Zo dit doet mij aan mijn situatie denken, ik ben toen nog wel een gesprek met haar aangegaan. Maar daarin werd het eigenlijk allemaal op mij gegooid en was het mijn fout dat ze alleen maar met zichzelf bezig was (?)
Ik herken je ook heel erg in dat tot tien tellen en ja en amen. Ik heb zelf geen spijt gehad van de keuze om het contact te verbreken.
Ik vind dat ze vrij onredelijk en kinderachtig op je reageert. Naar mijn idee heb je er wel goed over nagedacht en denk ik dat het ook beter is als je nu aan jezelf denkt. Er zullen misschien momenten komen dat je der mist of iets maar uiteindelijk moet je doen waar jij achter staat en jezelf niet wegcijferen.

