Ik ben gisteren getrouwd! Ik heb alleen een naar gevoel overgehouden van onze dag… Ik wil mijn verhaal even kwijt maar ik wil dit topic niet te veel besmetten, vandaar de spoiler:
Sorry, lang (negatief) verhaal
Ik heb namelijk niet op veel momenten kunnen genieten.
Mijn familie is van ver afgereisd om er bij te kunnen zijn en daarom zat mijn ouderlijk huis helemaal vol met mensen. Ik heb mijn haar + make-up daar laten doen en iedereen zat er omheen. Dat was het eerste moment dat ik me ongemakkelijk voelde.
Vervolgens kwam er een fotograaf en ging ik mijn jurk aantrekken. Toen trok mijn moeder een deel van de rits stuk en begon ze huilen
Ik heb haar eerst moeten troosten want ze vond het echt verschrikkelijk.
Vervolgens zijn we foto’s gaan maken. Ik wou graag foto’s van gezinsleden maar de hele familie liep mee als entourage. Omdat het natuurlijk veel regende werd ik gepositioneerd op een doek en moest iedereen om mij heen draaien terwijl de andere helft maar een beetje erbij stond. Ik voelde me zo ongemakkelijk de hele tijd…
Vervolgens gingen we naar de locatie en toen was ik mijn bruidsboeket vergeten
Mijn vader is toen snel heen en weer gereden (boeket heb ik cadeau gekregen van een vriend - dus kon het echt niet maken om zonder te verschijnen).
We hadden een playlist gemaakt op USB met (voor ons) speciale liedjes, die afgespeeld zouden worden tijdens het wachten. Daarnaast hadden we ook een nummer waarop ik zou opkomen. De verantwoordelijken waren geïnstrueerd maar ineens bleek de locatie niet iets via USB af te kunnen spelen (dit hebben wij meermaals gevraagd aan de locatie en was geen probleem). Uiteindelijk hebben ze het liedje waar ik op zou opkomen afgespeeld toen mijn (nu)man naar voren liep en bij mij niets. De rest van de nummers werd niet afgespeeld.
De ceremoniemeester was praktisch onverstaanbaar en voelde de zaal helemaal niet goed aan. We hadden afgesproken dat ze 2 gedichtjes zou doen maar ze heeft er zeker 5 gedaan. Mensen begonnen ook echt te zuchten op een gegeven moment. We hebben onze eigen trouwgeloftes uitgesproken en dat vond ik echt het mooiste moment van de hele dag!
Het diner was wel heel erg lekker, alleen bleken er vervolgens 8 extra personen te zijn die we niet uitgenodigd hadden (familie van
mijn vriends kant) en die hadden zich meteen een tafel geclaimd en zelfs bestek gejat van mijn vriendinnen en moesten natuurlijk als eerste eten halen?
Ik had mijn vriendinnen een aantal taken gegeven maar ze hebben ze niet echt uitgevoerd. Zo had ik hen gevraagd om de avondgasten te ontvangen en dus iets eerder dan de rest naar de feestzaal te gaan. Dan konden wou nog even natafelen. Echter kwam de eigenaresse mijn vriend en mij halen omdat de avondgasten niet ontvangen werden… Mijn vriendinnen kwamen op een gegeven moment wel aan met alle spulletjes (kaartendoos en gastenboekje) maar de gasten niet geattendeerd hier op. Ik had ze ook gevraagd om cadeaus en de kaartendoos naar onze hotelkamer te brengen. Die kon ik de volgende
ochtend zelf nog zoeken, terwijl er natuurlijk best veel geld zit in de enveloppes…
Dus toen dacht ik, yesss eindelijk feest! Ik hou echt van dansen en feesten! We hadden ook een openingsdans die nogal knallend eindigde en een stuk waar we iedereen de vloer op mee zouden halen. Hier had ik al genoeg mensen op geattendeerd, maar 3x raden: bijna niemand deed mee. En de rest van de avond is de dansvloer praktisch leeg gebleven (ja, ik stond er op met 2 vriendinnen die het wel ‘aandurfden’ en mijn moeder deed soms mee. En dit vind ik het allerergste want mijn vriend en ik feesten ons nogal wat af. En al deze vrienden en vriendinnen waren ook daar maar niemand bewoog.
Toen de avond afgelopen was en we naar de hotelkamer gingen kon ik ook echt alleen maar huilen. Dus onze huwelijksnacht was ook top
En vanochtend kwamen we thuis, is er natuurlijk een confettikanon afgegaan in ons hele huis. Letterlijk in alle lades zat confetti. Er lag zelfs handzeep over het aanrecht verspreid, inclusief confetti. Ik (en mijn ouders) hadden mijn vriendinnen gevraagd om ons huis niet te smerig te maken want vandaag (de dag na de bruiloft) zou mijn familie uit het buitenland naar mijn huis komen kijken.
Al met al, ik wil echt nooit meer trouwen! Gelukkig hoeft het nu ook niet meer 