Wow, ik zat te bedenken hoe je dat zou moeten doen. Stel je bent heel ziek en je weet 100% dat je op een bepaalde dag dood gaat (door euthanasie of zo) dat je dan gewoon een paar dagen van te voren nep dood gaat en dan alles filmt en kijkt hoe je uitvaart is. En dan je laatste dagen in het geheim leven en dat je “echte” uitvaart met niemand is.
5 likes
Ik wil ook dat mijn familie het zo goedkoop mogelijk houdt, liever dat ze voor het bedrag wat ze uitsparen (door goedkopere keuzes te maken of dingen niet te doen) lekker op vakantie gaan na de uitvaart.
En ik wil geresomeerd worden, dus hoop dat dit wel mogelijk is voordat ik doodga. Resomeren schijnt milieuvriendelijker te zijn dan cremeren, je wordt ‘opgelost’ in een badje warm water met wat chemicaliën. Als dat (nog) niet kan tegen de tijd dat ik doodga, wil ik natuurlijk begraven worden. Dus zonder kist op een natuurbegraafplaats, dan maar op die manier terug naar de natuur.
In die film ging het om een heel oud iemand. Dik in de 90 ofzo die helemaal niet ziek was, maar gewoon nieuwsgierig. 
Eigenlijk wil ik juist dat iedereen heel erg verdrietig is en helemaal in het zwart komt met van die grote hoeden en zonnebrillen.
Maar goed, omdat ik er toch niet meer bij ben schrijf ik wel iets op waar mijn familie en vrienden zich comfortabel bij voelen: draag wat je wil en achteraf een borrel.
Ik zie sommige mensen zeggen: ‘Ik wil het zo goedkoop mogelijk voor mijn familie’ maar uitvaartkosten kun je dus aftrekken van de erfbelasting, dus ik hoop dat mijn nabestaanden goed doordrinken. 
4 likes
Waar ik ook later woon, ik wil heel graag begraven worden op kerkhof in mijn geboorteplaats. Ook wil ik (als ik ooit mijn leven zo op orde krijg dat ik dat ga opstellen) in mijn testament opnemen dat ik een deel van mijn vermogen schenk aan de kerk. Niet omdat ik de kerk zo belangrijk vind maar om af te kopen dat mijn naam nog jaren bij de voorbeden wordt opgenoemd. Mocht ik ooit onverwacht vroeg doodgaan voordat ik dit heb kunnen vastleggen hoop ik dat mijn vriendinnen die ook op het forum zitten deze post in gedachten houden en het fixen.
1 like
We doen since youve been gone en onderweg, daar ben je mee akkoord toch
1 like
Ik wil worden gecremeerd waarbij mijn as over een strooiveldje mag worden uitgestrooid. Dit wil ik dan op dezelfde begraafplaats als waar de as van mijn zoontje is uitgestrooid. En cremeren zodat nabestaanden geen ‘last’ hebben van onderhoud van het graf. Muziek en andere aankleding heb ik nog niet echt over nagedacht
Haha, ik wil dat vrouwen zo’n gaasje voor hun hoofd dragen!
4 likes
Heb ook even tegen mijn vriend gezegd dat ie minsten onze relatie x 10 in de rouw moet zijn.
4 likes
Het is wel een mooie gedachte, maar heeft de natuur niet meer aan je lichaam als je het begraaft? Als in recyclen van nutriënten.
In Nederland mag/kan je niet voor eeuwig begraven blijven. Na een bepaalde tijd word een graf geruimd om ruimte te maken voor een ander graf.
Ik zou willen dat een filmpje gemaakt wordt van al mijn vrienden/familie/… die reageren op de vraag ‘wat is het beste moment dat jullie samen hebben meegemaakt?’. En dit samen gemonteerd met leuke filmpjes uit heel men leven.
4 likes
Ik vind het als nabestaande fijn als er wensen van de overledene zijn die je kan vervullen. Ik denk dat het heel goed is om dit soort vraagstukken te bespreken. Ik heb een chronische zieke en hier best vaak over gesproken met familie. Ik vind cremeren ethisch beter maar ik denk dat een graf heel fijn is bij het rouwen. Toch een soort plek waar je heen kan gaan speciaal voor diegene.
