Haha ik vind het altijd grappig als mensen dat zeggen 
, want de bv gaat bij ons met een vol gebit ook prima 
Ik hoor dat zo vaak: oef maar wat als ze tanden krijgen 
3 likes
âWacht maar tot ze tanden krijgt, dan ben je er zo klaar meeâ 
Overigens is een nipple lash ook zonder tanden vrij pijnlijk.
3 likes
Ja haha, daarvoor maakt het niet uit of ze tanden hebben. En E is nu echt in een bijt fase geweest, maar aan de tet bijt ze dus niet.
Dat kan ook niet als ze drinken natuurlijk, want dat laat de drink/mondtechniek niet toeâŠ
1 like
Ik zoek tips maar misschien ook herkenning. E is 16 maanden en slaapt chronisch slecht (vind ik). Soms een tijdje goed met maar 1x per nacht wakker, maar op dit moment weer een periode van weeeken heel slecht.
Samenvatting
Hij slaapt 's avonds pas na minimaal een half uur mopperen en huilen in en wordt vaak na een uur alweer krijsend wakker. Vanavond is hij bijvoorbeeld sinds we hem in bed legden om 19:15 al 4 keer wakker geworden en het is nu 21:20. 9 van de 10 keer wordt hij ook minstens 1 keer midden in de nacht krijsend wakker, waarna hij uren krijsend in zijn bed kan blijven staan, zijn speen uit bed blijft gooien en niet rustig wordt van ons / een fles / uit bed tillen. Alleen tussen ons in leggen helpt om hem te laten stoppen met huilen, maar dan gaat hij niet slapen. Hij rolt dan alleen over ons heen, gaat rechtop in bed staan, speen in onze mond proberen te stoppen etc.
Ik ben inmiddels echt uitgeput. Mijn man en ik zijn ook ineens heel vaak ziek, kunnen ons slecht concentreren op werk, raken heel snel geĂŻrriteerd en ik kan van de stress van het combineren van een slecht slapend kind, corona (met soms plots geen opvang) en een drukke baan soms echt ineens in huilen uitbarsten.
Zijn hier mensen die dit herkennen en tips hebben? Zou een slaapcoach hierbij helpen? Is het gewoon vette pech en moeten we hier doorheen? Ik weet het gewoon echt even niet meer.
Mijn zoontje heeft hier ook een tijd slecht geslapen en het bleek door verlatingsangst te komen. Ik weet niet of jou zoontje ook huilt bij afscheid nemen of als je bijvoorbeeld even weg gaat.
Maar ik heb contact gehad met een pedagoog via het consultatiebureau en zij heeft mij wel echt goede tips gegeven. Misschien zou je ook contact met hun kunnen opnemen? Ik vond haar tips in ieder geval veel fijner dan die van het CB.
Er zijn hier trouwens ook wel wat meiden die baat hebben gehad bij een slaapcoach. Volgens mij @Girasol en @DahliaDavin
4 likes
Ik denk inderdaad dat hij nu ook wel door een periode met flinke verlatingsangst heen gaat. Als mijn man de kamer verlaat, huilt hij bijna standaard en 's ochtends naar de opvang is ook een drama.
Heb jij dan bij het consultatiebureau aangegeven dat je contact wilde met een pedagoog? Ik heb wel vaker hulp gevraagd aan het cb, alleen bij slaapproblemen bleef het qua tips daarvoor bij vaste rituelen en anders slaaptraining proberen.
Ik heb wel gezegd dat ik niet meer wist hoe ik het moest doen omdat mijn zoontje ook niet door mijn vriend getroost kon worden. En dat ik het vooral ook heel zielig voor hem vond dat ik zijn enige veiligheid ben. Maar ik heb een soort van geluk gehad dat ze de laatste keer dat ik daar was dus konden zien hoe hysterisch hij was en dat niemand hem mocht aanraken en naar hem mocht kijken. Toen is het een beetje vanzelf gegaan. Ze gaven zelf aan dat hij een te heftig geval was om zelf tips te geven. Zou gewoon even bellen en er rechtstreeks naar vragen!
De tips waren hier trouwens: @jojo
Ten eerste duidelijke grenzen stellen voor jezelf. Was hier vooral over het max. aantal keer dat ik nog borstvoeding wil geven per dag. Dus misschien voor jou op een ander vlak.
En heel veel uitleggen aan hem. Elke keer als ik naar de wc ging, ging hij helemaal huilen en tegen de deuren aan slaan. Dus nu zeg ik steeds: mama gaat even plassen, zo terug! Of als ik iets van boven moet pakken of ook maar iets doe als hij me niet kan zien. Ook voordat we naar bed ga zeg dat 10 keer. Ik dacht eerst echt een beetje van huh dit doe ik al? maar toch niet duidelijk genoeg want het heeft wel echt geholpen.
