Wij hebben nogal een sterke mening over wat aspecten van het trouwen merken we nu een gelukkig komen deze wel met elkaar overeen, maar niet met wat normaal is en verwacht wordt.
Heb het idee al met mn beste vriendinnen en mn ouders besproken, de enigen die nu weten van onze verloving, maar zij vonden het al heel raar.
Wij vinden het beiden niet fijn om getrouwd te worden en een speech te krijgen daarbij door iemand die ons niet kent. Ik weet dat ze er wat moois van maken als je een goede babs hebt en ze het zo persoonlijk mogelijk maken, maar voor ons voelt het toch dat er iemand iets heel persoonlijks staat te vertellen die daar niets van weet en geen onderdeel van was.
Ook vinden we het hele wettelijke tekenmoment niet zo heel belangrijk en is de locatie waar we zouden willen trouwen wel te huur voor een feest en een ceremonie, maar geen erkende plek om te mogen trouwen binnen deze gemeente.
Ons idee:
Trouwen in het stadhuis met enkel onze getuigen erbij op een dag max een paar dagen voor onze echte bruiloft.
Ceremonie inclusief elkaar pas zien bij het altaar, mooi persoonlijk verhaal, ja-woord, ringen uitwisselen door iemand die we goed kennen (waarschijnlijk mijn peetvader) op locatie met direct daar achteraan op dezelfde plek het uitgebreid diner plus receptie erachteraan (geen feest verder) met iedereen. Klein, max 40 man.
Is dit echt zo’n vreemd idee en niet oké? Het leek ons zo’n mooie oplossing voor wat we niet leuk vinden maar nu 100% van de mensen er zo sceptisch op heeft gereageerd weet ik het even niet meer.