Kindjes die dachten dat het leuk was? Ik had destijds mn haar in een aparte kleur en die wilden er heel graag aan zitten. En met geslagen bedoel ik ook kleine kindjes die gewoon niet in de gaten werden gehouden. Als ik ergens knielde vonden sommigen het leuk om met hun kinder knuistjes op mijn schouder en rug te stompen. Echt niet okay dat ouders dit toelieten eigenlijk, maar ik was 14 dus ja ik ga niet tegen Herman de tokkie met een bierbuik 2x mijn hele lichaam in.
1 like
Goh er komen allemaal semi traumaâs naar boven. Ik heb ook in een ander luxe 4 sterren hotel gewerkt. Ik was toen 16. Ik deed daar het ontbijt in de ochtend, en ik maakte kamers schoon vaak samen met een ouder iemand die er ervaring in had want dat moest allemaal Pietje precies en als 16 jarige weet je nog niet alles van bedden opmaken etc. Toen wilde ik een keer het vuile beddengoed wegbrengen en ik liep door de gang langs 2 hotelgasten. 2 oudere vrouwen. Ik had allemaal beddengoed in mân handen en zei âgoedemorgenâ. Toen werd ik een soort van uitgelachen. Toen heb ik âkutwijfenâ gezegd. Blijkbaar is dit niet doorgegeven want ik bleef er daarna nog wel werken.
7 likes
Ik heb eerst als typiste en toen als secretaresse in een ziekenhuis gewerkt van mân 16e tot mân 21 oid en sommige artsen konden zooooo neerbuigend doen ook, gadverdamme. Een paar stopten er mee toen ze er achter kwamen dat ik de dochter was van een andere arts in het ziekenhuis, dat vond ik zo mogelijk nog erger.
9 likes
Stel, je zoekt een nieuwe job en krijgt een aanbod:
- Je reistijd gaat van 75 minuten naar 40 minuten
- Je moet twee avonden (tot +/- 19u30) per week en 5-10 halve zaterdagen per jaar werken, maar hebt andere weekdagen wel vroeger vrij
- Je komt terecht in het werkveld van je dromen
- Je gaat er netto 50-75 euro op achteruit maandelijks
- Je gaat van 20 naar 35 vakantiedagen
- De baan is iets onder je diplomaniveau
- Aannemen die handel
- Nog even verder zoeken
- Anders, namelijk âŠ
0 stemmers
Asking for a friend 
1 like
Klinkt heel goed, behalve het laatste punt: onder je niveau werken is imo vreselijk voor een full time baan. Is er snel uitzicht op doorgroeien?
1 like
Het is niet heel erg onder niveau, ik heb twee masters en het is een uitdagende bachelorfunctie 
Doorgroeien ga ik vragen, maar inderdaad wel belangrijk om rekening mee te houden
1 like
Als het groeien is vanuit je huidige baan: 100% doen! Ga je echt terug in niveau (zo klinkt het nu niet), dan vast laten leggen wanneer je doorgroeit.
3 likes
Je zet âgraagâ en âgemakkelijkâ naast elkaar, maar die 2 dingen gaan niet per se samen, vind ik.
Ik doe heel vaak en heel graag nieuwe dingen, ik ga ook vaak naar vage landen en ik doe de meeste van die dingen alleen. Ik heb ook het gevoel dat ik dat nodig heb, nieuwe uitdagingen, grenzen verleggen, nieuwe omgevingen etc. In mijn omgeving sta ik bekend als een avonturier die alles probeert en niemand kijkt er raar van op als ik een nieuwe hobby heb of iets nieuws probeer.
Tegelijkertijd vind ik het heel vaak niet gemakkelijk. Ik heb thuis soms dagen waarop ik zenuwachtig word bij de gedachte naar buiten te gaan. Ik heb op reis ook momenten waarop ik amper mensen durf aan te spreken of dagen waarop ik in mân hostel blijf. En als ik nieuwe dingen probeer, voel ik me meestal ook heel ongemakkelijk en nerveus. Mensen zien vaak die grote, avontuurlijke verhalen, ik word vaak een durver genoemd, met veel lef. Maar zo voel ik me doorgaans helemaal niet, haha. Zeker niet als ik weer in een moeilijke periode zit en nerveus word als ik naar de supermarkt om de hoek moet 
.
7 likes
Ik ga wel iets heel anders doen dan mijn huidige job (vooral een heel ander werkveld), maar ik zal inderdaad dat doorgroeien aanhalen op het volgende gesprek 
Ik wil ook sowieso weg bij mijn huidige baan dus ik moet er gewoon voor gaan denk ik
2 likes
Wat een heftige verhalen trouwens, al die neerbuigende mensen en onvriendelijkheid!
Ik ben semi-avonturier, wat zijn leuke vage landen?
Jemig he, dat is echt niet oke! Ik snap dat je daar niet tegenin gaat
1 like
Allebei vaak meegemaakt. Vroeger keek men vooral op mij neer bij de eerdergenoemde horeca/detailhandel horrorbaantjes. En nu kijken sommige mensen tegen me op en anderen juist niet. Ik werk dan wel op een universiteit maar stel weinig voor in mijn vakgebied en ik heb nog niet eens een PhD. Maar mensen die weinig verstand hebben van het systeem denken al gauw dat je Ă©Ă©n of andere belangrijke professor moet zijn om college te mogen geven (wat ik die mensen niet kwalijk neem!). In de familie gaat men er ook automatisch van uit dat ik een hoog salaris heb, wat gewoon niet waar is. Sommige Duitse collegaâs van mij (promovendi) krijgen niet eens betaald en die geven ook college. Het is sowieso een raar systeem.
3 likes
5 likes
Ik vind Iran echt een gigantische aanrader. En GeorgiĂ«, echt prachtig! Die 2 landen staan heel hoog in mân favorieten. Azerbeidzjan is ook leuk. Of Oezbekistan.
En verder hangt het ervan af wat je vage landen vindt, haha. Riga is bv. een toffe stad. En Bulgarije/Sofia.
4 likes
En Kazachstan!
1 like
Ja, maar ik begin pas maandag met werken, dus zit nu in de sauna die mijn huis is met de gordijnen dicht en de ventilator aan in mijn ondergoed.
1 like
Ik ben ook geĂŻnspireerd door alle nostalgische polls.
Kennen jullie het (slaap)liedje Nina Bobo?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ojaaa, dat is ook zo naar.
Wij hadden in ons eerste jaar geneeskunde een verpleegstage, dan moest je meelopen met de verpleging/verzorging en wat dingen meekijken. Ik mocht op een gegeven moment meekijken met een endoscopie, maar de arts die dat deed, die deed net alsof ik niet bestond. De verpleging die erbij was was wel heel aardig en geĂŻnteresseerd en vroegen wat ik deed enzo. Toen ik zei dat ik geneeskunde deed, toen kon hij me ineens wel zien. Vond dat echt niet sympathiek. Maar ook tijdens mijn coschappen heb ik dat veel meegemaakt. Heb het zelfs nog op mijn afstuderen gezegd bij âwat hoop je te bereiken in de toekomstâ. In plaats van allerlei ambitieuze wensen had ik daar neergezet dat ik tijdens mijn coschappen ook heb geleerd hoe ik nooit wil worden, en hoop dat ik mensen kan blijven behandelen met respect en vriendelijkheid, ongeacht hun afkomst, sociaal economische status of opleidingsniveau. Ik zag echt heel vaak artsen die gewoon onbeschoft waren of juist heel minzaam inderdaad.
40 likes
mensen kunnen overal aso zijn 
1 like