2 likes
Dat klinkt echt heel erg zwaar! Logisch dat je je slecht kunt concentreren en dat het gewoon op is. Slaaptekort doet zoveel met je.
Ik herken hier veel uit. Wij hebben, zoals hier al werd genoemd, een slaapcoach gehad en hebben hier heel veel aan gehad. Bij ons kon het CB ons helaas niet helpen.
Ons zoontje sliep altijd lastig in en kon dit alleen met onze hulp, sliep kort en was heel vaak wakker s nachts. Uiteraard ga je dan alles doen om hem te laten slapen. Heb uren daar op die kamer gezeten, naast zijn bed gelegen (het voorbeeld geven), in slaap gewiegd, tussen ons in gehad. Noem maar op.
Uiteindelijk zijn we dus met de slaapcoach aan de gang gegaan. Ze heeft ons ritme en alles goed onderzocht (was een hele uitgebreide kennismaking waarin zelfs gekeken werd naar de bevalling).
Uiteindelijk hebben we heel erg gewerkt naar een bepaald wakkertijden schema oa, geen schermtijd meer vanaf 45 min voor bedtijd. En hebben langzaamaan onze aanwezigheid in de kamer afgebouwd. Elke x dagen steeds een stukje verder weg. Altijd troosten als het moest en niet laten huilen. Want overstuur kan soms ook averechts werken door de hoeveelheid adrenaline die wordt aangemaakt.
Daarnaast hebben we hem tijdens dat afbouwen niet aangekeken. Dus gooit hij spenen of doet hij andere dingen om je aandacht te trekken, niet op reageren zolang hij niet huilt. De kinderen hebben zo goed door waarmee ze aandacht kunnen trekken, het liefst blijven ze dan doorgaan tot het doel is behaald.
Het heeft nog wel even bloed zweet en tranen gekost maar slapen gaat hier nu goed namens het traject!
Er zitten ook slaapcoaches op insta die tips delen. Misschien zou je daar ook eens op kunnen kijken. Bureau van slaap bijvoorbeeld. Ze deelt ook elke zoveel tijd een andere slaapvraag. Daar is al wel heel veel info uit te halen.
Heel veel sterkte, en ooit wordt het beter! 
3 likes
Wat rot zeg! Hier helaas geen tips, wel heel herkenbaar. Onze middelste is nu 1,5 jaar en slaapt ook heel erg slecht. Hij wordt ook vaak totaal hysterisch wakker en is niet meer in slaap te krijgen. Terwijl hij wel echt heel moe is. Hij slaapt bijvoorbeeld wel meteen tegen ons aan als we hem oppakken. Wij gaan nu ook maar op de bank zitten met hem, omdat hij anders de hele boel wakker huilt. Nu is het extra zwaar, omdat we ook een baby van 2 weken hebben.
Fijn al die herkenning @Printemps @Coco @DahliaDavin @Ovenschaal 
Het is ook zo sneu en lastig met die kleintjes. Je weet gewoon niet wat er mis is, maar ik wil ook voor hem zo graag dat hij goed slaapt. Ik denk dat we naar een slaapcoach gaan zoeken en alvast proberen wat tips van hier toe te passen, bedankt daarvoor. Echt fijn om te weten dat we dus (ook op deze leeftijd) niet de enige zijn
2 likes
Allereerst dikke knuffel 
heb nog geen tijd gehad een berichtje te typen, maar je mag me altijd dmâen. Slaapcoach heeft ons idd erg geholpen!
2 likes
Herkenning JA! Tips: echt geen fucking flauw idee.
O men, het kan zo taffes heftig zijn. Ons zoontje is nu 20 maanden en al die sprongen / fases / ontwikkelingsdingen / slaapregressies zijn bij hem elke keer ZO heftig! Het stapelt echt op, en op die superzware periodes kan ik alleen maar denken aan al die andere keren dat het ook zoân getob was en lijkt het alsof we nu al bijna 2 jaar in de ellende zitten. Nu is het dus Ă©n s avonds Ă©n s nachts dat ie niet slaapt, en inmiddels zoân leeftijd dat hij echt heel hard kan krijsen en uuuuuren zonder slaap kan. Soms heeft ie nachten waarop hij ongeveer 4 uur slaapt totaal (en wij dus ook).
