Ik kijk the blacklist en het is echt bizar hoe veel red lijkt op mijn kaakchirurg.
Ik leef nog
Dankjewel! Heb ik veel aan, ga het gewoon doen denk ik!
Oooh ik zie net voor het eerst (bewust) zo’n enge gluurpop voor een raam staan!!!
Ik weet niet of je iemand gaat vinden. Dat zijn misschien niet de meest geruststellende woorden die je hoopte te horen, maar ik denk dat dat de enige waarheid is (en dus ook niet “je gaat nooit iemand vinden”). Ik denk wel dat je voor jezelf nu een situatie hebt gecreëerd waar je meer kans hebt om gelukkiger te zijn. Met of zonder relatie. En ik denk dat dat het belangrijkste is.
Je klonk in je berichten niet gelukkig in je relatie. In mijn ogen, wanneer je jezelf bevind in een situatie waar je je relatie uitmaakt, is de relatie nooit succesvol genoeg om je te doen terugkeren ernaar. Ik zie zeer zelden geslaagde pogingen van exen die weer bij elkaar komen. En dan nog, een relatie waar “het echt niet zo slecht is”, is dat echt waar je je aan wil committen zodat je dan niet alleen bent?
Rouw van een relatie is pijnlijk en lastig, duurt soms lang en deze fase hoort daar ook bij. Wait it out, zorg dat het verdriet eindelijk een plekje krijgt en ga kijken hoe jij gelukkig wordt met jezelf en in de situatie waar je dan in zit. En dan komt er hopelijk iemand op de pad, of niet, maar wellicht doet dat er dan minder toe omdat je happy bent met hoe je leven is. Sterkte!
Ik mis het ook echt! Echt het leukste wat ik ooit gedaan heb maar voor mij is het ook niet meer te doen. Baal er echt van. We kunnen wel ooit nog een keer vrij gaan springen ergens?
De persoon hier die het advies gaf om stories uit te zetten op Instagram, kan iemand haar een Nobelprijs geven?
Ik wil nieuwe hand- en theedoeken kopen die passen bij de kleuren vam de keuken, en donkere handdoekjes voor op het toilet.
Mijn vriend vind het onzin omdet we er nog 16870 hebben. Maar die zijn lelijk en vloeken met de rest van het interieur
Ik werd gewoon weer pas 14.30 wakker… WAAROM ben ik zo achterlijk moe begin maandag met mijn nieuwe baan, dus kan echt niet
Nou een vriendin van me deed deze ook een paar dagen geleden en die doet best wel veel van dit soort dingen maar vond di took echt verschrikkelijk en een heel slechte workout (te korte tijd per oefening enzo). Dus misschien ligt het wel aan dit specifieke filmpje.
Zou kunnen hoor, heb gewoon het eerste filmpje gepakt wat ik kon vinden voor beginners. Neemt niet weg dat mijn conditie echt heel slecht is
Ik kijk Italiaanse YouTube-filmpjes om mn Italiaans te oefenen en ik ben nu op de chefs react to - filmpjes gekomen en het is zo mooi.
- ze doen allemaal alsof ze gemarteld worden als iemand bijvoorbeeld knoflook in de carbonara doet. Of de verkeerde kaas en in de reacties gaan dan de rest van de Italianen helemaal los over dat het toch verdomme godslastering is van die verdomde barbaren.
- en er is een mixer bij. Zijn gehele takenpakket lijkt te bestaan uit bij de pasta Alfredo (GEEN ROOM, GEEN ROOM) de boter en de kaas op de perfecte manier te mixen. Fulltime job. Hij kookt de pasta ook niet, hij mixt alleen de boter en de kaas en de pasta. En hij kijkt elitair en het is duidelijk dat iedereen hem super serieus neemt en hij kijkt steeds pijnlijk en maakt dismissive geluiden als iemand niet goed mixt.
Echt fascinerend.
We hebben mijn vader nog steeds niks verteld over zijn ziekte, maar volgens mijn moeder en zus vermoedt hij wel wat. Ik weet gewoon echt niet wat we moeten doen. Ik denk dat als hij het weet hij alle hoop verliest en super neerslachtig wordt en eigenlijk gewoon opgeeft, maar ja hij heeft ook het recht om het te weten natuurlijk. Sowieso gaat de dokter toch weer contact met hem hebben over twee weken dus dan komt hij er sowieso achter, dus we wilden hem eigenlijk nog eventjes niks vertellen tot dan, maar het voelt ergens gewoon zo vreemd. We weten het gewoon echt niet meer. Ook had ik voor volgende week een lang weekend Italië geboekt, wat nu ook heel raar voelt om naartoe te gaan.
