Stel je persoonlijke vraag #54

voelen wat je lichaam nodig heeft op verschillende momenten in je cyclus - eens met dat cyclisch leven en dan voorbeelden mbt werk geven een beetje influencerig is, maar de rest van je leven heb je meer controle over en daarin kan je wel leren luisteren naar je lichaam. je hebt nu eenmaal bijvoorbeeld meer slaap nodig in je luteale fase, meer eten, je staat dichter bij bepaalde emoties, en in je folliculaire fase heb je weer andere behoeftes en voordelen.
vind het echt overdreven om dat af te doen als scammerij, ik vind het eerder een scam dat er van vrouwen wordt verwacht dat ze op dezelfde manier presteren als een man die een heel andere hormoonhuishouding heeft, en elke vorm van kennis/gesprekover het vrouwenlichaam een stok wordt om mee te slaan (beide kanten op, inderdaad ook wellness rechts divine feminine/heroïsche masculiniteit maar ook zoals jij nu honend spreekt over verbinden met je lichaam). can’t win.

24 likes

Ik heb helemaal geen tijd om hierop in te gaan, maar het is eigenlijk toch te bizar voor woorden dat zeggen dat je naar je lichaam luistert/je rekening houdt met je cyclus (dus iets wat zo’n 40 jaar van je leven beïnvloedt) met wantrouwen als influencer-instelling wordt gezien?

Ik vind het juist de scam van onze tijd dat voor jezelf zorgen als ultieme luxe wordt gezien, als iets waar je oneindig veel tijd/geld voor nodig hebt. Natuurlijk maakt een geprivilegeerd leven ook dit makkelijker, maar voor jezelf zorgen (en dat houdt voor veel mensen ook rekening houden met hun cyclus in, ik weet in elk geval dat ik dat echt nodig heb om me zo goed mogelijk te voelen) is echt niet overbodig en je hebt er ook geen rare supplementen of een diëtist of rare rituelen voor nodig.

P.S. Sorry maar het is gewoon weer heel typisch en heeft in mijn ogen echt 100% te maken met geïnternaliseerde misogynie om wanneer het over deze dingen gaat er lacherig over te doen (“hihaho ik zie mezelf al naar mijn baas gaan”), te vallen over termen (“wat zweverig, verbinden met je lichaam”), of het overdreven vinden. Doe eens je best.

22 likes

Ok, dus “verbinden met je lichaam” is eigenlijk gewoon logisch nadenken? Lutteale fase = meer slaap nodig = moeier = vroeger naar bed. Ovulatie = actiever = meer sporten? Daar heb je toch geen zweverige termen en schemas met cyclus-fases voor nodig, dat merk je toch vanzelf aan je lichaam? En genoeg valide (en ook minder valide) redenen om dat te negeren, dat maakt je toch niet minder verbonden met je lichaam?

10 likes

Welke omschrijving past het beste bij deze trui?

  • trui is groen
  • trui is blauw

0 stemmers

Discussie hier :smile:

Volgens Hema is deze trui lichtblauw

3 likes

iets/je lijf negeren = minder verbonden zijn hoor, weet niet hoe je dat anders wil uitleggen. maakt niet uit of dat valide of niet is.

9 likes

Hoe is het logisch nadenken als onze samenleving draait om wekelijkse ritmes en schema’s, als er wordt verwacht dat mensen enigszins hetzelfde presteren door de maand heen, als er nauwelijks dialoog is over deze dingen juist omdat wanneer iemand aangeeft hoe ze/die zich voelt door de cyclus heen het wordt neergezet als overdreven/zweverig, en het voor veel mensen ook gewoon nog taboe is om erover te praten, er weinig over wordt meegegeven thuis en op school, etc etc?

Ik snap dat je graag gelijk wilt krijgen maar kom op zeg, je weet zelf toch ook wel dat het ontzettend moeilijk kan zijn om naar je lichaam te luisteren en logica verbonden is met de denkbeelden die je meekrijgt uit je omgeving?

9 likes

Dit is mint groen. Houd er maar wat blauws bij en je ziet duidelijk verschil.

