Ik hou meestal deze drie vragen aan:
- Heb je het nodig?
- Geeft het je een blij gevoel?
- Wil je dit meenemen in de toekomst?
Ik denk dat je op dit soort foto’s heel goed punt 3 kan toepassen. Wil je dit meenemen naar de toekomst? Wil je de volgende keer als je gaat declutteren weer die foto tegenkomen? Is dat je tijd en energie waard? Wil je de ‘vibe’ van deze foto’s meenemen naar de toekomst, zeker omdat je zegt dat het een nare periode was? Gaan deze foto’s je helpen in de toekomst, om bv doelen te halen? Lijkt het je niet lekker om deze foto’s te verwijderen en daarmee in het verleden te laten? Zo hou je (opslag)ruimte over voor andere dingen. Anders blijf je het maar zo met je meeslepen, in dit geval digitaal maar ook de herinnering en vibe. Als je de foto’s verwijderd dan blijft de herinnering ook echt in het verleden ipv dat je het elke keer weer tegenkomt (inc nare gevoelens)
Ik zou zeggen: let it goooooo
Ik heb er ook moeite mee, ik ben snel emotioneel verbonden aan foto’s en ik koppel herinneringen aan spullen. Maar ik kan zeggen dat het heel erg lekker voelt om personen uit het verleden ook echt te verwijderen van je laptop.
Ik pas dit ook toe op spullen, ik heb in de schuur een dwarsfluit liggen die ik al sinds mn 12e niet meer gebruikt heb. Gevoelsmatig ben ik er aan ‘gehecht’ maar in de praktijk sleep ik de dwarsfluit alleen maar mee (is al 3 keer mee verhuisd). Dan denk ik: ja als ik weer ga verhuizen dan neem ik de dwarsfluit weer mee om het vervolgens… weer in de schuur te leggen?? 
Op die manier heb ik dat ding op mn 80e nog hahaha.
Edit: meestal gaan dit soort keuzes vanzelf hoor, ik zit niet bij elke foto of item zo te dubben.
Ik heb ze nooit weg kunnen doen in verband met de ‘herinnering’ terwijl het eigenlijk geen fijne tijd was. Ik zal volgende maand waarschijnlijk wel aan je denken ter motivatie 
Ik heb ook moeite gehad met mijn kinderboeken, stuk of 20. Ze waren allemaal minstens 30 jaar oud, vergeeld, geen frisse geur etc. Ik had ze bewaard voor later, als ik kinderen zou krijgen of voor mn neefjes en nichtjes. Maar de boeken zijn eigenlijk uit de tijd en ik heb geen kinderen. Mn neefjes en nichtjes hebben ook hun eigen smaak qua boeken dus uiteindelijk stonden mijn kinderboeken doelloos in de kast (en ook drie keer meeverhuisd om vervolgens weer in een kast te zetten). Ik heb ze allemaal weggedaan en hoewel het met wat heartstrings ging ben ik nu blij met de ruimte in de kast. Daar staan een paar boeken voor neefjes en nichtjes, die ze ook lezen als ze bij ons zijn.
dankje