Het is nu ook wel heftiger toch? Ik weet niet mega-veel van Australië, maar goede vriendin van mij is half-Australisch en het idee wat ik van haar kreeg is dat het een paar maanden terug nog vrij “gewoon” was (want er zijn vrijwel elk jaar wel bosbranden, het is er altijd heet), maar nu is duidelijk dat het allemaal echt veel extremer is dan anders? Maar ik zie er wel ook al maandenlang posts over moet ik zeggen, niet nu per se meer.
edit: zie net dit stuk toevallig! https://nos.nl/artikel/2317292-waarom-zijn-de-branden-in-australie-zo-moeilijk-te-blussen.html
@Otzi ik had je post gemist met wat er precies aan de hand was, maar het klinkt heel erg naar allemaal. Veel sterkte! Weet ook niet hoe urgent en heftig het allemaal is, of dat je vader nu veel zorg van jullie nodig heeft, maar gun jezelf ook wel je ontspanning dus als het enigszins kan zou ik ook gewoon gaan volgend weekend? volgens mij werk je ook heel hard en veel, denk ook aan jezelf!
Dank je Ja ik heb het weggehaald omdat ik het even van me af wilde schrijven, maar me daarna toch schuldig voelde om het hier te delen terwijl zoveel mensen het nog niet weten. Je hebt gelijk, het voelt een beetje vreemd, maar ik denk dat ik toch maar naar Italië ga, ook al heb ik weer zo’n angstig gevoel dat er misschien wat met hem gebeurt terwijl ik daar zit.
Ik hoop echt dat hij wat opknapt en dat het misschien toch niet hetgeen is wat de dokter denkt dat het is.
Ja is oké hoor, je hoeft je er niet voor te verantwoorden! Wilde het alleen even zeggen dat ik dus niet precies de situatie kende (want wie weet sloeg mijn reactie voor de specifieke situatie wel nergens op). Heb je een reisverzekering? Want als er echt iets gebeurd kun je dan gewoon terugvliegen en zo ver weg is het ook weer niet.
Ohhh geen zorgen hoor! Haha ik dacht alleen ik leg mijn actie even uit Ja we zouden eventueel het hotel nog kunnen cancellen, en ook de vlucht kunnen we gelukkig gedeeltelijk nog terug krijgen! Dus als er echt iets aan de hand mocht zijn kan dat gelukkig nog wel.
Ik vind het eigenlijk best wel gek dat de verantwoordelijkheid voor dit slechtnieuwsgesprek nu bij jullie is gelegd (al weet ik natuurlijk niet precies hoe dit is gegaan dus misschien vinden jullie het wel prima). Het lijkt me heel vreemd en zwaar dat jullie nu deze wetenschap hebben en je vader zelf nog niet. En dan dat jullie het hem ook nog moeten vertellen. Kan me ook voorstellen dat je vader mogelijk allerlei vragen erover zal hebben zodra hij het hoort, die moet hij toch ook aan een arts kunnen stellen? Kunnen jullie de dokter niet vragen nog eens je vader te bellen (eerder dan over 2 weken) of een afspraak maken dat je vader daar langskomt zodat hij/zij toch zelf de uitslag kan vertellen? Het lijkt me idd ook een gek gevoel om hier nog twee weken mee rond te lopen zonder dat je vader zelf iets weet. Heel veel sterkte in ieder geval, het lijkt me echt megazwaar om dit te moeten dragen.
Dank je Nu je dit zo zegt ben ik het eigenlijk wel met je eens. Het is best wel vreemd dat wij nu degenen zijn die dit aan hem moeten vertellen. Daarom wilden wij ook wachten op dat tweede gesprek met de dokter over een weekje of twee, maar het geheim houden tot dan is ook echt heel zwaar. Zeker voor mijn moeder die de hele dag bij hem is. Ik ga het denk ik toch nog een keer met mijn zus en moeder bespreken, maar mijn moeder zit denk ik ook nog een beetje het te verwerken en ook waarschijnlijk een beetje in de ontkenning. Ik vind het gewoon zo ontzettend heftig allemaal