Ja hier een diepe wens voor een 3e zelfs, en als wij zover zijn weet ik zeker dat we het weer gaan proberen, ondanks de intensiteit van ons 2e kindje. Maar heb zeker wel angst, dat we dan wéér eentje hebben die zulke heftige ontwikkelings sprongen doormaakt. Alleen is die wens voor een 3e nog groter dan die angst.
Voor mij voelt het als een soort gamble. Onze oudste heeft namelijk een heel gelijkmatig en rustig karakter, ze heeft ook een soort hele mooie interne buffer tegen prikkels. Ze kan bijv in een ruimte vol met mensen en drukte heel geconcentreerd haar eigen ding doen, al die onrust en gedoe glijdt dan zo van d’r af en ook achteraf niets aan d’r te merken. Ze sliep met 6 weken door, kon als baby echt overal in slaap vallen en die sprongen merkte ik vaak niet eens tot ze iets nieuws kon. Dus dat kan óók!
Onze zoon is een maand te vroeg geboren, en had als baby reflux, dus soms denk ik, het komt gewoon door z’n slechte start, en als ik die 3e straks maar lang genoeg binnen weet te houden is er niets aan de hand 
Maar grotere kans dat dit gewoon karakter is natuurlijk 
