Kennis van mij is ambulanceverpleegkundige. Ik ken geen pittiger en kordater type dan zij. En door haar werk snapt ze ‘de code’ van het ziekenhuis en artsen als geen ander. En toch is zelfs haar tijdens de bevalling een ruggenprik geweigerd. Ze heeft liggen smeken in dat bed. Maar men vond het niet nodig en dat ze nog maar even door moest zetten.
5 likes
Bij die van mij kon je toen alleen maar bellen inderdaad en dan werd aan de telefoon bepaald of je een afspraak kon krijgen.
Mijn nieuwe huisarts is trouwens wel echt een tof mens en ze vraagt ook altijd wat je vindt van haar voorstellen. Ze geeft soms ook meerdere opties waar je uit mag kiezen. De vorige deed dat nooit.
Heb haar gelukkig niet vaak nodig, maar de ervaringen die ik wel heb zijn heel prettig. Sinds haar komst is de praktijk zelf ook moderner geworden en hebben ze een digitaal afsprakensysteem genomen waar je ook vragen in kan stellen en foto’s uploaden enzo
5 likes
De keer dat ik probeerde superduidelijk te zijn en dus al mn klachten opgeschreven had op een briefje zodat ik niks zou vergeten werd ik nog net niet uitgelachten door een vervangend arts. Hij had het blijkbaar zo druk toen mm eigen huisarts op vakantie was, “daar heb ik geen tijd voor hoor”.
Edit: wel even complimenten voor diegenen die het wel goed doen. Mijn allereerste huisarts was echt geweldig, die kende je ook. Die wist dat ik niet langs kwam voor een kwaaltje dus die nam me altijd serieus. Nog altijd jammer dat hij met pensioen is.
3 likes
Gelukkig bestaat geneeskunde opleiding uit ongeveer 70% vrouwen,
6 likes
Ik snap heel goed de ongemakkelijkheid van het zorgpersoneel bij het lezen. Zelf ook hulpverlener in een branche waar veeeel nare dingen over worden gezegd (vaak ook wel terecht) en dan denk je soms aaargh maar ik doe zó mijn best (dat hoor ik gelukkig wel terug van de mensen met wie ik werk) maar dat kan best lastig zijn.
Maar ook ik ben ook vaak genoeg niet serieus genomen in de zorg. Vooral de laatste keer vond ik dat erg moeilijk omdat ik voor mijn gevoel echt heel duidelijk was in wat ik wilde en wat ik al had geprobeerd en er 0,0 naar geluisterd werd. Ik vind het eerlijk gezegd best moeilijk om voor mijzelf op te komen, met name door respect die ik voor de arts heb. Toch lukt het mij wel steeds beter en als er dan nog niks mee gedaan wordt, vind ik dat echt heel rot. Bij de mentale zorg heb ik het ook regelmatig gehad helaas. Totdat ik een goede psycholoog kreeg die wel door mij heen kon prikken. Mensen die je serieus nemen zijn goud waard.
5 likes
Dit zijn allemaal voorbeelden van situaties waarin mensen juist wél aan de bel trekken. Daarmee heeft alles wat jij zegt in je post dus geen relevantie in deze discussie.
Imo gaat het zeker niet alleen om rotte appels. En het is óók niet zo dat artsen een apart slag volk zijn van allemaal botte harken.
Dit is de cultuur van ziekenhuizen en onder artsen. Net als in elke andere organisatiecultuur heeft dat effect op hoe mensen zich gedragen. En dat heb je vaak zelf niet eens door.
Aan de ‘ontvangende kant’ van dat gedrag kan het gekmakend zijn.
Vergeet ook niet de enorme afhankelijkheid waar je als patiënt in zit. In zo’n relatie heb je als arts echt véél meer te doen om de communicatie goed te houden. Het is géén tweerichtingsverkeer. Je hebt verdomme een aandoening, een klacht, iets waarom je daar uberhaupt zit, en daar komt angst, paniek, onzekerheid, pijn, ongemak bij kijken. De meeste patiënten hebben echt geen mentale ruimte om zich òòk nog weerbaar te moeten opstellen in de communicatie.
Artsen hebben echt werk te doen. En heel eerlijk, maar zo’n reactie als die van jou vind ik gewoon kut. Want feitelijk leg jij het probleem gewoon per direct terug bij de patient. Precíés zoals in al die verhalen die hier gedeeld worden.
