ouders die cijfers kunnen inzien van kinderen in een app (nav een artikel over een school die het afschaft)
0 stemmers
Slecht idee want ik zou dat checken als ouder en wil tegen dit soort impulsen beschermd worden aub
Wat vind je van smartwatches die lichaamsbeweging bijhouden?
0 stemmers
Ik vond het zo afschuwelijk als ik een onvoldoende haalde en dan naar huis moest met de wetenschap dat mijn ouders het al hadden gezien. Dat er bij binnenkomst al meteen zoān opmerking kwam van ānou vandaag maar even extra focussen op je wiskunde huiswerk heā.
Meer van oud Hollywood dan modern Hollywood 
JA omg mijn moeder was ook echt obsessief magister aan het checken altijd. en dan vroeg ze meteen āheb je nog cijfers?ā en dan hoorde ik al aan haar toon dat ze een onvoldoende had gezien. ik deed als puber ook niet altijd mān best natuurlijk maar ik weet nog wel dat ik daar echt een heel naar en verstikkend gevoel van kreeg
Echt jammer dat kinderen van nu de ervaring missen om te kunnen zeggen āja, ok ik had een onvoldoende maar die telt bijna niet mee hoor! Was meer ter oefening. En de rest had het ook slecht gedaanā en āIk had een 8 voor wiskunde, een 6.5 voor Nederlands, (met sneltreinvaart mompelend āeen 4 voor Latijnā) en een 7 voor die luistertoets Engels!ā.
Heb ik, maar ben er niet obsessief mee bezig zoals ik om heen en online zie. Het is meer een luxe stappenteller waar ook berichtjes op binnenkomen.
Ik meet ook geen slaap, ik voel zelf wel of ik een goede of slechte nacht heb gehad.
Ja die dingen kloppen qua lichaamsbeweging bijhouden echt nooit. Heb een hele geavanceerde (voor mn sport, daar gebruik ik hem ook voor en daar werkt ie perfect voor) maar ze tellen ook stappen als je handen wast of over een hobbelige weg rijdt. Slaat eigenlijk nergens opš¤£
Het gaat ook veel verder dan prestaties/cijfers, ik krijg zelfs van de basisschool elke dag een verslagje en fotoās en natuurlijk ga ik kijken want mijn kind!!! vertel me alles!!! maar eigenlijk vind ik het nu al negatief effect hebben. Want ik hoor mezelf gewoon vragen āhebben jullie vandaag x gedaan?ā ipv dat mijn kind dat zelf kan vertellen en zelf ook kan bedenken wat hij wil vertellen. En ik probeer er heeeeeeel erg op te letten maar ik vind het toch best moeilijk om met al deze informatie om te gaan. Zelf ben ik totaal niet van het tracken en registreren en monitorbanden om mijn pols en dagelijks meten en archiveren van het leven. Ik vind ook dat het aanbod van zulke informatie me meer een soort helicopter mom maakt dan ik eigenlijk ben. En ik vind het ook super raar dat er van mijn kind van 4 allemaal fotoās en informatie in weer een app staan, terwijl ik dat zelf bijv niet online deel.
Hebben kinderen ook nog gewoon rapporten die getekend moeten worden?
Want dan zou dat Magister wat mij betreft niet hoeven. Maar lijkt me wel goed om paar keer per jaar vinger aan de pols te hebben over hoe het gaat. Niet dat je kind het hele jaar mooi weer kan spelen en je eind van het jaar hoort dat ie niet over gaat terwijl jij geen idee had.
Ja en zo hebben ouders ook niet meer de vormende ervaringen van bijvoorbeeld mijn ouders die ik in 2001 met de ouderavond helemaal opgenaaid naar de leraar Grieks had toegestuurd omdat hij totaal oneerlijk en zonder reden mijn gemiddelde omlaag had gehaald
Omdat ik, zoals ze op school hoorden, een 1 had gehaald voor een toets die ik niet had geleerd maar toch oneerlijk. Moest ik helemaal āmijn excuses gaan aanbiedenā echt een kutleven
In dit geval gaat het per klas. Maar inderdaad, het is weer administratie (en bovendien, voor de fotoās, een telefoon in de klas). Ik weet gewoon niet voor wie of wat dit opgetuigd is.
