Ik lig al twee uur in bad en het lukt echt niet om er uit te komen want de badkamer is zoooo koud haha ik blijf hier liggen tot m’n wekker morgenochtend gaat denk ik.
Dus je gaat morgenochtend voor de rozijnen look?
Heb 65 minuten op m’n bestelling van Flink gewacht.
Bezorgd in (een uur en) minuten
Pfff ben echt verdrietig. Hoor net dat ik waarschijnlijk alleen ben eerste kerstdag. Ik ben best wel lang ziek geweest en het was een twijfelgeval of ik met Kerst naar mijn schoonfamilie kon komen. Het gaat best wel goed dus ik belde gisteren heel enthousiast mijn schoonmoeder op dat ik er bij ben met kerst. Ze reageerde heel blij maar vroeg of ik wel zeker wist of ik het zou volhouden heel de avond. Ik gaf aan van wel maar dat ik in het ergste geval misschien even met mijn benen omhoog op de bank moet gaan zitten.
Nu krijg ik vandaag te horen dat dat echt niet gaat want de bank is “bezet” omdat er meer mensen komen. Er zijn 4 eetkamerstoelen, er is een fauteuil, een poef, een bank waar 5 mensen op passen en als ik met mijn benen omhoog zit neem ik hooguit 2 van die 5 plekken in beslag. We zijn met 6 personen in totaal dus het is niet dat er mensen op de grond zouden moeten zitten ofzo. Maar nu vinden zij het maar beter als ik thuis blijf.
Heb geen zin om er een groot ding van te maken of in discussie te gaan want ik ben bang dat dat uit de hand loopt. Maar blegh, ik had er juist zo’n zin in om gezellig kerst te vieren.
Jeetje, en wat zegt je partner hier over? Wat ontzettend ongastvrij
Want niemand mag met kerst alleen zijn… vind dit inderdaad heel heftig. Hopelijk veranderen ze nog van gedachten.
Nou, wat een bizarre redenatie van je schoonmoeder?! Wat zegt je partner hierover?
Stel mijn ouders zouden dit zeggen, zou ik zelf ook sowieso niet gaan.
Sow wtf, lekker lullig. Ik zou al helemaal niet meer willen gaan. Wat zegt je partner ervan?
Echt bizar onsympathiek gedrag van je schoonmoeder. Al was er geen plek, dan nog doe je er toch alles aan om jou te kunnen laten komen. Al moet je er stoelen voor lenen van de buren ofzo.
Hoe verzint ze het zeg… Ik zou als partner zijnde ook niet meer gaan wat vreselijk ongastvrij
Nou zeg, nota bene met kerst! Wat zegt je partner ervan? Ik weet niet hoe lang jullie al samen zijn en hoe de relatie is, maar ik zou denken dat jullie dan toch eerder lekker samen thuis blijven? Echt heel onaardig en kil van je schoonmoeder…
Mijn vriend is het er niet mee eens maar wil ook niet echt de discussie aangaan. Snap ik deels door bepaalde dingen die er in het verleden gebeurd zijn, maar het maakt me wel verdrietig en dat weet hij ook.
Kerst is best een moeilijke dag voor mijn schoonfamilie (sterfdag van mijn schoonvader) dus het liefst wil mijn vriend wel bij de rest van de familie zijn, vooral voor zijn siblings.
Maar ik begrijp vooral gewoon echt niet wat het probleem is. Het is niet dat ik verder “lastig” ben door mijn ziekte of dat ze nog ergens rekening mee moeten houden. Alleen een plekje op de bank…
Zou je niet even op een bed mogen? Want dan kan je gewoon even rusten, dat is wat je wil? Of is dat ongezellig? Hele ongastvrije situatie, zo. Heel verdrietig ook. Ik zou zeggen, kom maar bij mij.
Ik kan er echt niet bij dat zij het dan een goed alternatief vinden om jou in je eentje thuis te laten zitten. Hoop dat je het op een andere manier toch een fijne dag kunt maken.
Ik kan op dit moment geen traplopen, dus dat is helaas geen optie…
En waarschijnlijk houd ik het allemaal gewoon vol en gaat het best wel uiteindelijk, maar het voelt nu gewoon mega ongemakkelijk en ik voel me ook totaal niet welkom meer.
Ik weet dat er een aantal vrienden zijn die alleen zijn met kerst dus ik denk dat ik een of meerdere van hun uitnodig. Ik maak er uiteindelijk wel een leuke dag van voor mezelf (hoop ik tenminste).
Maar de hele situatie zit me niet lekker en doet me wel pijn.
En waarom is je partner dan niet gewoon bij jou ipv dat jij alleen bent?
Of regelt die vriend even een goede oplossing, ipv dat jij hier energie in moet stoppen
Onwijs bedankt nog voor alle likes/support! Ik wilde het vooral even kwijt, maar ik voelde me door de reacties iets minder alleen hierin of raar. Het telefoongesprek viel uiteindelijk mee en is niet geescaleerd. Ik heb kunnen zeggen hoe ik de situatie zie en zij hebben kunnen zeggen hoe zij de situatie zien. De status quo gaat nu niet veranderen, maar ik kan nu wel zeggen dat ik er - voor zover je dat kan zijn - oké mee ben. Gek om dat hier zo neer te zetten/uit te spreken, maar het voelt op een gekke manier wel alsof ik meer closure heb.