. Helaas niet gebeurd. Maar goed, ik ben dan ook een spijtoptant in optima forma.
Ik ben eerste generatie student maar weet eigenlijk niet zo goed wat ik gemist zou moeten hebben? Wat voor cruciale informatie of steun zouden mijn ouders me dan geboden moeten hebben? Veel situaties zijn denk ik ook echt gerelateerd aan een specifieke studie dus lastig voor ouders om daarbij te ondersteunen lijkt mij
Ik ben ook eerstejaarsstudent. Mijn vader heeft de lts gedaan en ben er zelfs een paar jaar geleden achter gekomen dat hij bijv niet goed kon schrijven. Mijn moeder heeft de huishoudschool gedaan. Ik merkte op het vwo al een kloof tussen mij en mijn ouders. Het zei ze gewoon allemaal niks: scripties en eindexamens. Waar klasgenoten hulp kregen en interesse vanuit ouders (oh ik heb nog wel een boek over de Russische revolutie!) was dat bij mij niet. En die lijn zette zich ook voort toen ik naar de universiteit ging. Ik kwam bovendien uit een boerendorp en het verschil platteland <-> (rand)stad speelde ook echt wel een rol. Ik weet zeker dat ik bepaalde kansen niet heb gepakt omdat ik niet wist hoe alles werkte. Geen idee had van netwerken, een minor kiezen etc. Ik kan me zelfs nog herinneren dat ik na het eerste jaar een mail kreeg dat ik mijn propedeuse had gehaald en ik had werkelijk geen idee wat dat nou weer was. Heb zelfs ooit op het forum aan het begin van mn eerste jaar nog de vraag gesteld wat een semester is en ben daar toen zelfs nog op âaangesprokenâ dat ik toch moest weten als ik op de uni zat 
Waar ik ook aan moet denken. Ik kreeg altijd heel erg mee van: je moet werken en mag geen schulden maken en ook niet lenen en blabla. Heb mn hele studententijd super irrelevant werk gedaan totaal niet passend bij studie. Achteraf had ik beter wat bij kunnen lenen, relevant (vrijwilligers)werk moeten doen, relevant netwerk opbouwen, etc. Zeker omdat de banen in het vakgebied van mn studie nogal schaars zijn. Ik had daar geen idee van. Dat zijn wel dingen die ik mijn kinderen mee kan geven. Ik heb bijv ook nooit geweten hoe belangrijk een netwerk ĂŒberhaupt is.
Maar wat ik wel echt koester is dat mijn studie ook een verrijking was en ook voor het eerst was dat ik mensen ontmoette van een andere culturele achtergrond en dat was fantastisch. Ik heb toen oa een goede Turkse en Marokkaanse vriendinnen gemaakt die op hun beurt weer nog nooit in het noorden waren geweest, dus daar sleepte ik ze dan mee naar toe en ik werd weer door hun meegenomen naar hun families. Heb echt heel veel geleerd in die tijd.
Geen eerstegeneratiestudent want ik heb mijn hogeschoolopleiding niet afgemaakt. Maar mijn ouders zijn allebei voor hun 15de gestopt met school en leefden in een hele kleine wereld. Waardoor ik eigenlijk nooit heb meegekregen wat de meerwaarde was van hogeschool/uni, en wat de mogelijkheden waren qua werk en opleiding. Ik wist gewoon niet wat te studeren want ik had nul besef van de wereld buiten arbeiders- of ambtenarenbestaan.
Ik heb heel even grafische vormgeving (academische bachelor, zeer pretentieus) gedaan want dat leek me wel tof maar dat werd al snel niks.
Nu heb ik gelukkig een hele goeie baan maar ik heb godverdomme hard moeten werken om mezelf te bewijzen.
Ik heb zelf niet gestudeerd maar ik zie dit helemaal voor me. Maar ben dan wel benieuwd: hoezo is er niet een voorlichtingsavond oid voor ouders waar al deze dingen aan bod komen. Echt een gemiste kans! Dan nog hou je natuurlijk verschillen maar een beetje communicatie zou wel handig zijn. Ook naar jou als student trouwens. Desnoods een begrippenlijst ofzo 
Ik had het artikel niet gelezen, ik reageerde puur op de vraag of ik het eerstegeneratiestudent zijn een ding vond. Mijn âwat een onzinâ had dus geen betrekking op dit artikel.
Inmiddels het artikel gelezen en ik heb wel het idee dat hier een wat beperkt/stereotyp beeld geschetst wordt van eerstegeneratiestudenten. Dat komt o.a. door uitspraken als: âZijn jeugd werd gekenmerkt door armoede en spanningen thuis.â ââDe verhalen van de studenten leken schrikbarend op elkaar, en op mijn eigen verhaal. Ik leerde dat de meesten ook afkomstig waren uit de lagere of arbeidersklasse.â ââIk ontmoette studenten die mantelzorger waren voor hun ouders, die talloze uren moesten werken om hun studie te kunnen betalen, die het grootste deel van hun leven in de jeugdzorg hadden gezeten en die met vwo-Citoscores naar het vmbo waren gestuurd.â
Het lijkt me logisch en alleen maar goed dat er meer aandacht komt voor studenten die gaan studeren onder dit soort omstandigheden en uit deze situaties, dat juich ik van harte toe. Ik denk alleen dat lange niet alle eerstegeneratiestudent studenten zoân achtergrond hebben. Maar goed dan kan je natuurlijk ook zeggen dat degenen die wel eerstegeneratiestudent waren maar zich hier niet in herkennen simpelweg niet tot de doelgroep behoren natuurlijk. Anderzijds denk ik dat veel themaâs die hier genoemd worden (mantelzorg, armoede of alles zelf moeten bekostigen) en die ervoor zorgen dat een student behoefte heeft aan extra begeleiding of ondersteuning niet specifiek voor eerstegeneratiestudenten zijn.
