ik kijk echt regelmatig exact zoals mijn avatar op random momenten
voelt fijn aan mijn mondspieren ofzo idk
Dat doe ik ook! Zit dan ook uit denken wie met wir moet en dan welke kinderen weer met elkaar om het bloed goed te houden.
Thuis doe ik vaak een random dansje. Heel overdreven dansen alsof je optreed of paar keer met mn billen schuddrn. Paar keer betrapt. Voelde me laatst iets te gemakkelijk op kantoor en wilde het ook inzetten, gelukkig werd ik net gestoord door iemand.
Ik heb in mijn hoofd hele gesprekken over vanalles, voor nu nog niet hardop in het openbaar (dat komt ongetwijfeld nog), maar mijn gezicht is vrij geanimeerd en die doet wel mee met de gesprekken.
Was jij dat niet ook die hier toen een keer een voiceclip postte van een James Blunt imitatie?
Ik probeerde laatst aan iemand te vertellen hoe grappig dat was (we hadden het over James Blunt, ik weet ook niet meer waarom haha) maar het lukte me gewoon niet omdat ik alleen al bij de herinnering zĂł hard moest lachen
Hahahaha ja dat was ik!
Ik zet regelmatig videoclips op mijn chromecast met een hele ingewikkelde of rare choreografie, zet de muziek keihard aan en ga de choreografie na doen. Dit gebeurt echt best wel vaak en heb het ook een keertje dronken op een huisfeestje gedaan waarna iedereen jankend van het lachen op de grond lag. Deed alsof het was omdat ik dronken was maar doe dat in mân eentje echt elke week
maar dan de assistente van de clubarts. Zo heb ik mijn man ontmoet haha. Maar het valt tegen. Ja, het is leuk om ze half naakt te zien. Maar na een tijdje gaan die sixpacks wennen en dat gejank van die mannen nietâŠ
Ik bereid mezelf altijd voor als iemand op straat voor een tijdschrift komt vragen wat ik aan heb en waar het vandaan komt. Dus als ik mezelf aankleed âs morgens neem ik even met mezelf door waar alles van is. Een overblijfsel van de Tina ben ik bang.
Wel leuk, ook dat jullie elkaar zo ontmoet hebben! Dat de meest stoere sporters het meest kleinzerig zijn heb ik vaker gehoord idd haha. Maar ik snap wel dat het minder leuk is dan het lijkt, dat is met de meeste banen helaas zo. Dus ik blijf toch maar in mijn eigen vakgebied. Ben wel benieuwd hoe je aan die functie gekomen bent? (Als je dat wilt zeggen natuurlijk!)
Ik werkte als assistente voor een arts en hij werd de clubarts bij een eredivisie club. Hij nam mij automatisch mee . Het is niet mijn hoofdbaan, maar ik doe het erbij. Vrijwillig ook haha. Dus ik word niet betaald om halfnaakte mannen te bewonderen.
Ik bedenk weleens wat mensen zouden zeggen op mijn begrafenis en welke muziek ze zouden kiezen. Misschien beetje luguber nu ik er over nadenk
Ik praat tegen mân planten als ik ze water geef of wanneer ik er langsloop. Ze hebben ook allemaal een naam.
Haha wat leuk hoe heten ze dan ?
Ik praat altijd tegen mijn auto als ik rijd. Verontschuldig me ook altijd als ik te hard over een drempel ga, en als ik een mooi km aantal op de teller zie verschijnen ben ik heel trots op hem âwauwww goed gedaaaaaaan!â. Ja dit weet verder niemand.
Ik hou heel erg van zombie films/series. Altijd als daar een vrouwelijke speler in zit die goed is met een wapen/goed kan vechten/zichzelf goed kan redden (soort superhero gehalte) en waar ik ook nog een girlcrush op heb bijvoorbeeld alice van resident evil of rosita van walking dead dan doe ik soms net of ik die speelster ben. Als ik bijvoorbeeld de hond uitlaat en het is heel stil/niemand op straat dan loop ik alsof ik de hele wereld aan kan met mijn wapen (riem van hond) en wat ik zou doen als ik aangevallen word
Soms loop ik ook ergens bij een gebouw waar het dan stil op straat is en dan bedenk ik me wat ik zou doen als er nu zombies aan zouden komen en wat de beste plek is.
Schaam me hiervoor echt maar vind het altijd leuk om te doen
Ik heb een zombie apocalyps survival plan.
Ik weet exact waar ik heen ga en wat ik ga doen om te overleven.
als ik heel kwaad ben, mag ik graag zo breed en assertief mogelijk over de stoep lopen en iedereen opzij kijken. dat is mijn versie van een real life first person shooter. het werkt perfect en is superbevredigend. vervelende mannetjes leveren dubbele punten op.
Als ik voor mij alleen kook, ben ik soms te lui om champignons écht goed te wassen. Als ik dan naderhand ergens een heel klein beetje aarde zie zitten, heb ik zoiets van "ik ga er toch niet dood van want als peuter at ik ook gewoon zand? "
Toen ik nog in de retail werkte ging ik altijd zelfbedachte danspasjes op de muziek doen in de kelder/berging uit verveling. Ben benieuw of iemand mijn moves ooit gezien heeft op de beveiligingscameraâs en dacht âdie witte vrouw kan echt niet dansenâ.
Ik heb mijn Engels vroeger kunnen verbeteren door in te beelden dat ik interviews afnam met bepaalde artiesten. Later heb ik ook ekte mensen geĂŻnterviewd en het heeft wel duidelijk geholpen.
Als ik mij rot voel, de linkedins en andere profielen van pestkoppen van vroeger googlen alleen om mijzelf een goed gevoel te geven dat ik het nu beter heb als hen.
Ik trek soms uit verveling gekke bekken (en soms beeld ik mij in dat ik dat in public dat doet) en laatst deed ik dat per ongeluk bij de kassa. Ik had het geluk dat de kassamiep net bezig was met het controleren van geld. Edit: als ik telefonisch contact had met klanten en het gesprek nogal apart was deed ik dit ook. :â)
Op nostalgische momenten zet ik soms enorm harde metal op en dan kan ik de schreeuwvocalen van de vocalisten reproduceren. :â) Heb het ooit ook opgenomen op mijn mobieltje en toen speelde iemand dat af toen ik weg was. Blijf van mijn telefoon af gvd en die was er van onder de indruk.
Soms luister ik liedjes en fantaseer ik dat ik degene ben die met dat liedje optreedt. Deze fantasieĂ«n zijn inclusief verwonderde blikken van vrienden, familie en collegaâs.
In de douche optreden, zingen en dansen. Ga dan helemaal los, zo jammer dat ik geen goed ritme heb.