Ik typ dit nu op een matras beneden in onze woonkamer (zo ver mogelijk van zijn kamer af) omdat vannacht de beurt aan mân partner is zodat ik kan doorslapen (zân volume duidelijk onderschat dus). Zoon heeft afgelopen uur+kwartier op de toppen van zân longen gekrijst. Nu krijst ie alleen nog in mijn hoofd, hij slaapt niet maar zit soort van vrij luidruchtig te âspelenâ. Ik sta zelf zo stijf van de stress dat ik niet meer kan slapen. En mân dochter is er ook weer wakker van uiteraard en hoor ik bij mân partner in bed. Die is de laatste dagen overdag ook echt een lam vogeltje, en dan zegt ze: Ik ben zo moe mama, echt mân hart breekt.
Hier de afgelopen 2,5 weken, na een rocky start met veel huilen, geprobeerd mee te bewegen. Wil je niet slapen s avonds? Ok dan ga je maar spelen. Kom je zelf niet in slaap? Prima, we helpen je, je mag in ons bed in slaap vallen en we blijven bij je tot je slaapt. Wordt je s nachts huilend wakker? Kom maar weer bij ons in bed. Etc. Het werkt gewoon niet, ook niet bij ons in bed nemen. Sterker, het werd alleen maar erger, tot het punt waarop hij dus a) niet meer zelf in slaap kan vallen b) steeds kortere rukken slaapt en dan wakker is c) uuuuren achter elkaar wakker is. Twee nachten geleden bijv. van 00.00 tot 05.00 met hem in ons bed gelegen zonder dat ie heeft geslapen. En toen was tie om half 7 weer wakker. Ik heb gewoon geen energie meer om âmee te bewegenâ.
Laten krijsen proberen we nu, tegen heug en meug want het voelt als mishandeling (nog los van alle instamoeders die ik volg uit de hoek natuurlijk ouderschap die in mân oor staan te roeptoeteren hoe verschrikkelijk slecht dit is), maar het voelt alsof we aan het einde van de opties zijn en het gezin wordt er op deze manier overdag ook niet gezelliger op (understatement). We verdelen de nachten, gaan elke 2-3 minuten erheen, geven kus, zeggen dat hij moet slapen en weer die kamer uit. En nu maar consequent proberen te zijn⊠Hoop echt dat dit gaat helpen, want we zijn kapot en op de rand van een zenuwinzinking.
Ik schijn overigens zelf vroeger ook zo geweest te zijn (mijn zoontje heeft ook wel veel mijn temperament/karakter). Mijn ouders hebben wel es verteld dat ze mij op een gegeven moment in een campingbedje in de keuken hebben gezet, zo van, joe toedelidoki succes ermee wij gaan slapen (ook uit wanhoop soort van). Ik vond dit tot nu toe echt heel hard en zielig, en nam het ze bijna achteraf nog kwalijk, maar hé, op dit moment overweeg ik soms de schuur voor onze zoon. Moet ie hard krijsen wil ik m horen 
. Gaan we niet doen natuurlijk maar ik snap mijn ouders nu wel heel goed, no more complaints here.
Nou, tot zover mijn nachtelijke epistel. Heb je natuurlijk niets aan! Behalve hopelijk de gedachte dat je niet alleen bent. Het enige waar ik het nu nog op volhoud, is dat ik wĂ©Ă©t dat dit ook maar weer een fase is die voorbij gaat, hoe lang het ook voelt. It will be betterâŠfor a time⊠En dan begint het gefuck in een net andere variant natuurlijk weer van voren af aan moehaha, maar tot die tijd gaan we ZO genieten van vrije avonden en nachten met slaap. Kan niet wachten 
4 likes
Even een dikke knuffel voor jullie allemaal.
Hier ook wel wat onrustiger slapers ( gehad), maar als ik dit zo lees mogen wij in onze handen knijpen.
Geen tips, geen ( echte) herkenning maar dus wel even een knuffel voor jullie!
2 likes
Wat verschrikkelijk, die slechte slapers. Zelf niet goed kunnen slapen is echt funest voor je functioneren. Ik hoop van harte dat jullie allemaal heel snel een oplossing vinden.
Ah wat lief thanks voor jullie lieve berichtjes Ik zie dat ik vannacht echt een beetje ben leeggelopen! Therapeutisch schrijven vast 
@Superkonijn bij jou ook zoân volhoudertje dus, ja het getuigt wel van een vasthoudend karakter
Wat ik overigens wĂ©l weer mooi vind om in zoân periode te merken, als je eenmaal je lijf uit bed hebt gesleept en de dag weer begint, dan houd je nog net zo knetterveel van je kind alsof er niets is gebeurd.
