Ik had een mooi wit pakje van noppies en die hebben ze uit eindelijk alle drie aangehad als eerste outfit. Heb ook weinig bewaard maar dat ene witte pakje wel 
2 likes
De mijne viel veel kleiner uit dan verwacht en paste na twee maanden pas in het geboortepakje. Mijn man is op de dag van de bevalling nog gaan zoeken naar een pakje in maat 44 (verrassend genoeg een heel leuk pakje met girafjes van Feetje). Ik dacht ook dat ik het belangrijk zou vinden, maar het maakte me echt niks uit. Ik vond hem in alles schattig
3 likes
@Kryptonite ik had ook het gevoel dat het een ding was. Maar eerlijk, ik kocht alleen maar kleren die ik leuk vond dus ik had niet veel voorkeur. Had 2 setjes ingepakt, de verpleegkundige heeft ‘de verkeerde’ (die dus minder favoriet was) uit m’n tas gepakt en bij mijn dochter aangetrokken, en het interesseerde me echt helemaal niets. Dat ze er eindelijk was was het enige dat telde.
Niks mis mee als iemand wel waarde hecht aan een eerste pakje, kan ik me ook helemaal voorstellen. Maar als jij dat niet zo voelt hoef je er dus ook niet een ding van te maken toch?
2 likes
Ohh dank voor deze tip!!!
1 like
Iedereen bedankt voor je reacties. Dan pak ik gewoon wat in wat ik mooi vind. Desnoods 2. Zodat de keuze voor mij gemaakt kan worden haha.
2 likes
Oh ja en ik heb het eerste pakje wel bewaard, want de herinnering is goud waard voor mij.
Scheelt misschien dat ik ook mijn eigen eerste pakje nog heb. Het was vast heel hip vroeger, maar vind het nu echt heel lelijk
1 like
Ik vind dat wel echt anders. Voelt anders en je kan er andere dingen mee. Maar wel een prima alternatief voor minder zooi idd.
1 like
Ik heb er twee die in het ziekenhuis geboren zijn en na een paar uur mochten we weer gaan en ‘t was koud buiten. Degene die thuis geboren is, was wel wat langer bloot dan die andere twee
2 likes
Ja die had ik ook. Maar net als wat @parapluie zegt… ik vond alles leuk en had alles met zorg uitgekozen, zou alles wel kunnen bewaren
4 likes
Ik vond het trouwens heel bizar dat voor ik ging persen me gevraagd werd wat de baby aan moest kon toen echt geen keuze maken en heb gezegd dat de verpleegkundige maar moest kijken wat het best zou passen
2 likes
Ik weet het wel bij een kind van drie
Wij hebben madmatter ipv kinetisch zand omdat dat laatste echt een zooi gaf. Overal zandkorrels😅
Ik heb ervaring met een bijna tweejarige. Grote zus was ook mee en dat was handig want die kon de telefoon met filmpjes omhoog houden, peuter zat bij mij op schoot en ik hield haar vast. We hadden vooraf een verdovende creme gekregen die ik thuis alvast op de prikplek moest smeren. Van het prikken zelf voelde ze dus weinig maar toch was het een drama want ze vond het gewoon eng. Het drama was daarna ook gelijk weer over, wat lekkers gegeven als troost en naar de speeltuin.
Moraal van het verhaal: zo’n verdovende gel/creme is handig en een tweede persoon mee die kan afleiden ook (alhoewel ik niet weet of dat is toegestaan nu, dit was pre-corona)
1 like
Stickers plakken was hier al heel snel een hit! In t begin moet je natuurlijk wel even helpen met de stickers van het papiertje pulken.
Je hebt ze ook herbruikbaar voor op het raam. Dat is hier ook een groot succes. Die herbruikbare zijn ook gewoon bij Hema te koop!
1 like
Toevallig laatst iets nieuws geprobeerd en was een succes: een schuurspons in kleine stukjes knippen en daarmee verven. Op een bordje wat kleuren verf, kind houdt het sponsje vast en gebruikt dat als kwast. Een kwast is nog erg moeilijk en vingerverf houdt mijn kind niet van (vies!!). Vingerverf kan ook goed, dan doe ik een vel papier met kleine klodders verf in een ziplock zakje, mijn kind verfde dan door over dat zakje te raggen.
Maar die schuurspons was een groot succes!
8 likes
@Wonderland Deze hebben wij ook!
Ze is 14 maanden en deze zijn echt heel fijn. Je hoeft niet hard te duwen om toch veel kleur te hebben, dus ze heeft het ook snel dor. Potlood zie je natuurlijk haast niet
1 like
Ik heb die van ons van de zeeman. 3 euro geloof ik. Een kwast met een water reservoir en een blok met kleurplaten. En inderdaad na een kwartier is de kleur weer weg en kunnen ze opnieuw beginnen.
2 likes
Ik heb geen ervaring met bloedprikken, wel met narcose en een andere ingreep op dezelfde leeftijd. We zijn de hele ochtend in touw geweest en ik vond het heel pittig.
Het helpt wel om zelf rustig te blijven, dat straalt vertrouwen uit naar je kind. En als je niets kunt doen, omdat er nou eenmaal geprikt moet worden, kun je nog wel tegen je kind blijven praten. Mijn dochter werd daar niet rustiger van maar dan had ik nog wel het idee dat ik iets voor haar kon doen.
Sterkte! Het gaat ook weer voorbij, en wat hierboven ook gezegd werd dat zodra je weg kunt het ook weer snel over is.
1 like
Mijn nichtje heeft dit soort krijtjes. Makkelijk vast te houden en kleuren volgens mij met redelijk weinig kracht. (Heb zelf nog geen kindjes alleen een mini kaasvlinder in mijn buik, dus vandaar geen eigen ervaring).
3 likes
