Stel je persoonlijke vraag #53

Nouuuu nu je het zegt!

Zo neerbuigend, tot wanneer moet je dan wachten om een nieuwe relatie te hebben en verder te gaan met je leven?

79 likes

Wow, wist niet dat de SGP ook op dit forum kwam.

12 likes

Er zit wel een wereld tussen verder gaan met je leven en samenwonen met een nieuwe partner waardoor dus logischerwijs dit soort dilemma’s ontstaan. Maar ik heb inmiddels ook vier stiefouders gezien pmdat mijn beide ouders erg goed zijn in doorgaan.

10 likes

Maar we kunnen uit de post toch niet afleiden dat er hier sprake is van meerdere relaties in die 4 jaar of dat dit de eerste verjaardag is in die nieuwe relatie? Misschien zijn ze al jaren samen en kwam de moeder op het idee om het dit jaar zo te vieren?

@Shaar er is inderdaad een verschil tussen iemand voorstellen pas na stabiliteit of de partners erdoor jagen.

4 likes

In dit geval zou het toch het fijnste voor het kind zijn als iedereen samen door een deur kan? Maar als je dit echt niet wil kun je dit bij je partner leggen. Misschien vieren ze het dan bij de moeder van het kind zonder jou maar of je dat moet willen?

4 likes

Laten we wachten op de context zoals dat de moeder een appartement heeft met plek voor weinig familie en vrienden waardoor het feestje dus eigenlijk niet bij haar kan en de vader een groter huis met een tuin.

9 likes

Inderdaad. Als je samenwoont met een partner met kind (en parttime ouderschap) hoort dat kind ook in jouw leven, daar heb je zelf met je volle verstand voor gekozen. Een kind staat niet op zichzelf maar heeft net als ieder mens een sociaal netwerk: familie, vriendjes etc. Die komen dan dus ook bij jou over de vloer want jouw huis = kinds huis. En ja, op dagen als een verjaardag komen ze met z’n allen tegelijk, daar is toch niks geks aan. Als je daar allemaal niet op zit te wachten had je maar niet moeten gaan samenwonen met een partner + kind. Latten is ook een optie, hù.

20 likes

En hierom swipe ik op datingapps mannen met kinderen dus weg

28 likes

De vraag is wat stabiliteit is. Ik denk dat stabiliteit als je jonge kids hebt best een aantal jaar mag duren. Kun je zaken als dit ook aan de voorkant bespreken ipv wanneer je al in een huis woont. Want even voor de duidelijkheid, drie van de vier stiefouders zijn lang (8+ jaar) in mijn leven geweest. Was alleen altijd gedoe.

Denk niet dat het niet goed kan gaan, maar ik kijk er wel met argwaan naar en zeg ook niet dat ik het beter zou doen want ja je bent verliefd en je wilt wat.

2 likes

Nja heb het vooral als kind van gescheiden ouders zelf meegemaakt.

Mijn ouders hadden de afspraak dat zijn nieuwe vriendin er niet zou zijn als wij bij mn vader kwamen maar suprise: ze was er altijd, en wij kregen aan t eind van de dag mee ‘niet tegen mama zeggen he’. Zelfs een week vakantie waar ze opeens meeging wat we niet verder mochten vertellen (‘wel opletten dat ze niet perongeluk op de foto staat’). Mn vader was de grootste lul, maar als je als vriendin hierin meegaat ben je ook een heks.

Ik weet dat het in heel veel gevallen goed kan gaan, maar het geeft zo’n ingewikkelde dynamiek dat ik me daar zelf ver buiten wil houden.

14 likes

Wat schadelijk, hierdoor wordt je als kind echt in een loyaliteitsconflict gezet. Juist bij dit soort situaties wordt aangeraden om als ouder óók veel alleentijd met je kind(eren) te hebben waar de nieuwe partner niet bij is.
En verder moet je van je kinderen vooral niet te vragen om voor je te liegen
 Hoe is de band nu met je vader en zijn vriendin?

