Maar dan ga je er vanuit dat iedereen in de bijstand/andere uitkering erin zit omdat die niet wil werken want ââlekker makkelijkââ, dus als je dat prikkelt, minder mensen in de bijstand/andere uitkering, meer mensen aan het werk; iedereen gelukkig. Opgelost.
Even om je een ander beeld te geven, uit een andere ââbubbelââ:
Ik zit al jaren in de wajong, ik ben afgekeurd (inmiddels zelfs duurzaam) op psychische gronden en kom er nooit meer uit.
Al sinds het begin voel ik schuldig dat ik geld krijg van het UWV; want ik wil werken maar kan eigenlijk amper voor mezelf zorgen.
Ik sta buiten de maatschappij, heb geen binding met de maatschappij, mede door mijn problematiek maar ook omdat je er als persoon pas toe doet als je werkt. Of dat nou betaald is of vrijwillig.
En dat is geen keus om te zeggen ââwe geven die mensen een prikkel te gaan werken door het bedrag aan te passenââ
Ik heb altijd stress dat ik iets verkeerd doe (stel je voor dat ik eens wat leuks doe, ik moet alles verantwoorden want die uitkering is van jullie en niet van mij. Ik vier fulltime vakantie volgens vele mensen). Stress bij post van de uitkerende instantie. Stress dat de uitkering wegvalt en ik mijn hulpverlening/medicatie (niet alles word vergoed) niet meer kan betalen.
Er zal altijd een klein deel van de mensen zijn die misbruik maken van uitkeringen, maar het moment dat je als overheid daar tegen optreedt zullen degene die echt met reden in die uitkering zitten degene zijn die lijden. Particaptie-wet is trouwens ook een afgang geweest en grote stressbron persoonlijk.