Hang in there
2 likes
Ik ben nu ruim 2 weken geleden bevallen en sinds vorige week heb ik echt pijn in mijn linkerbil. Heb al contact gehad met de fysio en oefeningen gekregen, maar sinds gisteren is de pijn echt veel erger geworden en heb er nu ook last van als ik gewoon in bed lig, voorheen alleen pijn als ik de trap af ging en te lang beneden zat. Maar nu dus heftige pijn in mijnnlinkerbil maar ook rechter lies.
Hebben meer dames dit gehad na de bevalling en hoe is het over gegaan?
Wat kan slaaptekort je slopen hĂš. Wij zaten in de zomer in een fase, en in augustus was het echt niet meer te doen. L was 23 mnd en werd elke avond en nacht krijsend wakker. Ze ging haar hoofd tegen het ledikant bonken en wilde niet aangeraakt worden. Ook klaar wakker tussen 04:00/05:00 uur. 2 keer in paniek de HAP gebeld omdat ik het zo eng vond. En hier toen ook regelmatig wanhopig om advies gevraagd.
Van alles geprobeerd, geen duidelijke reden waarom het zo ging en waardoor het weer voorbij ging. Flink wat inzinkingen om gehad, vermoeidheid, Corona en amper werk hakte er echt in.
Afgelopen week is het weer raak. Minder heftig gelukkig dan afgelopen zomer. . Moeite met in slaap vallen, soms een of meerdere keren wakker en de afgelopen dagen weer tussen 05:00 en 06:00 uur wakker. Ik zit soms even in de stoel naast haar, vanochtend lag ik maar even op de grond naast haar ledikant om zo zelf nog even te kunnen slapen.
De peuterpubertijd is ook begonnen, heel veel NEEEen boos/zeuren/huilen om niets. Gooien met speelgoed, niet willen eten. Vragen om pap, huilen omdat ze pap krijgt âCRAAACKERâ Geef ik een cracker, likt ze er alleen aan.
Mijn vriend vroeg me laatst of ik een 2e kindje wil, moet eerlijk zeggen dat ik echt niet weet of ik dat aankan op dit moment.
1 like
Ik zou willen dat wat minder vervelende dingen herkenbaar waren, maar ook dit is helaas herkenbaar! Ben ook ruim twee weken geleden bevallen en heb ook pijn in mijn linker bil. Heb alleen geen last van mijn lies. Ik had het tijdens de laatste dagen van de zwangerschap ook al flink en na de bevalling werd het nog een stuk erger. Er is al een paar keer een bekkenbodemfysio geweest en die heeft mij vooral tips gegeven om weer een goed looppatroon aan te leren (was wat gaan waggelen door de pijn) en dat helpt bij mij wel. Maar het herstel gaat langzaam.
2 likes
Voor alle ouders met babyâs die echt niet willen slapen en alleen maar huilen:
Toen wij er helemaal door heen zaten zeiden zowel de huisarts als de kinderarts (waar ik bij beide in huilen was uitgebarstenđ
) dat het in zulke gevallen soms een optie is om de baby een week lang te laten opnemen in het ziekenhuis. Puur zodat de ouders even kunnen bij tanken.
Dit doe je als ouders natuurlijk ook niet zomaar. Maar geen slaap + bijna continue gehuil is echt super slopend. Dus misschien is het goed om te weten dat die optie bestaat voor de extreme gevallen, als je gewoon niet meer kan.
Is natuurlijk geen oplossing van het probleem, maar misschien wel een tijdelijke boost om er weer even tegen aan te kunnen.
De minder extreme versie is grootouders/ooms en tantes/ andere lieve mensen in te schakelen, die een of meerdere nachten (of een deel van de nacht) van je willen over nemen.
Bij ons hebben mijn moeder en schoonmoeder al meerdere malen geholpen tijdens de nachten, toen we nog op zoveel voedingen zaten. Dan kon in elk geval mijn man even blijven liggen (ik moest toen toch op om te kolven dus dan deed zij de ene baby en ik de andere baby voeden).
En dan bleven ze overdag ook nog, zodat ik overdag een dutje kon doen om bij te komen.
Wederom geen structurele oplossing voor het niet-slapen, maar kan je er wel door heen helpen
4 likes
Dat vind ik inderdaad ook zo bijzonder (en een beetje vreemd): hoe vaak ik mijn kind 's nachts ook achter het behang wil plakken en echt denk âwaarom ben ik hier oooooit aan begonnenâ, overdag is dat 99/100 meteen weer over.
Maar als mensen zeggen dat ze een tweede krijgen wil ik ze alleen maar sterkte wensen en kan ik me dus echt niet voorstellen dat we dit nog een keer gaan doen.
Dikke knuffel voor alle moeders met slechte slapers hopelijk zijn deze fases snel over en worden we snel weer eens uitgerust wakker
6 likes