Hier baby van 9 maanden en herkenbaar!!! De nachten gaan gelukkig nog wel goed (al was ze vanochtend wel opeens weer vroeg wakker), maar inslapen is even heel moeilijk.
Dus waar ze voorheen na een kwartiertje zelf rommelen lekker in slaap viel, is het nu hysterisch huilen :’) en dat terwijl wij geen knuffelaar hebben, legt ze nu wel opeens haar hoofdje op mijn schouder. Enige wat wij doen is toch laten merken dat we er zijn.
En wat hier gek genoeg werkt, heel raar hoor, is haar even eruit halen, neerleggen op het verschoonkussen, en luier even aan en uit ofzo. Alsof we een deel van het ritueel opnieuw doen. Kan ook heel erg toeval zijn hoor.
Ben benieuwd hoe anderen het ervaren, maar ik herken je verhaal dus zeker. Optrekken, heeeel fysiek zijn, echt een ontwikkelingssprong weer.