3 likes

Er zit natuurlijk wel een verschil tussen “leven naar je cyclus wat betreft wanneer welke meetings/onderhandelingen/whatever werkgerelateerd” en “luisteren naar wat je lichaam nodig heeft”.

Dat eerste kan influencerig overkomen, want het overgrote merendeel kan haar werk niet aanpassen op de fase van de cyclus. Ja, je kunt vinden dat de maatschappij teveel op de man is ingericht, maar dan nog. Als je docent bent, moet je dan in je luteale fase het lesgeven van die ene drukke puberklas die weken overslaan? Het is makkelijker spreken als je een kantoorbaan hebt en/of thuis kunt werken maar dat is supervaak gewoon niet aan de orde. Denk dat men hier daarover het meeste valt, want het is fucking luxe als je je werk kunt aanpassen aan je cyclus.

Het tweede, luisteren naar je lichaam, is veel makkelijker om je werk heen (meer eten/slapen/minder intensief sporten) en ik denk dat veel vrouwen dat bewust of onbewust al doen als hun situatie dat toe laat.

5 likes

Ik ben het hier overigens 100% mee eens. Ik denk eigenlijk dat de eerste poster gewoon niet zo goed met woorden is als ze dit bedoelde. Want het kwam op mij een beetje betuttelend over en gebrek aan inlevingsvermogen voor mensen die wel teveel last hebben en menstruatie liever kwijt dan rijk zouden zijn.

1 like

Als je je lijf compleet verwaarloost wellicht, maar als jij er (om wat voor reden dan ook) voor kiest om bijvoorbeeld niet eerder naar bed te gaan ondanks dat je moe bent ben je je toch juist wel bewust van je lichaam en verbonden?

En ja, natuurlijk is het moeilijk om naarje lichaam te luisteren door hoe onze maatschappij is ingericht @Kwal maar de oplossing daarvoor ligt imo niet in om die inrichting heen te werken met cyclus-schema’s, maar die inrichting aan te pakken/passen. Als mensen daar wat meer energie in zouden steken zou het voor iedereen beter zijn, in plaats van alleen voor de mensen die de luxe hebben om zich “met hun lichaam te verbinden”. Denk dat daar ook mijn ergernis aan dit hele verhaal vandaan komt. Inderdaan wat @thenerdyintrovert hierboven dus veel beter verwoordt dan ik :sweat_smile:

1 like

Een collega van mij heeft een zoontje dat iets kleiner dan gemiddeld is. Hij is helemaal gezond, loopt alleen iets achter op leeftijdsgenoten. Elke week heeft ze het hier wel een paar keer over, het zit haar duidelijk erg dwars. Ik vind t inmiddels een beetje irritant worden.

Zou het vervelend vinden als je zoontje kleiner dan gemiddeld is?

  • Ja
  • Een beetje
  • Nee

0 stemmers

2 likes

Die schiet wel in de pubertijd in de lucht. En anders blijft ‘ie een short king :crown:

1 like

Dat zou geheel in de lijn der verwachtingen liggen als je naar mijn familie kijkt. Mijn dochter is ook kleiner dan gemiddeld.

Jammer dat je vriendin er zo mee zit. Ik heb zelf vaak dat er opmerkingen door anderen over gemaakt worden, zelfs een vriendin die suggereerde dat ze waarschijnlijk groeihormonen nodig had terwijl ze dus nog volledig binnen de curves valt én er nog nooit iets in die richting gezegd is door consultatiebureau/ggd. Misschien gebeurt dit bij jouw vriendin ook, dat anderen er opmerkingen over maken? Dat gebeurt bij een jongetje vast ook nog meer dan bij meisjes.

Ik werk bij de HEMA en hun omschrijvingen kloppen zo vaak niet qua kleur oid :sweat_smile:

2 likes

Maar wat is korter dan gemiddeld? Dat kan toch ook 3 cm ofzo zijn?? Ga er vanuit dat het hier dan wel om een groter verschil zijn?

2 likes

Hoe zie je dit voor je?

2 likes

Idealiter een revolutie :woman_shrugging:t3:

3 likes

Nu ben ik bang dat je het over mij hebt haha.

