Ik zit in m’n proeftijd en kom er nu achter dat m’n leidinggevende echt een mega rood persoon is. En dan zo een met het zelfinzicht van een deur. Heb ook een aanvaring met ‘m gehad, waarin hij niet kan/wil inzien dat zijn manier van communiceren niet prettig is. En nu weet ik gewoon echt ff niet wat ik moet doen. Ik vind het een superleuk bedrijf met veel mogelijkheden, maar vind het ook wel echt een ingewikkelde uitdaging om met zo iemand samen te werken. Heeft er iemand ervaring met en tips over hoe je omgaat met een zeer dominante leidinggevende?
Ik heb ook een vrij dominante leidinggevende. Wat mij geholpen heeft is wel blijven aangeven wat je onprettig vindt, maar het heel erg bij jezelf houden. Dus mij viel X op, dit kwam op mij zo over. Of: dat heeft bij mij effect Y. Toen kwam mijn boodschap veel beter binnen. Het is een paar keer nodig geweest, maar nu is de relatie best goed eigenlijk en begrijpen we elkaar beter.
Maar ik zou vooral ook niet jezelf te klein maken of te veel aanpassen, als je ondanks het bespreekbaar maken geen verbetering merkt zou ik wat anders zoeken want op eieren lopen op je werk is op de lange termijn niet duurzaam en ook gewoon helemaal niet fijn
Ik zat 4 jaar geleden in exact dezelfde situatie en heb doorgezet. Mijn collega’s zijn fijn, de jobinhoud is interessant en de verloning is prima. Maar achteraf zou ik tegen mijzelf zeggen: RUN. Ik ben vrij perfectionistisch en kritisch naar mijn werk, een tikkeltje onzeker misschien zelfs. Dat is echt geen goede combinatie met zo’n leidinggevende. Zeker het gebrek aan zelfinzicht is mega frustrerend.
Ik ben uiteindelijk psychologische hulp gaan zoeken. Uiteindelijk ben ik er ook wel sterker door geworden. Als je in staat bent om te accepteren dat hij niet zal veranderen en je niet teveel te laten raken, dan is het misschien toch het doorzetten waard. Heb je een fijn netwerk van vrienden of familie waar je af en toe kunt ventileren? En hoe voelen jouw collega’s zich tegenover hem?
Edit: mijn forumnaam is eigenlijk ook wel toepasselijk. Mijn leidinggevende heeft op bepaalde momenten wel iets weg van Michael haha
Ik heb dat dus geprobeerd, aangeven wat het effect is op mij op zijn manier van communiceren en dat viel bij hem zo slecht. Mijn gevoel werd totaal niet erkend. Ik begon spontaan aan mezelf te twijfelen.
En ik weet waar ik voor sta, wat ik kan en dat ik daar goed in ben, maar bij zo’n dominant iemand maak ik mezelf automatisch kleiner. Echt zo stom. Weet dat ik dat niet moet doen, maar bij uitgesproken mensen laat ik soms wel een beetje over me heen lopen. Het is echt een stuk beter dan het ooit was, heb er met een coach aan gewerkt, maar zo’n man die van 0 naar 100 in een split second gaat is dat een next level uitdaging.
Hij is maar 1 persoon binnen een groot bedrijf, alleen zo kut dat uitgerekend hij m’n leidinggevende is.
Ergens denk ik ook inderdaad girl, run! Maar ik kan me niet echt veroorloven om zelf m’n proeftijd te beëindigen en in mijn werk is nou niet bepaald een tekort aan personeel, helaas.
Het ene moment voel ik me strijdvaardig en het andere moment denk ik echt ‘please ontsla me, dan heb ik tenminste nog een uitkering’🫤
Wat doe je als je een slecht weekend hebt gehad en je je maandag je collega’s weer spreekt. Op werk hebben we elke maandag bij de meeting dat je jouw “highlight” van het weekend moet vertellen.
Heb nogal een depressief weekend met stress en verdiet. Ik heb sinds uit werk gaan niemand meer gezien. Ik denk dat ik mij morgen voor een verjaardag ook ziek ga melden. Dit soort momenten heb ik helaas nog soms. Maar dat was altijd prima, tot ik nu op mijn nieuwe werk moet vertellen wat ik heb gedaan en wat leuk was. Sommige collega’s zeggen alleen klussen of in de tuin gewerkt. Ook niet mega speciaal, maar ik kan niks zeggen. Behalve hopelijk opgeruimd en (morgen).
Moet ik gewoon liegen en iets bedenken?
Nee joh, waarom zou je? Het is niet illegaal om twee verdrietige dagen te hebben hoor, ook al is het op werk gebruikelijk om een hoogtepunt uit je weekend te delen. Als je je er ongemakkelijk over voelt kun je iets kleins benoemen zoals, weet ik veel, het eten van iets lekkers, maar ik kan me niet voorstellen dat je collega’s het raar vinden als je zegt dat je een stom weekend hebt gehad. Soms is dat gewoon zo.
Liefs trouwens, ik hoop dat je aankomende week fijner wordt
Pff wat een stom concept zeg. Alsof je weer de weekendkring van de basisschool hebt (daar verzinde ik altijd al van alles, omdat wij niet veel geld hadden in een vrije welvarende wijk). En wat stom dat je zo’n rot weekend hebt
Heb je misschien wat lekkers gegeten? Dan zou ik dat als highlight benoemen. Of gewoon zeggen dat je er niet zo lekker in zat dit weekend (als je je vrij genoeg voelt om dat te delen).
