Ik ben ook zo’n verwend nest dat haar rijbewijs gedeeltelijk van haar ouders kreeg, maar twijfel of ik hem nu weer op m’n 18e zou halen als ik het over kon doen. Ik ben echt dankbaar dat ik een gedeelte kreeg, maar vond rijlessen zo kut en het heeft voor zoveel stress gezorgd met de examens (maar ben doorgegaan want ja je kunt hem maar hebben en dan ben je er je verdere leven in principe vanaf). Ik vind autorijden nu nog steeds heel stom en zou soms willen dat ik m’n rijbewijs gewoon niet had zodat er niet aan me gevraagd kon worden of ik wil rijden (nee zeggen is niet altijd een optie want m’n man vindt rijden ook niet top en als we samen ergens heen gaan is het rijden splitten wel zo eerlijk).
Ik heb ook onder dwang mijn rijbewijs gehaald. Eerste paar jaar was ik echt een gevaar op de weg, tot ik een baan kreeg waarvoor ik opeens super veel moest rijden.
Nu ben ik wel heel blij met mijn rijbewijs, want het geeft meer vrijheid en ook meer kansen qua werk. Maar herken je, toen ik nog een zakelijke lease auto had voelde ik me meer een chauffeur voor mijn familie.
Had het alleen nooit zelf kunnen betalen omdat ik toen echt waardeloos was, wat ook niet bevordelijk werkte. Mijn ouders zijn echt een fortuin aan mij kwijt geweest.
Ja hetzelfde. Ik vond in het begin rijden heel eng maar het moest gewoon voor mijn werk, ik had echt geen andere keuze. En inmiddels rij ik zonder morren naar en door Amsterdam, Utrecht, Rotterdam… al doende leert men en dat is gewoon écht zo!!
Dit topic is na het bereiken van de maximumlimiet van 5000 antwoorden automatisch gesloten. Continue discussion at Waar erger je je aan? #9 (Deel 3).