Inderdaad, de hele opmerking is vast lief bedoeld, maar door het eerste gedeelte word ik me dan nog bewuster van mezelf terwijl ik juist hoop de vermoeidheid/het verdriet te kunnen maskeren, zeker tijdens een zakelijk gesprek. Door zo’n opmerking weet ik dus dat het niet gelukt is en heb ik het gevoel er zo:
uit te zien. Ook fijn als ik daarna ook nog de deur uit moet of moet videobellen.
Ik zou zulke opmerkingen denk ik alleen kunnen hebben van mensen die echt bezorgd om me zijn, anders vind ik dat je beter je mond kunt houden (of juist een compliment kan geven over iets zinnigs dat ik heb gezegd of dat mijn kleur trui me mooi staat of zo.) Dan nog zeggen mensen om me heen niet ‘je ziet er slecht/moe/vreselijk uit’, maar vragen ze eerder hoe het gaat of stellen gerichte vragen.