Je moet gewoon mogen leren om te leren en leren om fouten te maken zonder dat je ouders er elke week en elke toets bovenop zitten. Je moet een onvoldoende kunnen halen en die de keer erop verbeteren zonder dat je ouders je na je eerste onvoldoende al met commentaar staan op te wachten thuis. Af en toe een paar minuten te laat komen zonder dat je thuis meteen op je kop krijgt. Het hoort bij de taak van de school om op tijd (en op tijd is niet onmiddellijk) te signaleren als het niet goed gaat of er extra aandacht nodig is, moeite met leren, vaak afwezig, etc. Als eerst bij het kind, dan bij de ouders. Het hoort niet bij de taak van de school om na elk tegenvallend cijfer mogelijk de helikopterouders op je dak te krijgen.
Ik krijg gelukkig wel the hot goss van mijn zoon (wie er op āde nadenkstoelā moest, wie een Spiderman broodtrommel heeft). Dat staat dan weer niet in de app.
Ja, ik vind dit ook een slechte ontwikkeling eigenlijk. Kinderen (en zeker tieners) zouden echt meer privacy moeten hebben wat dat betreft.
Bij mij kon dat toentertijd gelukkig nog niet worden ingezien door ouders, maar ik zat op de school waar mijn moeder werkte en zij heeft nooit mijn cijfers bekeken. Ben ook dik blijven zitten in die periode, maar ja, juist van geleerd want hoe harder mijn ouders hadden geroepen dat ik beter mijn best moest doenā¦ Het was toch niet aangekomen.
Nadeel was wel dat ik nooit kon spijbelen want de afwezigen kwamen als eerst op de telefoon in haar werkkamer door haha, maar verder was het juist gezellig samen met haar op school. Andersom weet ik niet zeker want ik was best een vervelende puber die er regelmatig werd uitgestuurd
Dit inderdaad ja, ik had wel goede cijfers altijd, maar ik spijbelde best vaak. Blij dat dat nergens geregistreerd werd voor mijn ouders. Ik vind dat ook wel sneu voor deze generaties, dat je er niet zonder gevolgen voor kan kiezen om even wat uren te skippen of voor een toets even een keer wat minder je best te doen.
Ik denk ook dat dat je alles maar kunt zien helikoptergedrag opwekt. Mijn vriend had laatst ruzie met zijn ex omdat hij van haar een appje kreeg dat hun zoon onvoldoende stond voor 3 vakken. Dus ze had op magister de cijfers, de toetsstof en zijn rooster opgezocht en een planning gemaakt. Of mijn vriend even wilde nagaan of die planning op āzijnā dagen werd nageleefd (dat wilde hij dus niet).
Ik heb hier eigenlijk nog nooit echt over nagedacht maar het leek mij, kort door de bocht gezegd, helemaal prima om daar inzage in te hebben. Maar meer vanuit mijn eigen jeugd geredeneerd waar mijn ouders heel chill waren over slechte cijfers, standaard reactie was iets in de trant van āvolgende keer beterā en verantwoordelijkheid lag gewoon volledig bij mezelf.
Na het lezen van de reacties hier snap ik wel dat het inderdaad voor het merendeel wel afgeschaft mag worden 
Ik had een keer een leerling aan mijn bureau: ze had het idee dat ze het (zojuist gemaakte SO) niet goed had gemaakt en vroeg of ik de cijfers pas op zondag of later op Magister kon zetten. Haar vader zou bij een slecht cijfer haar huisarrest geven, en ze had dit weekend een verjaardag van een vriendin.
Dat zeggen ze allemaal.
Ik vind het hebben van een stappenteller ongezellig.