Stiekem en met best wat schaamte, geef ik ook toe dat ik het liefst ook heeel graag een meisje zou willen. Niet vanwege de jurkjes, niet vanwege nagels lakken… Ik ben dol op Lego dus kom maar op!
Maar omdat een moeder/dochter band me gewoon heel bijzonder lijkt. Ik ga met mijn moeder winkelen, lunchen, samen mijn uitzet kopen, weekendjes weg… Ik denk dat je dat met een zoon echt minder hebt. Maar goed, dat komt door mijn beleving en ervaring natuurlijk met mijn moeder.
Niet dat ik ooit zulke stappen zou ondernemen, maar ergens snap ik haar gevoel wel. Ik heb me ook heel lang geschaamd (en nog steeds) dat ik best een sterkte voorkeur heb.
Edit: mocht het me ooit gegund zijn, daar ben ik me ook heel sterk van bewust.