âEerstegeneratiestudenten worden geconfronteerd met extra hindernissen. Ze missen vaak de voorkennis en het sociale en culturele kapitaal dat studenten met hoogopgeleide ouders meekrijgen. Hierdoor kan het moeilijk zijn om academische conventies te begrijpen, de juiste hulp te vinden of efficiĂ«nt te studeren.â
Dit stukje herken ik dus wel, ik heb me alleen nooit gerealiseerd dat men dit wellicht van ouders zou leren. Ik dacht dat we hier als eerstejaars gewoon collectief mee struggleden. Behalve dan misschien degenen met oudere broers of zussen die het wiel al uitgevonden hadden. Ik denk nu ik er over nadenk namelijk wel dat ik veel informatie via via kreeg via vriendinnen met oudere broers of zussen en ik denk ook dat mijn broertje er wel voordeel van heeft gehad dat ik al wist hoe bepaalde dingen werkten.
Ja ik denk dat het misschien voor veel mensen zo gewoon is, dat ze er niet eens bij nadenken dat die zogenaamd basale informatie voor velen helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Mijn ouders vonden doordat ze zelf nooit gestudeerd hadden dat juist heel belangrijk. Ze wisten inhoudelijk alleen dus verder weinig van wat voor studies er dan waren (ja rechten of medicijnen) en hoe je er een koos en hoe het dan verder allemaal werkte. Ik weet ook nog dat ik in het begin niks snapte van mijn rooster en hoe ik dat moest lezen. Ze waren dus wel echt heel supportive dat ik moest studeren maar konden me daarbij verder dus niet echt bij helpen.
Het onderwerp zet me wel aan het denken. Ik heb altijd gedacht dat ik er geen last van heb gehad om dat iedereen dit soort issues had maar misschien dus toch wel een klein beetje? Niet om mezelf nou met terugwerkende kracht een probleem toe te eigenen hoor maar merk dat ik het interessant vind om te analyseren.
Ja helemaal mee eens. Ik kan me ook niet goed herinneren of medestudenten met ouders die gestudeerd hebben hier nou echt beter in waren, voor mân gevoel namelijk niet per se.
Maar denk dat tips voor goed leren studeren ook wel meer passen in het onderwijs, het leren leren vind ik zelf dan ook wel een belangrijk thema in het hoger onderwijs (waar ik werk wordt daar ook wel wat aandacht aan besteed). Maar omvat niet zo het sociale en netwerk aspect natuurlijk.
Ik weet het niet precies maar minimaal $500
Omdat ik met dieren werk wordt het vergoed door mijn werk en mijn collegaâs hebben wel een rabies vaccinatie. Maar omdat ik gekozen heb voor een zorgverzekering buiten mijn werk om krijg ik het niet vergoed 
Maar als je daarna toch nog extra vaccinaties moet heeft het toch niet zoveel zin eigenlijk.
Ik word echt wel heel vaak gekrabt, gebeten, gelikt etc ik ga daarvoor echt niet naar de dokter elke keer. De kans is ook wel heel klein.
Ik heb juist als enige in mijn gezin niet gestudeerd na de middelbare school. Of althans, niets afgemaakt. Zelfs mijn vwo niet afgemaakt en havo gaan doen, zodat ik lekker een jaartje korter op school zou zitten. đ« Nu soms zoân spijt van. Ik wist toen gewoon nog totaal niet wat ik wilde en had ernstig last van mijn ADHD.
Heb ik wel veel mee geworsteld vroeger, want mijn zus heeft rechten gestudeerd en een of andere hoogdravende baan in de politiek, mijn broer is fysiotherapeut en mijn vader is wetenschapper, bijzonder hoogleraar en inmiddels zelfs benoemd tot ridder in de orde van de Nederlandse leeuw voor zijn werk??? Cannot relate. Ik ben fotograaf. 
Wel mezelf alles aangeleerd en al sinds mân 19e een redelijk succesvol eigen bedrijf, veel mooie publicaties en nog het allerbelangrijkst: enorm naar mân zin. 
Maar komt rabiës voor bij jou in de buurt? Want in NL komt het niet meer voor en hoef je je dus ook niet druk te maken over rabiës als je gebeten of gekrabd wordt door een kat of hond (dacht ik altijd maar misschien wordt er een new fear unlocked).
Bij ons in de familie werd ik vooral als zwart schaap gezien omdat ik studeerde en niks âmet mân handenâ deed. En werd ook door sommige als minder belangrijk gezien.
Voelde me vooral onbegrepen en qua hulp inhoudelijk was dat er echt niet (ook omdat er niveauverschil was)
Deze mag ook op de begrippenlijst 
