Ah wat vervelend! Ik heb zelf ook een onderzoeksmaster gedaan, en moest uiteindelijk ook bijna elke week wel een keer huilen. Bij mij was het een combinatie van perfectionisme en te druk zijn/slaapgebrek hebben (ik werkte er ook veel te veel naast). Ik zag volgens mij eerder voorbij komen dat jij ook er (veel?) naast werkt. Is het een mogelijkheid om daarmee te minderen of stoppen? Een onderzoeksmaster is niet niks, en er wordt echt veel van de studenten gevraagd; je bent echt niet de enige!
Iemand van mijn studiegenoten is wel gestopt en zij is daar nog steeds erg blij mee. Zij zei zelf achteraf dat het (voornamelijk de statistiek) toch te moeilijk was en de onvoldoendes en herkansingen demotiveerde haar enorm.