4 likes

God, wat worden er hier weer veel aannames gedaan. Wie zegt dat ze net uit elkaar zijn en hij meteen door is gegaan? En waarom zou het zo bizar zijn om voor de vierde verjaardag ‘al’ uit elkaar te zijn? Soms is het gewoon de beste keus voor iedereen, inclusief de kinderen, om niet door te modderen in een ongelukkige relatie. Ken een hoop kinderen van ouders die ‘voor de kinderen’ bij elkaar bleven en die zouden willen dat die ouders uit elkaar waren gegaan voordat er echt actieve herinneringen waren omdat er altijd gezeik was thuis.
Ben ook echt blij dat mijn ouders voor mijn derde (shock en horror) al uit elkaar zijn gegaan. Zij hebben mede daardoor wel een gezonde verstandhouding met elkaar gehouden, die er waarschijnlijk niet was geweest als ze in een ongelukkige relatie waren blijven hangen en daardoor een hekel aan elkaar hadden gekregen. En ik heb ze nooit bewust samen meegemaakt, dus voor mij is het doodnormaal dat ze niet samen waren. Ik ben uiteraard blij dat ze samen zijn geweest, anders was ik er niet, maar ik snap, zeker nu als volwassene, ook helemaal waarom een romantische relatie tussen hen gewoon niet werkte :sweat_smile:

8 likes

Letterlijk niemand heeft het over het uit elkaar gaan he? Begrijpend lezen is ook een ding.

3 likes

Hier werd daar anders behoorlijk oordelend over gedaan. Wat als je al tijdens de zwangerschap uit elkaar bent, of als het kind nog geen jaar is, dan is het toch helemaal niet zo snel om voor de vierde verjaardag met een nieuwe partner samen te wonen? Genoeg stellen die binnen een jaar al gaan samenwonen, en niet iedereen heeft jaren nodig om over een relatie heen te komen.

2 likes

Het gaat in die post toch duidelijk niet om uit elkaar gaan maar om samenwonen met de nieuwe. Verder is wat ik hiervan vind wel duidelijk en ja genoeg mensen hebben geen jaren nodig om over een relatiebreuk heen te komen, maar dat is precies het punt: het gaat in dit geval niet om de ouder maar om de situatie die dan ontstaat voor het kind. Echt doe niet zo dom, zo’n ingewikkeld punt is dat toch niet?

17 likes

Nou al heel wat jaar vrouw inmiddels, want ergens in mn tienerjaren zijn ze ook nog eens in het geheim getrouwd :clown_face: hoorden we een half jaar later.

Zie ze 3-4x per jaar, dan hebben we het over koetjes en kalfjes en hebben we het vooral niet over vroeger. Zijn vrouw heb ik nooit 1op1 contact mee gehad ĂŒberhaupt, die hangt er altijd een beetje bij.

Maar wel echt alle respect aan iedereen die er wél moeite in wil steken en idd kan zien dat het hoe dan ook een ingewikkelde situatie is.

Zolang de ouders gewoon normaal/goed met elkaar en de nieuwe partner(s) omgaan (en die nieuwe partners uiteraard ook met het kind/de kinderen) is er toch geen probleem? Dat jij slechte ervaringen hebt gehad betekent niet dat het bij anderen ook kut is als er snel wordt samengewoond met nieuwe partners.

En er staat overigens nog steeds nergens in de originele post dat ze binnen no time nadat de ouders uit elkaar gingen samen zijn gekomen en zijn gaan samenwonen, noch is het daarna bevestigd. Er zijn alleen aannames gedaan die nergens op gebaseerd zijn, dus ik snap sowieso niet waarom er zo’n punt van gemaakt wordt.

Om nog maar even mijn n=1 erin te gooien: mijn moeder ging relatief kort na de scheiding samenwonen met haar nieuwe partner, waar ik vervolgens ook bij ging wonen, en ook bij mijn uiteindelijke stiefvader heeft het niet lang geduurd voor hij bij ons introk, en ik heb daar helemaal niks aan overgehouden, behalve goede herinneringen.

Ik heb nergens gezegd dat het niet goed kan gaan (sterker nog: ik heb expliciet gezegd dat het goed kan gaan en dat ik het snap hierboven, maar jij leest niet en ageert vooral). Feit is dat samengestelde gezinnen niet bekend staan om hun succesrate en dat vaak is omdat de wensen en dromen van een nieuwe relatie lastig te verenigen zijn met dat wat er al bestaat. Dan komen we weer bij de openingspoll die daar echt een schoolvoorbeeld van is. Daarom zou ik zeggen: pas op de plaats, take it very slow. Maar verder allemaal zelf weten, ben gelukkig alleen verantwoordelijk voor mijn acties binnen mijn eigen familie.

9 likes

Het feit dat je dit ĂŒberhaupt al overweegt als ouder en dat risico wilt nemen
 Maar goed, niet mijn familie, dus boeiend :laughing:

8 likes