Of “grote vriend” of “vriendje”.
Ah vriendje vind ik lief. De rest kan ik me helemaal in vinden
Ik haat cadeautjes tot 10-15 euro… als ik iets wil voor dat bedrag koop ik het gewoon. Eindigt altijd met prullen of “lollige” dingen. Voel me zo ondankbaar dan maar krijg dan liever zelfgebakken koekjes dan een zoveelste geurkaars
Of een keer in de vijf jaar een leuk cadeau
Vooral als je iemand een cadeau moet geven en dan hier komt vragen wat leuk is voor “een man” ja sorry maar als je echt niks kunt bedenken is het toch beter niks te geven of wat extra aan iemand anders voor wie je wel wat kunt bedenken
Vind een verplicht cadeau ook echt iets voor de consumptiemaatschappij.
Omg nee, bij ons wordt dat ook gebruikt en we vergaderen in het Nederlands
wat bedoelen mensen als ze het over een bio break hebben? plaspauze?
Ja ik heb 3 x dobbelen met vriendinnen schoonfamilie en eigen familie, dus 9 cadeaus van 10 euro.
Precies de associaties die je wil hebben bij je collega’s Echt apart dat dat “bio” er bij moet. Alsof je niet ff wat anders mag doen ofzo
succes daarmee in 4 minuten
Ik ben echt heel erg anti alles wat baby is normaal, maar dit vond ik ook leuk inderdaad. Heb ook met zo’n Instax mini polaroids erbij gedaan van iedereen en vind het nu 3 maanden later al heel leuk om het weer door te bladeren.
Super trotste opa en oma’s enzo, gewoon leuk.
De vriendin die net zo anti alles wat baby is is als ik heeft hem mega sarcastisch ingevuld en gezegd dat ze op Eminem lijkt enzo, kan ik alleen maar om lachen.
Mijn moeder noemt haar zonen en kleinzonen soms knecht/knechtje. Laatst zei ze dat ze dat ook weleens per ongeluk tegen onbekende mannen/jongens zegt dat ze iemand ziet struikelen en dan ‘oh kijk uit mn knecht’ roept
Eerlijk, gewoon doorspelen wat je wint en niet heel leuk vindt
Ik ben twee keer afgewezen door het ziekenhuis voor de opleiding verpleegkundige. Eerste keer kwam ik niet enthousiast genoeg over op het gesprek (1 dag na het overlijden van mijn opa) de tweede keer vonden ze dat ik geen goed beeld had van het werkveld (toen werkte ik al 2 jaar in de ouderenzorg als verzorgende IG).
Ik vind dat echt nog altijd heel heel irritant, onbegrijpelijk en oneerlijk omdat ik echt goed ben in mijn werk en dan kan ik er zo slecht tegen als ‘dat’ ziekenhuis dan nu zeurt over personeelstekort
Ook heel onredelijk natuurlijk
Aan mijzelf, weet gewoon soms niet wat ik met bepaald gevoel moet.
Oh ik dacht even naar buiten of zo (naar de biosphere)
Aan dat ik soms veel te veel plan. Zo heb ik voor vrijdag- en zaterdagavond al plannen gemaakt met verschillende vrienden. Maar opeens wil m’n date ook wat doen op zaterdagavond. Heb hem al 2 weken niet gezien en hij moet bijna altijd werken op vrijdag- en zaterdagavonden, en heb hem nog nooit op een normale weekendavond gezien. Stiekem lijkt me met hem afspreken dus eigenlijk leuker.
Maar zelfgemaakte plannen met vrienden afzeggen is ook weer lullig natuurlijk. Of misschien kan ik hem meenemen.
Dat ik al meer dan een jaar op een operatie wacht voor iets wat mijn leven op een nare manier beïnvloed. Ik snap waarom ik niet uitgenodigd wordt hoor maar verdrietig is het af en toe wel.
Dat heb ik ook wel eens, dan voel ik teveel, of iets wat ik niet herken of kan plaatsen. Maar het gaat dan wel weer over, soms hoef je het niet helemaal uit te pluizen wat je voelt of hoef je er niets mee.
Ik ben pro uitnodigen hoor als dat comfortabel voelt!
Oh, als het je droombaan is dan is het wel extra erg ja
Heb me verstapt en nu heb ik pijn aan me enkel. Hopelijk is het morgen na een nachtje slapen minder want dit is gewoon klote.