Gisteren had ik een pesthumeur en toen werd ik wel blij als ik dacht aan mijn oppasbaby <3. Hij lag van de week als een baby in mijn armen (ligt hij niet vaak, het is bijna geen baby meer :p) en toen blies ik zachtjes in zijn oor en draaide hij zo langzaam zijn gezicht naar me toe met een onderzoekende blik van ‘wat gebeurde er, wat doe je’. En daarna nog 2x haha. Het was zo schattig <3 Word helemaal blij als ik aan dat moment denk. Daarna ging zijn zus hem kietelen en hij schaterde het echt uit, echt heel luid hahah zo cute.
-Einde zwijmelpost over baby-