Shit is getting dark haha heb opeens ff throwbackgevoel naar de nachttopics op egf toen ik 14 was. Kom laten we msnen
Tegenwoordig hebben we keukenmachines gelukkig, dat scheelt. Misschien ons Josef ook wel.
We mochten niet meer slowchatten :o :o
Wat is Mengele @Damnatio Is dat dialect? Ik ga het googlen brb
Edit: omg :’)
Wel bijzondere bijnaam ja hahah, wat heb jij allemaal uitgevreten daar
Ach het is nacht, dan slapen de mods!
Misschien is @Damnatio in de ~experimentele fase van haar leven.
Ja niks dus, maar blijkbaar doet ze dit bij iedereen die de medicatie voorschrijft. Ben blij dat het niet uitsluitend mij is want dan zou ik me serieus zorgen maken.
Bij nader inzien hoor ik een feestje en gezien het feit dat ik verbitterd ben in deze tijd en andere mensen ook geen plezjee gun (EN CORONA) ga ik het nu opsporen en de politie bellen. Ik ben een verbitterde granny avant la lettre. Die niet kan slapen ook. (Mn autocorrect maakte er nierkanker van, de rekel).
Ik wil croissantjes maar heb alleen maar pizza of spinazie. Wat nu 
Ik zou gaan voor pizza.
Doet me wel aan het forum vroeger denken, die slow chats midden in de nacht! Maar ik ben best verstandiger geworden want ik ga nu slapen. Welterusten allemaal. Morgen geen wekker. Weekenden zonder plannen <3 
Ik zal morgen dan maar ontbijten met pizza. 
Jammerrr.
Bedenk me nu dat ik nog oefeningen van de fysio moet doen
Hele dag de tijd voor gehad.
Kan het ook morgenochtend doen maar mijn hoofd maakt er nu van: als je ze nu niet doet, dan gebeurt er wat ergs en dan toegespitst op corona. Dus ga het toch maar doen ugh.
Goede timing wel
Ik ben zo ziek geworden van wijn en chips:(
Ik ben in m’n eentje jesus christ superstar aan het voorbereide . Mijn leven is zo’n FARCE zonder m’n vrienden en zusje
Dit is de tweede keer dat ik uit een nachtmerrie wakker wordt vannacht. Ook met hele erge hartkloppingen, fijn dit.
Ik heb echt het idee dat ik nergens tussen pas. Op school was ik altijd een buitenbeentje en werd ik gigantisch gepest, op werk had ik nooit vrienden tot ik in de horeca kwam. Was 4 jaar lang heel close met collega’s maar ik weer daar nu niet meer, en op mijn nieuwe werk heb ik ook geen aanspraak. Bij die horeca mensen pas ik ook niet meer wat alles is verwaterd. Heb geen vrienden en het is net uit met mijn exvriend. Verder hang ik een beetje tussen wal en schip bij mijn moeder en haar nieuwe vriend, en mijn zusje die meestal schijt aan mij heeft met haar vriend. Ik ben zo ongelukkig. Nergens heb ik aansluiting. Komt ook omdat ik mcdd heb, maar hoe sociaal ik ook doe, en wat ik ook probeer, mensen vinden mij wel aardig, maar willen niet “verder” met me ofzo. Het is nou nooit eens “wat gezellig dat negativ ook komt”
Wat een kutpost ook maar ik kan niet slapen en ben mijn leven weer eens aan het overdenken. Merk zelfs dat ik hier op het forum last van heb, omdat ik vaak niet weet wat ik op bepaalde posts moet reageren.
Hoe zet ik mijn profiel op privé? Heb vanalles geprobeerd maar het lukt niet 
Opnieuw bedankt voor alle lieve woorden, berichten, medeleven en likes
. We waarderen het zeer en dankbaar voor zijn. Dat zowel bekende als onbekende zo lief voor ons zijn in deze rare bizarre moeilijke, onwerkelijke, verdrietige en pijnlijk tijd!
Ik ben sinds gister avond weer thuis. Ik wou graag naar huis. Maar het lag er wel aan hoe ik mij fysiek voelde omdat door het bloedverlies mijn ijzer gehalte van 5.6 naar 4.4 was gezakt. Dus heb wel tot ik vertrok aan het infuus gelegen. Het is beetje vreemd gevoel thuis te zijn. Maar heb wel beter geslapen dan in het ziekenhuis en tenminste geen nachtmerries. De zuster had onze zoon in een mooie doosje gedaan met een gebreid kleedje en klein beertje. En hij sinds thuis komst weer terug in het water ligt. Ik heb op de bank geslapen en hij naast mij ligt, wat fijn is. Onze dochter heeft hem gister even kort gezien en nog steeds denkt dat als ze hem terug in mijn buik stoppen het nog wel goed komt. Doet me zoveel pijn dat ze moeite heeft het te begrijpen en nog steeds hoop heeft. Maar het schijnt normaal te zijn en misschien haar manier van verwerken is. Ik heb gelukkig nog recht op 7 dagen kraamzorg voor 3 uurtjes per dag. En zit te wachten op een belletje hoe laat de kraamverzorgster komt. Ook al heb ik geen flauw idee wat ze hier in huis kan doen. Er komt ook een fotograaf later deze ochtend foto’s te maken. Helaas kan mijn vriend er niet bij zijn maar hij vind het fijn idee dat er straks mooie professionele foto’s. We zijn sinds gister ook druk bezig met de crematie voor te bereiden. We moeten eigenlijk alleen nog een urn maar tot nu toe vinden we alles lelijk. Maar goed we hebben nog even de tijd. En anders maar kijken naar costume made ofzo. Mijn vriend hoopt dat hij zo snel mogelijk 24 uur klachten vrij is zodat hij naar ons kan(we hebben 2 woningen vanwege zijn werk). Ik heb hem gisteren niet meer horen hoesten etc.a en hij voelt zich stuk beter dus hoop dat zo blijft. Voor de rest is het vallen en op staan.
Zijn er 1 of 2 dames die mijn adres willen beheren voor de gene die kaartjes willen op sturen?
Nogmaals iedereen bedankt
!
Zoveel bewondering voor jou/jullie 
Als ik ergens mee kan helpen gezien mijn werk achtergrond stuur gerust een berichtje. Ik denk aan jullie.
Ohja ik wil best je adres beheren voor de andere dames.
Jij bent zo sterk, 

Wat kun je ook mooi over deze verschrikkelijke situatie schrijven!