Ik bedenk mij net dat de Tweede Wereldoorlog steeds meer een gebeurtenis is dat je in de geschiedenisboeken leert en niet meer iets leefbaars is. Ik kan mij nog herinneren dat we een keer een oude man op de basisschool kwam om te vertellen hoe hij ondergedoken was destijds als kleine jongen. Mijn nichtje, van een, zou nooit met daadwerkelijke overlevenden in gesprek kunnen gaan. Of kunnen vragen aan iemand hoe de oorlog daadwerkelijk was. Niet dat mijn oma daarover vertelde, maar toch.
Het is best wel een gek idee.