Wat leuk, welk vak of wat precies?
Ik heb een paar maanden geleden ook een overstap gemaakt qua werkgever en ervaar dit als het grootste verschil en ik ben er nog niet achter of het wel positief is. De werkdruk was erg hoog bij mn vorige baan maar hier is het 180 graden de andere kant op, had ook weer niet gehoeven.
Ik denk dat ik het nog even tijd moet geven; jij hebt nog best een tijd bij die andere werkgever gezeten toch? Had je dit gevoel al snel of bouwde het op?
Ik heb dik een jaar op die andere plek gezeten. Maar ik werk met dossiers dus toen ik daar startte kreeg ik 200 dossiers ineens waarvan sommige al 3/4 maanden niet aangeraakt waren. Dus dat was juist wel pezen. Maar nadat het eenmaal bijgewerkt was werd het nooit meer werken onder druk. Kon er ook niet zomaar meer werk bij halen of oppakken namens anderen want daarvoor moet je een dossier inhoudelijk kennen en soms loopt zoiets al 2+ jaar dus onmogelijk.
Maar dat is denk ik ontzettend specifiek m.b.t. je type werk en of ze jou nu mss rustig laten opbouwen of dat er daadwerkelijk gewoon niet ‘meer’ druk is.
Nederlands! Liefst op de middelbare school
Dit is zo herkenbaar! Ik werk ook op een plek zonder werkdruk, ik ben nu als uitzondering betrokken bij een project met allemaal keistrakke deadlines en ik merk dat ik daar zo goed op ga. Continu zo’n werkdruk is weer niet vol te houden maar ik mis wel echt die challenge die bij deadlines komt kijken
Ik heb net een nieuwe taak gekregen in mijn huidige functie en voel dat ik mega last krijg van het imposter syndrome.
Ohhh dat hoop ik dan ook! Ik had een gegarandeerde bonus aan het eind van het jaar, misschien krijg ik daar nu ook een kwart van
Er is nogal veel gaande op mn werk en nu kreeg ik een verzoek voor een meeting komende maandag om mn contract te bespreken met mn manager en de directie en ik sta echt stijf van de stress. Mn presteren hoor ik geen problemen over, maar ik ga horen of het financieel haalbaar is dat mijn functie blijft bestaan en vind het heel spannend.
Oh dat is ook super spannend! Succes
Ik krijg net heel onverwacht een berichtje binnen of ik eens wil deelnemen aan een podcast over een specifieke sportniche waarin ik me als fysio probeer te specialiseren en ik vind het zo spannend. Ik heb enorm last van imposter syndrome dus kreeg natuurlijk meteen de gedachte “oei nee, er zijn vast collega’s die hier beter geschikt voor zijn”, maar ik heb het laatste jaar echt wel waardevolle stappen gezet binnen deze niche dus eigenlijk moet ik het gewoon doen denk ik? Dit is echt te veel stress voor een zaterdagochtend
Wat leuk zeg! Zeker doen!
Hebben jullie tips om je concentratie te verbeteren? Ik ga het redelijk vaag houden ivm herkenbaarheid maar hiervoor hoefde ik niet uit mezelf taken oppakken maar kwamen ze automatisch naar mij toe, nu moet ik zelf beginnen.
Ik heb ADHD dus concentratieproblemen en mezelf ergens toezetten zijn mijn valkuilen. Zou er wel graag een succes van willen maken dus tips zijn welkom haha.
ADHD ole, hier nog een en loop tegen hetzelfde aan.
Aantal dingen die voor mij helpen:
- Pomodoro timer (ook tegen de hyperfocus)
- Papieren to do lijstjes en die altijd op zichtbaar op mijn bureau hebben. Zodra ik het digitaal maak, is het uit zicht en vergeet ik het bestaan van mijn lijstje.