Ik ben het hier helemaal mee eens hoor, dat was ook oa de insteek van mijn eerdere reactie op Artemisa, en de trant van wat ik hier zei:

Verder denk ik niet dat het zo evident is dat de meeste vrouwen naar hun lichaam luisteren wanneer dat het toelaat (also: wil je wachten tot het leven dat toelaat of ga je waar mogelijk er de ruimte voor creëren) - en ook @kika denk ik dat voor vrouwen cyclisch plannen wel een grote verlichting kan zijn.

Als ik voor mezelf spreek: voorheen plande ik altijd wekelijks - dat is hoe ‘iedereen’ het doet. Maar vervolgens ging dat 1,5 week goed en liep ik 1,5/2 weken lang tegen allerlei dingen aan (fysiek, sociaal, noem maar op). En ik dacht dat het aan mij lag, dat er iets mis met mij was, dat ik lui of antisociaal was en gewoon moest doorzetten. Ik heb door mijn pmdd zelfs gedacht dat ik bipolair was.
Heel fijn voor jou @kika dat je altijd goed naar je lijf kan luisteren maar dat is niet voor iedereen zo evident, zeker in een maatschappij die uitgaat van een stabiele hormoonhuishouding en een 40 urige werkweek + huishouden + sociaal + alles.
Daarnaast: wanneer je niet van te voren rekening gaat houden met je cyclus kan je wel op het moment zelf bepalen dat je vroeger naar bed gaat, maar er zijn veel meer aspecten waar je rekening mee kan/moet houden dan je nachtrust.
Ik vind het heel fijn om dan te kunnen zien wanneer ik in welke fase ben zodat ik rekening (waar mogelijk!!!) kan houden met (sociale) afspraken, vrije tijdsbesteding, boodschappen doen/van tevoren koken en invriezen, hoe ik met mijn psyche omga, etc etc etc, en ik denk dat dat voor veel vrouwen zo zal zijn. Als je weet dat je ongesteld gaat worden ga je toch ook tampons halen? Zo extreem anders is dit allemaal niet hoor, in de kern is dat ook gewoon rekening houden met en anticiperen op je cyclus en je menstruatie.
Ik vind het tegenstrijdig dat je zegt dat je zelf naar je lijf luistert en vind dat iedereen naar diens lijf zou moeten luisteren, maar dan enorm veel commentaar levert op mensen die naar het biologische patroon van hun lijf luisteren en daar zoveel mogelijk rekening mee proberen te houden. Als je de ‘inrichting’ wil veranderen, waarom geef je dan af op mensen die daar al omheen proberen te werken en gesprek erover voeren?
Mijns inziens begint die revolutie bij mijzelf en alle andere vrouwen die met (directe) omgeving communiceren dat ze hun dag, week, maand, leven, anders invullen naar gelang hun (biologische) behoeftes, en andere vrouwen stimuleren om dat ook te doen wanneer ze tegen dezelfde shit aan blijven lopen - dat die weekindeling voor ons niet elke week hetzelfde hoeft te zijn en dat we elkaar daarin kunnen ondersteunen.

11 likes

Als niet-moeder vind ik het echt bizar hoe veel verschil er in de lengte van een kind kan zitten van tussen de 1.5 - 3.5. Zijn echt zat kinderen van ruim 3 die kleiner zijn dan mijn nichtje van net twee bijvoorbeeld. En dan heb ik over dubbele tata kinderen, niet kinderen met bijvoorbeeld een Boliviaanse of Thaise ouder die zelf kort zijn.

Dan zie ik in de speeltuin soms echt kleintjes die dan super veel kunnen en heel soepel rennen en klauteren en praten dan vraag ik soms aan de ouder hoe oud ze zijn, verwachtend dat het echt super snel ontwikkelde peuters zijn maar dan zijn ze soms al bijna 4 :joy:. Wel een voordeel bij een nadeel denk ik want als niet-geïnformeerd persoon denk ik altijd ‘wow indrukwekkend dat ze dat al kunnen!!’ terwijl mensen bij mn nichtje dan weer verbaast zijn dat ze dingen niet kan omdat ze eruit ziet als een ouder kind.

2 likes