Jeeeetje dat lijkt me echt irritant, dat dat “moet” en je niet gewoon met “prima, hoe was jouw weekend” kan antwoorden. En ook vervelend dat je op dit moment zo’n weekend hebt, het klinkt alles behalve fijn.
Kan je niet iets bedenken wat niet liegen is, maar ook niet perse je hele mentale staat blootleggen is? Iets van “het fijnste was de tijd die ik voor mezelf heb genomen” oid? Of de zon, leuke aflevering, goede muziek gehoord oid? Sterkte voor nu, iig!
Pff alsof elk weekend een highlight heeft… Ik zou iets zeggen als dat je je niet zo goed voelde en daarom hebt uitgerust. Hoeven ze verder niet te weten of het fysiek of mentaal was toch. En je liegt niet.
Als je je bold voelt zou ik er wel met een gestrekt been ingaan (‘dit weekend was er geen highlight, integendeel, dat heb je nu eenmaal soms en is ook prima’). Ik vind highlight ook een beetje dwingend alsof het dus altijd maar leuk moet zijn. De vraag ‘wat wil je delen over je weekend’ vind ik dan passender eerlijk gezegd.
Maar snap ook wel dat je daar helemaal geen zin in hebt, dus als je het op safe wil spelen zou ik iets verzinnen waar niemand vragen over gaat stellen, zoals huis schoongemaakt of kast opgeruimd
Ik zou dan gewoon zeggen dat je lekker me-time hebt gehad en een serie hebt gebinged ofzo. Maar wat een stom idee joh, alsof je elk weekend iets leuks móet doen. Soms is mijn highlight van de week gewoon rotten in bed hoor.
Ik vind het ook geen top concept en nogal awkward. Ik werk hier pas twee weken dus voel mij echt nog niet comfortabel genoeg om te zeggen dat ik me niet goed voelde en niks heb gedaan. Misschien dat ik zeg dat ik een beetje ziekig was en heb gechillt met mn kat, dat zou nog kunnen denk ik.
Bedankt voor de lieve woorden allemaal!
Ah, zeker als je er nog zo kort werkt. Niet verplicht voelen iets te vertellen wat je niet wil delen en het lijkt me bij zoiets ook echt prima om je er gewoon makkelijk vanaf te maken door er een willekeurige draai aan te geven. Als je niet de hele wereld bij elkaar fantaseert, is dat ook echt niet meteen liegen. Wat mij betreft kan je dus ook best een highlight van drie weken geleden vertellen. Toen heb je vast wel een leuke film gezien in de bios of was je nieuwe pasta-gerecht zomaar fantastisch gelukt of zo. Als je je kut voelt, mag zoiets best even de oplossing zijn om hiermee weg te komen en is dat echt niet meteen faken dat alles altijd maar goed gaat en fantastisch is.
Ik heb destijds in mijn team het taboe op praten over mentale gezondheid doorbroken door er zelf open over te zijn. Soms is het ook nodig dat iemand een wat kritischer tegengeluid te geven. Liegen zou ik daarom sowieso nooit doen. kutweekenden mogen er ook gewoon zijn!
Bij mijn werk deden we dit ook en vond het zo oninteressant om te horen wat alle collega’s hadden gedaan in het weekend. Zoals iemand hier al noemde, echt zo’n kringgesprek op de basisschool. Prima als je het er met elkaar over hebt bij het koffieapparaat, maar verplicht moeten opnoemen wat je in het weekend hebt gedaan vond ik echt cringe en zonde van de tijd. Heb toen geopperd het om te dopen tot, hoe gaat het echt met je en/of wat ga je komende week doen op werkgebied. Vind dat veel interessanter om te horen waar collega’s mee bezig zijn.
Zou het gewoon kort houden en iets zeggen van ‘ik heb een fijne wandeling gemaakt’. Als je even buiten bent geweest bijvoorbeeld. Tenzij je echt wil delen hoe het gaat, dat kan natuurlijk ook. Vind dat altijd krachtig als collega’s vertellen dat het even niet goed gaat.
Ik vind dit een goede optie! Als je zegt dat je je niet lekker voelde lieg je niet, maar je hoeft ook niet te vertellen wat er dan niet lekker voelde. En chillen met je kat IS een highlight🥰
Ik heb het idee dat dit iets is wat nu in managment-cursussen geleerd wordt. Ik nam een tijdje deel aan een maandelijks overleg op de maandag. En op een gegeven moment kwam de regio-manager ook met dit ‘wat-was-de-highlight-van-je-weekend’ concept.
Op de werkvloer doen we elke dienst een ‘in-check rondje’. Iedereen mag (!) vertellen hoe het met hem/haar gaat. En dat kan over zowel mentaal als fysiek gaan. Zodat we iemand met rugpijn bepaalde taken uit handen kunnen nemen maar ook als iemand minder lekker in zijn vel zit, kunnen we die een beetje uit de wind houden.
Wij hebben dit ook elke maandag en ik haaaat het. Ik zeg meestal gewoon iets van: ik heb niet zoveel bijzonders gedaan, lekker een beetje in huis gerommeld en met mn katten gechillt. Toen ik uiteindelijk wat comfortabeler werd in het team heb ik uiteindelijk wel gedeeld dat ik een kut vakantie had omdat mn ex het had uitgemaakt of iets, maar toen was dat ook merkbaar op werk aan mn gedrag. Als het op werk niet merkbaar is dan houd ik het zo casual mogelijk.
Wat een hel al deze groepstherapie op het werk. Wat is er mis met zelf dingen met elkaar delen als je daar behoefte aan hebt tijdens een moment dat niet een plenair gesprek met iedereen is