Dat ik gewoon permanent doodop ben, al maanden ondertussen. En het is ook heel vaag, dus ik snap dat de huisarts ook niet meteen een oplossing kan toveren, ze nemen me gelukkig wel serieus. Maar daar ben ik uiteindelijk helemaal niks mee. Ik snap ineens heel goed hoe zieke mensen zich kunnen verliezen in pseudo wetenschappelijke zelfdiagnose… Ben ook niet zo erg ziek dat ik niet meer kan gaan werken en ziek thuis zit, maar wel zo op dat er naast werken niks meer overblijft.
En als ik dat zeg bij de dokter, krijg ik als advies dat ik wel nog genoeg ontspannende dingen moet blijven doen en niet mag overslapen, omdat dat ook niet goed is. Ga nu voor het eerst in tijden weer sporten en heb daarna een date en echt geen idee hoe ik dat ga volhouden. Kijk elke week uit naar lekker bijslapen in het weekend maar het helpt helemaal niks.