EDIT dit bijvoorbeeld, dit zegt toch echt helemaal niemand hier?!
Als je in je spreekkamer luistert zoals je hier leest, op dingen reageert die patienten helemaal niet zeggen, zou ik jezelf zeker niet ‘vrij communicatief’ noemen.
6 likes
Sow dit doet me echt pijn. Ik laat het erbij.
22 likes
Ik vind dat laatste wel echt onnodig om te zeggen. Niemand zit hier in zijn of haar professionele hoedanigheid. En onterecht klagende patiënten zullen er zonder meer zijn. Misschien nog wel meer voor jonge, vrouwelijke artsen.
17 likes
Ja hebt gelijk dat ik dat niet zo op de man moet spelen. Ik zat vrij hoog in mijn emotie. @Krabsalade mijn excuses daarvoor, ik neem dat terug.
2 likes
@Krabsalade ik ben ben heel blij dat ik je hier ‘ken’ en hoe je iedereen altijd bereid te helpen.
Ik denk dat je een hele fijne arts bent.
In een sector waar het ook steeds moeilijker wordt.
2 likes
Ik denk dat we het niet persoonlijk moeten maken. Maar wat jij hier zegt, is heel belangrijk en moet gezegd kunnen worden. Want er is wel degelijk een cultuurprobleem en er zijn blinde vlekken. De voorbeelden en ervaringen die hier te lezen zijn, staan niet op zichzelf. De enige weg naar verandering is zorgen dat het bespreekbaar wordt.
Je reactie raakt me enorm. Ik heb het zelf niet zo helder kunnen verwoorden en ben je dankbaar dat jij dat wel kon.
Tot slot: ik ondervind in mijn dagelijks leven nog steeds hinder van wat er bij mij gebeurd is. Daardoor raak ik nogal snel in paniek als ik met zorgverleners te maken krijg. Ik heb meer dan eens over mijn angsten en vragen rondom medische situaties op het forum gepost. De mensen hier hebben me altijd heel goed proberen te helpen ook al reageren ze hier gewoon als privé-persoon.
Edit: dit draadje geeft goed inzicht in de houding tegenover vrouwen in de gezondheidszorg: https://twitter.com/JetRoz/status/1501218287983763458?t=9VDayR2brocGd37fEzfYvA&s=08
6 likes
Dat mijn CV-ketel elektrisch is.
Na een winter kou lijden omdat ik stress had over de gasprijzen 
30 likes
Ik kan je uit ervaring vertellen dat een kattebeet niet miniem is en dat je HA goed gehandeld heeft. Een kat heeft hele gevaarlijke bacteriën in de bek, dan moet je sowieso altijd heen voor een tetanusprik (als die tenminste verlopen is).
8 likes
Ik was in beide handen gebeten door een kat en ben een tetanus shot wezen halen. De dokter zei inderdaad dat het vaak gaat ontsteken door de bacteriën in hun mond en dat was ook zo, de volgende dag kon ik al terug voor antibiotica 
2 likes
Dat Spangas nog bestond. En dat Spangas en Zoop niet hetzelfde zijn. Ben weer helemaal bij zeg maar.
3 likes
Dat hechtingen niet met naald en draad gedaan worden. Althans, niet met een gewone naald. Maar dat de “naald” dus al vast zit aan t draad zelf.
Vind t ook echt bijzonder dat ik hier nu pas (door een tiktok) achter kom want ik kijk greys anatomy en chicago med enzo. Denk dat ik er nooit echt bij nagedacht heb verder en er altijd maar gewoon vanuit ging dat 't op dezelfde manier gebeurt als wanneer je twee stukjes stof met naald en draad aan elkaar maakt??
18 likes
Stel je voor dat je moet gaan hechten, en eerst moet je het draad door het oog van de naald zien te krijgen. En dan halverwege de wond glipt opeens dat draad weer uit het oog van de naald en kan je weer opnieuw gaan pielen. De horror. 
33 likes
Hahahha ja echt hoor. Dan is hechtdraad toch wel iets handiger 
3 likes
En het is niet alsof die naald hergebruikt kan gaan worden 
Maar doen ze dan ook gewoon zo’n knoopje aan het einde van de draad of hoe werkt dat eigenlijk precies?
2 likes