- Belangrijke en terugkerende taken zet in in mijn agenda
- 3-4 per dag mijn mail checken en verder outlook sluiten
- Meldingen uitzetten zodat je geen popup krijgt bij nieuwe berichten in teams of emails. Dit kan mij echt intens afleiden
- Als ik me echt moet focussen ga ik thuis werken of zet een koptelefoon op met brown noise
leuk! beetje late reactie maar ik ken iemand die laatst die overstap heeft gemaakt (naar docent op een mbo, ook nederlands) en diegene is aangenomen zonder didactische bevoegdheid. ze heeft wel nederlands gestudeerd. ze mag nu al beginnen met lesgeven en start in september met haar deeltijdopleiding, die dan gewoon door de school wordt betaald. is heel goed geregeld want ze zitten echt omhoog
Ja er zijn wel opties alleen mijn vooropleiding is niet voldoende om zomaar te starten helaas. Dus ben nu aan het uitzoeken wat de mogelijkheden zijn (zonder dat ik nog jaren moet studeren en/óf instellingscollegegeld moet betalen ) en heb bij 3 universiteiten een toelatingsverzoek gedaan. En morgen een adviesgesprek met het onderwijsloket.
Ik weet niet in welke stad of provincie je woont, maar soms zijn er ook nog lokale initiatieven waarmee je betaalbaarder het onderwijs in kan.
Ik ben echt zo slecht in omgaan met kritiek op inhoudelijk werk. Word er echt een klein kind van. Kreeg vanavond feedback op een opdracht, niet positief, en moet me echt zo inhouden om te zeggen: oké, laat maar dan, ik stop met de opdracht en factureer niet (ik ben zzp’er).
Hoe doen jullie dit op een gezonde, volwassen professionele manier?
Zit er geen enkele kern van waarheid in? Dus kun je je totaal niet vinden in de feedback? En de manier waarop was wel netjes?
Weet niet of dit voortkomt uit jouw onzekerheid. Of wanneer je het er echt niet mee eens bent kun je de argumenten nog open toelichten/open gesprek, je wilt beiden t beste voor t bedrijf.
Bedenk dat t normaal is dat er altijd wel iets van terugkoppeling of een feedbackronde bij komt kijken. Al dan niet een aanpassing. En vaak veranderd hun eigen mening gedurende een proces of periode ook nog eens. Hoge eisen of mening van iemand anders die erbij betrokken raakt, maar zegt niets over jouw werk. In the end zijn ze misschien mega tevreden, zeker als je je flexibel op stelt. En het is vaak toch weer extra werk want meer uren om te factureren toch?
Dankjewel voor je rustige reactie haha, klinkt heel redelijk wat je schrijft. In de praktijk krijg ik zelden kritiek, waar ik misschien wat lakser van ben geworden, de feedback is dan ook niet helemaal onterecht, al denk ik dat er ook wat schort aan hun kant.
Mail was netjes overigens met uitnodiging om er telefonisch verder over te praten, maar dat vind ik best wel lastig en mijn eerste impuls is dan nu om het te gooien op ‘blijkbaar geen match, deze uren waren van de zaak, doei’, maar dat lijkt me niet de beste aanpak (wil hier ook in groeien).
Ik herken dit van toen ik wat jonger was. Elke feedback voelde toen als totale kritiek op mijn idee en daarom mij. Echt super vervelend! Het is bij mij met de jaren minder geworden, maar ik denk dat ik feedback op mijn manier van werken oid nog steeds wel vervelend zou vinden.
Wat denk ik een goed idee is om op het moment dat je het krijgt sowieso niet te reageren. Dan zit er zoveel emotie dat je én niet kan reflecteren of er misschien een kern van waarheid in zit én je reactie doet dan waarschijnlijk meer goed dan slecht. Je hoeft ook niet alle feedback klakkeloos aan te nemen, maar er even goed bij stilstaan is altijd slim. Dus ik zou dan in zo’n situatie iets zeggen als: bedankt dat je de tijd neemt om feedback te geven, vervelend dat je niet tevreden bent (ofzoiets). Ik ga het nog even rustig bekijken en dan kom ik bij je terug. Zo koop je tijd om je emoties even tot rust te laten komen en een goede respons te verzinnen.
Maar het is echt lastig hoor, slechte feedback is nooit leuk.