De eerste keer dat ik de Leeuwenkoning zag, ging de VHS-casette stuk tijdens een van de laatste scènes (wanneer Scar Simba weer probeert te vermoorden).
Mijn god, het heeft 2 weken ofzo geduurd voor ik het einde bij een neefje kon zien. TWEE WEKEN GRUWELIJKE NACHTMERRIES!!
Die film was echt doodeng.
Blinker ?
Jaaa Deze ken ik, hoe dat ooit een kinderfilm heeft kunnen zijn
Oh ja, het dappere broodroostertje!
Ook eng (zeker dat einde als al die apparaten de lucht in gaan):
Arme, arme autootjes:
In deze film zat ook een scène met het broodrooster en een bloem die zijn reflectie zag en dacht dat hij een vriendje had gevonden. Zó zielig 
Was het toevallig een narcis? Dan was het wel een mooie verwijzing naar Narcissus
Klopt ja!
N.a.v de drijfzand verhalen uit het wat je als kind fancy vond-topic, kennen jullie deze scène ook nog uit de film Never ending story?
Oh nee, Artax. Wat heb ik moeten huilen bij die scene 
Ik denk nog steeds wel als ik het nu weer zou kijken.
Oh janken
Van dat hoofdstuk in het boek word je ook direct depressief, zoo zielig
was dat dat drijfzand waar je verder inzakte als je zware gedachten had? En waar je alleen uitkwam als je aan vrolijke dingen dacht?
Die hele film vond ik eng en zwaarmoedig
Ik ken deze film niet maar deze scène lijkt me héél verdrietig…
