Ik erger me zo aan mijn moeder en haar totale gebrek aan capaciteit om met mij een gesprek te voeren ergens over. Ik vroeg haar vanochtend naar jaar mening over een mogelijke verhuizing. En omdat ik dan niet meteen ja en amen knik na haar antwoord loopt ze weg. Je kan toch gewoon even met mij in gesprek en helpen mijn opties af te wegen. Ze blèrt meteen dat ik genoeg dingen koop dus dat ik dit ook wel kan betalen. Daarbij noemt ze dan de laptop en de verzwaarde deken waar ik het over gehad heb die ik allebei NIET gekocht heb. Bovendien is mijn financiële situatie 180 graden anders sinds 12 maart en heb ik geen idee of en hoeveel er volgende maand binnenkomt.
Gister zei ze dat er kinderen waren die gewoon niet geschikt zijn voor school, zoals ik. Waarop ik reageerde met: volgens mij waren er andere factoren in mijn leven op dat moment waardoor het niet zo lekker ging. Het was thuis altijd kut en altijd ruzie en ik heb me jarenlang niet goed genoeg gevoeld omdat ik maar havo deed en geen vwo/gym zoals zus en broer. Het enige wat ze zegt: ach houd toch op.
Ok… thanks for the heart to heart