Alsof je een Tamagotchi bent
Die kon ik ook nooit in leven houden trouwens
Alsof je een Tamagotchi bent
Die kon ik ook nooit in leven houden trouwens
Heb jij vandaag een positief gevoel over jezelf?
0 stemmers
Heb je het gedaan?
Ja, maar niet daardoor. Sowieso moest ik even wachten ivm normering van collega’s, die de toets ook afnamen. Ik zei wel tegen haar dat ze de cijfers niet voor het weekend hoefde te verwachten, wel met de echte reden.
Ik probeer dus zoveel mogelijk open vragen te stellen aan mijn kind. (Naast wie zat je met boterham eten. Wie heeft er een grapje gemaakt. Waar spelen jullie buiten mee). Maar ik denk soms dat ik geriatrisch arts moet inschakelen want het enige antwoord dat ik krijg ik “weeet-ik-nieeeeeeet”. Ben dus toch wel blij met de (bij ons gelukkig wekelijkse) foto’s en verslagen want dan kan ik nog eens iets vragen waar ik wel antwoord op krijg.
O dit zou ik als volwassene ook heel lastige vragen vinden om terug uit mn geheugen te halen!
Ik vond dit zo irritant als m’n moeder dat deed. Laat me gewoon eten/spelen/whatever ipv irritante vragen en dan 10x “leuk” of inderdaad “weet ik niet” te moeten beantwoorden. Mom I love you maar ik heb geen zin om elke dag te praten over m’n dag
Plus dat deze vragen ook niet echt uitnodigen tot vertellen of überhaupt een gesprek want je kan er alleen maar op zeggen: met Pieter, Fleur en met auto’s.
Ik zei precies hetzelfde idd als kind dus ik was destijds ook wel blij geweest als m’n moeder het via de juf/meester te horen kreeg wat we gedaan hadden.
Is toch ook kind-eigen om zo te reageren? “Hoe was het op school” “leuk” “wat hebben jullie gedaan?” “Weet ik niet meer”
Dagelijks is echt heftig! Ik heb de school geen toestemming gegeven om foto’s van mijn kind te delen met andere ouders en het resultaat is dat ik helemaal geen foto’s ga krijgen, want de juffen heben geen tijd (logisch, ik geef ze helemaal gelijk) om ook nog voor mijn uitzonderingskind apart foto’s te gaan sturen. Hartverscheurend wel. Maar al die grafiekjes met voortgang is geloof ik gewoon verplicht, geen idee of je voor een opt out mag kiezen.
Ja als volwassenen wel maar mijn vierjarige weet dit precies hoor. Hij is gewoon te moe om te praten wat natuurlijk prima is maar waardoor ik wel blij ben dat we af en toen wat horen via de juf.
Ik voel me helemaal verbonden met m’n mede stemmers die zowel op “echt voor neuroten” als op “vind ik leuk” stemmen. Ik zit met m’n Whoop in een groepje met mensen die ik ken met een whoop en kijk er elke ochtend naar. Ohja die ligt nog lekker te slapen, die heeft gisteravond gezopen en die heeft al hardgelopen. Ik bekijk al m’n grafiekjes en houd alles bij. Ik weet dat als ik veel water drink op een dag m’n recovery omhoog gaat, en als ik ibuprofen neem dat dat niet zo goed is voor me. Ik weet precies hoeveel sleep dept ik heb en die actief mn best die zo snel mogelijk te verminderen indien nodig. Als mn whoop zegt dat ik hard kan trainen vandaag dan doe ik het en als ik beter rustig aan kan doen dan doe ik het ook. Ik zie eraan af als ik ziek begin te worden (voor ik het zelf voel) en hij wist eerder dat ik COVID had dan ik zelf. Obsessieve data nerd en geen schaamte
Maar is dat dan zo nodig dat je weet als ouder wat je kind gedaan heeft?
Nodig, nee. Leuk, ja. Zo kwam ik er gisteren achter dat ze hebben leren memory-en dus dat kunnen we thuis dan ook weer eens proberen.
Dat snap ik dan ook wel weer. Ik beredeneerde wel vanuit m’n puberzelf, maar zie nu dat je nog een kleintje hebt.
Data bijhouden helemaal leuk, maar dit vind ik echt soort van dystopisch ofzo. Weet dat mensen er zelf voor kiezen dit te delen met anderen, maar dat anderen kunnen zien wanneer ik op de bank lig (vaak) of hardloop (nooit), bah
Hij is vier inderdaad. Mag hopen dat ze in de bovenbouw geen hele verslagen meer gaan typen.
Haha nee je kan niet zien of iemand op de bank ligt hoor. Het is zeker niet voor iedereen, ik raad het ook sommige mensen af.
Ja, voor mezelf mijn eigen data bijhouden is leuk maar ik wil het echt niet delen met anderen. Ik heb bijvoorbeeld ook geen strava (sport-app). Ik wil niet dat iemand weet wanneer en waar ik heb hardgelopen en hoe lang en hoe ver. (maar ik ben ook veel te imposter hiervoor, echt geen zin in oordelen van een ander)