Ik zou dan denk ik iets willen zeggen in de richting van: tuurlijk mag je blij zijn met wat je hebt, maar door eraan te koppelen dat jij er hard voor gewekt hebt, doe je alsof anderen die dat nooit gaan kunnen niet hard werken. Financiële middelen zijn in Nederland echt niet eerlijk verdeeld én al helemaal niet verdeeld naar maatschappelijke waarde van de baan (denk aan de verpleeger, de ouderenverzorger, de lerares en nóg schrijnender: de mantelzorger die al jaren minder werkt om voor een verstandelijk gehandicapt kind te zorgen). Ik denk dat het een stuk sympathieker is om stil te staan bij dat hard werken, niet per se beloond wordt als hard werken. Daarnaast: je hoeft je genot van iets niet te valideren. Je kn ook gewoon uitspreken dat je er blij mee bent. Simpelweg toeval en geluk spelen namelijk ook een behoorlijke rol naast hard werken.
Maar waarschijnlijk zou ik zelf op het moment zelf iets minder doordachts zeggen.