Daarom wil ik gecremeerd worden en vervolgens worden uitgestrooid op een mooie plek in de duinen of onder een appelbloesemboom. Ik hoop dat mijn afscheid in de openlucht plaatsvind met veel wodka en whiskey en dat iedereen er prachtig uitziet.
Toen mijn moeder overleed stonden we voor raadsels, ze wou officieel afgestaan worden aan de wetenschap, maar mijn zus kon dat sowieso niet aan (zwaar verstandelijk beperkt) dus hebben we haar 2de optie gedaan. Cremeren. Ze had een simpelen eiken kist, en hebben voor mensen die verder af stonden een condoleance avond de dag voor haar crematie gehouden, (zoals voor collega’s enzo) met een gesloten kist. De dat van de crematie zelf hebben met een paar vrienden en familieleden gedaan, ook duidelijk gezegd dat als iemand een mooie herinnering wou vertellen over mama dat diegene op mocht staan, en kwamen zulke mooie verhalen uit en hebben daardoor gelachen met tranen in onze ogen, naar de dienst hebben mijn zusje en ik haar naar de crematie ruimte gereden (waardoor we dus een halve deurpost sloopte door de kist, en op dat moment zeiden we ook, mama lacht zich nu kapot omdat we verschikkelijk onhandig zijn) en bij het condoleren hadden we aardbeien taart (mama was verscjikkelijk allergisch voor aardbeien en ze had ooit gezegd dat ze dat graag wou voor ons oo haar uitvaart) en hebben we gewoon gezeten en gepraat. Was heel fijn om zo afscheid te nemen.
Zelf wil ik graag een witre kist en wil ik begraven worden, mama’s kleine urntje wil ik mee in de kist en wil een klein hartje met mama op mijn steen hebben staan, de grote pot (die binnenkort in en urnengrafje komt) die wil mijn man uitstrooien voor mij als ik er niet meer ben, op ons favorietje plekje! Voor de rest wil ik bloemen en veel muziek, gewoon fijn samenzijn en een beetje hetzelfde als bij mama. Gewoon leuke herinneringen ophalen. En lekkere hapjes & drankjes. Het liefste wou ik ook op een bodyfarm of iets dergelijks, maar mijn man ziet dat niet zitten.
3 likes
Ook schrijf ik ieder jaar een brief voor mijn geliefden, als iets fijns voor dat ik er niet meer ben, een soort van fijne herinnering, ieder jaar doe ik ook bij iedere brief een foto. Van mij en diegene samen 
️
2 likes
Ooooh, dit vind ik echt heel lief!
1 like
Dankjewel, vind herinneringen belangrijk. En geloof ook dat het heel veel pijn kan verzachten ️
2 likes
Voor alle milieubewusten: ik had laatst iemand op werk die in een lijkwade begraven wil worden. Wist niet eens dat dat mocht.
2 likes
Ik heb er nog niet heel erg over gedacht maar ik weet wel dat als iemand op het idee komt om koffie met cake te serveren dat ik dan mijn eventuele afterlife ga besteden om diegene te laten boeten…
Sowieso veel eten en drank. Koffie met cake mag best, maar ook iets van snacks als chips en bitterballen ofzo. Verder wil ik qua muziek vooral rock en punkpop (eigenlijk wat ik normaal ook luister), maar in elk geval de nummers Drown, Jet Black Heart en Missing You.
Ik wil het liefst gecremeerd worden of opgelost worden in water (als ik pas over 60-70 jaar doodga). Sowieso niet begraven, dat lijkt me afschuwelijk.
@blijei Dat vind ik eigenlijk best een goed idee 
Misschien maar eens over nadenken.
Dat wat je zegt over “het publieke domein” heb ik ook. Alles wat niet in handen van een ander hoeft te komen heb ik gewoon weggegooid. En ik heb mezelf aangeleerd weinig dingen te bewaren. Mijn mailbox is altijd leeg, notities die ik niet meer nodig heb gaan meteen weg, administratie is op orde. Uberhaupt heb ik alles wat ik heb heel erg goed uitgezocht. Nu minder troep voor mij, straks minder gedoe voor anderen.
Enige wat ik nog wel een dingetje vind, zijn mijn online dingen zoals hier. Alleen mn vriend weet waar ik actief ben. Ik heb geen geheimen voor hem, maar het lijkt me raar als hij ooit dingen gaat nalezen. Dat heb ik hem dus ook verboden.
2 likes