In de UK is partijdiscipline ontzettend belangrijk. Met een parlement van 650 leden is het onmogelijk om iedereen (veel) spreektijd te geven en daardoor ontstaat er een heel systeem van mensen die vooraan mogen zitten of juist niet, houd je je niet aan de partijdiscipline, dan loop je het risico om een âbackbencherâ te worden. Kans op spreektijd is dan nihil en je stelt je district teleur (want het district dat je verkozen heeft wil natuurlijk wel hun MP (member of parliament) voor hun op zien komen.
Plus, in een systeem waar je maar 2 (of iets meer, maar weinig) partijen hebt, is de kans een stuk groter dat je partij in de regering zit. En meestal is het zitten in een regering iets waar je als MP trots op zou moeten zijn, want je kan eindelijk je plannen doorvoeren. Daarom is het nu voor May zo pijnlijk, omdat mensen uit haar eĂgen regering tegen haar stemmen wat ontzettend ongebruikelijk is in de UK.
Laatste puntje waarom stemmen tegen je eigen partij als zo kwalijk wordt beschouwd heeft te maken met de bouw van het Britse Lagerhuis (House of Commons).

In tegenstelling tot Nederland en veel andere landen, waar via kastjes wordt gestemd, worden er in de UK echt personen geteld (zoals schapen). Als er een oproep tot stemmen komt, begeef je je als MP naar of de âayeâ of de ânoâ lobby. Stem jij niet met de partijlijn mee, dan kom je dus in een lobby terecht met voornamelijk leden van de andere partij, die je gaan toejuichen. Kom je dan na de stemming weer terug in de parlementszaal zelf, wordt je door je partijleden bejegend als âtraitorâ.
Kan mân essay nog langer maken haha maar dit was het even kort samengevat.
Dus 1) losbreken van je partijlijn wordt echt als een schande beschouwd door je partij zelf, 2) je stemt tegen je eigen regering. Resultaat: een groot verlies voor May specifiek omdat zij het hoofd van de partij en regering is maar geen akkoord ĂŒberhaupt daarin kan creĂ«ren.