Ach zo is onze generatie opgevoed ‘geen koorts? Dan ga je gewoon naar school’
Ik dacht idd gelijk aan een datingshow. Los van die vieze dierenvisualiatie vind ik dat doodanalyseren van ((nog???) ontbrekende) gevoelens zo’n afknapper en supersaai om naar te kijken.
Het lijkt door alle datingshows alsof dat er standaard bij hoort maar ik heb echt nog nooit zo’n gesprek gevoerd gelukkig.
Ik heb toentertijd met een studie naar een COVID vaccin meegedaan en daar moest je meerdere keren per week je temperatuur opmeten en doorgeven, sindsdien heb ik een heel duidelijk beeld van mijn baseline haha.
Ja en als je dan wel koorts had een paracetamol en toch eerst even proberen
Hoe doen ouders van nu dat dan?
Precies zo.
Als 't echt niet gaat belt school wel.
Ja gewoon zo inderdaad. Helemaal als ik thuis werk en binnen drie minuten aan de schoolpoort kan staan. Lekker proberen. Tenzij een kind natuurlijk de hele nacht aan het overgeven is ofzo, wel met iets van nuance Maar mijn oudste had altijd buikpijn of hoofdpijn als hij te laat was gaan slapen, daar trap ik dus niet in
Ik ben echt zo slecht opgevoed joh, als ik geen zin in school had (1x in de zoveel maanden) was het ‘ugh ugh, voel me niet zo lekker’ en dan mocht ik met mn dekbed op de bank 2 dagen thuisblijven en Platvoet en zn vriendjes kijken.
Is toch niet slecht opgevoed? Heerlijk juist.
Ik ook hoor, als ik zei dat ik niet naar school wilde omdat ik me heel moe voelde ofzo mocht dat ook gewoon. Weet niet of mijn ouders het oké hadden gevonden als het vaker was geweest, maar ik bleef zo wel 2-3 keer per jaar een dagje thuis, op de bank met de tv aan een beetje zielig te zijn. Blij dat ik zo opgevoed ben hoor, als je zelfs als kind niet ff zorgeloos mag spijbelen van je taken…
Smerig en dom. Rupsen zijn larven
Zo maar echt dat laatste inderdaad. Ik mocht enkel thuisblijven als ik koorts had. Wij hadden zo’n thermometer voor in je mond, dus ik nam van te voren altijd een slok net iets te warme thee. Dan gaf die thermometer aan dat ik koorts had en mocht ik thuisblijven.
Pff ja ik moest het ook altijd ‘eerst proberen’, maar als je werkende ouders hebt is het natuurlijk ook lastig om ineens iets te regelen dus in die zin snap ik mijn ouders ook wel. Wel slimme truc met die thee haha
Oh mijn kind mag dat van ons hoor, ook zonder nephoest Het is allemaal al lastig genoeg en als je dan een dag hebt dat het allemaal teveel is mooi uitrusten, morgen is er weer een dag
Ik ook, dan verklaarde mijn moeder officieel een baaldag en dan belde ze school om me ziek te melden.
Ah ja mijn moeder noemde dat dan een snipperdag en dat je dat soms even nodig had. Denk wel dat het anders was geweest als ik dat elke maand had gedaan, maar die paar keer per jaar moet toch ook kunnen.
Ik mocht dit dus absoluut niet en dat komt ook heel vaak aan bod tijdens therapie
Dus bedankt mam
Als je uit eten bent uit je dan altijd je hele bord leeg?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Wat doe je als je eten niet op kunt in restaurant?
- Ik eet altijd mijn bord leeg
- Ik vraag om een doosje om het mee te nemen
- Niks, ik laat het eten dan staan
0 stemmers
Nou ja ik heb verder geen vergelijkingsmateriaal maar juist omdat wij niet moeilijk doen lijkt ons kind het vaak te proberen als het eigenlijk niet veel zin heeft
Ik zou mezelf niet forceren om mijn bord leeg te eten maar het is eigenlijk nog nooit gebeurd dat ik mijn eten in een restaurant niet op heb gekregen. Soms heb ik wel iets gedeeld met een tafelgenoot!
Ik zou het laten blijven staan als het een beetje was en als het veel was om een bakje vragen denk ik! Lijkt me eigenlijk echt leuk om de dag erna nog te kunnen genieten van restauranteten haha