Ben net gisteravond terug uit Italië, nadat ik daar met een vriendin was geweest naar het klooster waar ze gaat intreden. Het was zo raar, ook wel heel mooi hoor, maar ook raar. Om te bedenken dat ze echt non wordt. Het staat echt allemaal heel ver van me af.
Ik vond het aan de ene kant echt heel leuk, maar ook wel echt zwaar. Ik was de enige Nederlander, iedereen sprak Italiaans, en de enige niet-katholiek. Rituelen waar die vriendin zo blij van werd, zeiden mij niks. Ik was de hele tijd bang om iets verkeerds te doen, en ondanks het feit dat ik echt met open armen ben ontvangen, voelde ik me toch alsof ik er niet bij hoorde. Ik was bang iets verkeerds te zeggen, de botte Hollander te zijn, of per ongeluk iets heiligs om te stoten. Mensen probeerden me ook te overtuigen om katholiek te worden, dat vond ik ook niet zo leuk. Die vriendin was heel lief hoor! Maar zij heeft een hele andere ervaring, omdat zij dit kent en begrijpt en omdat zij heel erg uitziet naar het moment dat ze dit leven echt mee kan leven. Voor mij was het allemaal nieuw. Dat heeft me best wel eenzaam doen voelen. Ik moet er gewoon nog echt over nadenken allemaal
@Otzi aah lieverd wat heftig allemaal. Ook al weet ik niet wat er exact aan de hand is, ik ben het eens met Lemongrab dat deze verantwoordelijkheid zeker niet bij jullie zou moeten liggen. Het lijkt me goed om nog even bij elkaar te komen en de arts te benaderen om het eerder te bespreken met je vader. Dat is namelijk zijn verantwoordelijkheid, en zeker niet die van de familie. Knuffel <3
Ja, ik ben het hiermee eens! Ze zouden jullie niet hiermee op moeten schepen. Dokters zijn getraind in slecht nieuwsgesprekken en kunnen alle informatie ook uit de eerste hand geven. Dan heeft hij ook de kans om vragen te stellen.
@Evenveel Dank je wel 
ik vind het ergens wel raar dat je er zo achter moet komen ipv een persoonlijk berichtje, maar ik weet gewoon echt niet hoe ik dit mensen meer persoonlijk moet vertellen.
@grace @Hatsmetflats @August dank jullie wel ja ik ben het ook met jullie eens. Ik weet niet of de dokter nog een keer gaat bellen, maar heb het gevoel dat mijn moeder nu ook in de ontkenning zit wat het een stuk moeilijker maakt allemaal omdat ze nu niet meer wil dat hij erachter komt heb ik het idee. Ik vind dat hij het sowieso wel moet weten om al zijn zaken omtrent overlijden alleen al af te kunnen handelen, hoe naar ik het ook vind om daaraan te moeten denken. Misschien is het het beste om mijn moeder even een weekend ademruimte te geven en dan die dokter nog maar eens te contacteren.
Ik ga over 1,5 week naar de kapper en ik ben ZO EXCITED. Balayage here I coooome! Misschien zelfs een curtain fringe 
Ik wil in mijn pyjamabroek naar de brievenbus maar dat is best ver lopen en dit is niet echt een geschikte broek. Wat een dag
Sterkte
Ik ben echt een beetje van slag omdat ik gewoon zoveel heb om over na te denken. Geen hele heftige dingen, maar wel veel. chronisch zieke ouders, een premaster in Amsterdam terwijl ik studeer in België, bijna beginnen met stage, examens in februari, alles van mijn vakantie waar ik net van terug ben.
Ik ben echt dankbaar voor mijn leven, maar het overweldigt me nu gewoon even allemaal.
Dankbaardheid kan ook naast andere emoties bestaat hè! En veel is ook heftig, het is helemaal niet erg, en zelf begrijpelijk als ik het zo lees, om je overweldigd te voelen
Ik wil vanavond pasta met spinazie en Boursin maken maar in mijn recept staat 150 gram pasta. Is dat gekookt of ongekookt? Ik ben best een grote eter 
Ongekookt
Ik zou gekookt doen, dat is veel hoor. Geloof dat 70 tot 100 gram pp een normale portie is ( niet dat ik me daar aan houd)
heb ik iig genoegDat is echt veel hoor! Maar kan je het restje wel lekker mee lunchen
Dankjewel! Vind ik fijn om te horen. Het ligt er denk ik ook aan dat ik niet echt herkenning vind bij anderen, wat logisch is! Ik neem het niemand kwalijk, ik heb zelf voor veel dingen in mijn leven gekozen, maar voor sommige dingen ook niet. En ik heb ook niet gekozen voor een eenzaam gevoel nu. Ik moet ook gewoon een beetje zelf uitzoeken hoe ik mijn leven het beste vorm kan geven, met alle toffe en bijzondere dingen en de zwaardere en moeilijke dingen
@Oprah dankjewel! Vind ik echt leuk om te horen haha!
Er zit een Engels stel te kibbelen in de trein en ik heb niet het idee dat ze doorhebben dat iedereen dat kan verstaan
Oh hij ging ineens verder in een andere taal of accent en knikte naar mij dus wellicht toch
Jammer
Shit ik stond op het punt sushi te bestellen, toen heb ik het gelaten omdat het duur is en ik nog eten in huis heb. Nu weer zin in sushi.