Omdat ik niet alles vertel, maar ze ook dingen zien. Nogmaals, ik waardeer de hulp enorm en zou soms niet weten hoe de kinderkamer af moet zonder hulp, maar als ze hier dan zijn en ze zien dat een kast verplaatst moet worden, is meteen de conclusie dat ik dat niet kan/mag. En dat we het er vervolgens over hebben, is omdat mijn vader gister zo lief was om nog wat te komen verven in huis en ik weet dat hij dan alleen die kast gaat verplaatsen, terwijl dat op dat moment nog niet kan.
Edit: het gaat op voorhand trouwens al: Je gaat niet alleen/zelf de kamer verven hoor, die trap ga je echt niet meer lakken etc. Dus zonder dat ik Ć¼berhaupt wat zeg, begint het al. Dus ja, ik heb voor nu maar dus de tactiek als ze er niet zijn doe ik de dingen gewoon die nog lukken en als ze er bij zijn doe ik ze niet. Maar vind het gewoon irritant dat ik nu zo buitenspel gezet word, daar kan ik gewoon niet zo goed tegen. Zeker omdat ik iemand ben die normaal alles zelf doet en ineens dingen uit handen moet geven. Ga ik gewoon niet zo goed op en dan zeker niet op deze manier.