Werk (algemeen topic)

[Rose_Gold]

Heel herkenbaar! Bij mij niet mijn vriend maar mijn huisgenoot. Die heeft thuiswerkdagen, hoger salaris, een relatief vrij rustige baan en krijgt voor alles bonussen en compensaties. Ik krijg alleen maar meer werk, maar niet meer salaris. Dus ik heb meer stress, maar per maand meer kosten en minder te besteden. Terwijl hij dan in alle rust thuis zit te werken, met al zijn bonussen.

En ik zou niet willen ruilen, want computerwerk is gewoon niks voor mij. Dus eigenlijk mag ik dan ‘niet klagen’, maar af en toe vind ik het idd gewoon even oneerlijk en word ik er een beetje sad van.

@vruchtenthee Ik ben zelf omgeschoold van kantoor naar zorg! Ik ben een interne HBO-opleiding in een ziekenhuis gaan doen. Dan werk je gewoon in dienst van het ziekenhuis met een relatief ‘normaal’ salaris (ik heb nu 2100 bruto voor 32 uur), is geen vetpot maar het is iig geen stagevergoeding, en je opleiding wordt volledig betaald. Leeftijd zou ik me ook geen zorgen over maken! Ik heb een aantal lesdagen per jaar met mensen uit andere ziekenhuizen en het is echt van alle leeftijden wat. Van begin 20 tot echt mensen in de 50.

[loekieie]

Ik zit met iets waar ik zelf niet zo uitkom. Ik heb de kans om iets gaafs te doen. Of het kan/mag is nog onzeker, maar het is vast bij me gepolst en ik mag ook nee zeggen. Het gaat om een klus in het buitenland, buiten Europa. Ik zou dan zeker een week van huis zijn. Aan de ene kant denk ik: wat gaaf dat ik dit mag doen, zou gek zijn om nee te zeggen, daarmee laat ik zien dat ik nieuwe dingen aandurf. Aan de andere kant houdt een soort paniek/angst me tegen. Ver weg van huis, bang dat er in die tijd iets gebeurt, vreemde omgeving zonder mensen die ik (goed ken). Ben dan geneigd om in mijn veilige bubbel te blijven. Heeft iemand ervaring met iets soortgelijks en wat hielp je toen om een besluit te maken?

[Maurice]

Sowieso doen. Het wordt spannend, eng, je gaat misschien huilen. Maar daarna ben je zo trots op jezelf en dit heb je nodig om te groeien

[Luzarl]

Heel leuk dat ze dat vragen. En het is ‘maar’ een week. Wat gebeurt er nou normaal in een week? Komt vast helemaal goed!

[George]

Wat tof! Ik zou het zeker doen, dit soort dingen komen vast niet heel vaak langs en je kunt er heel veel van leren. Over 10 jaar denk je er waarschijnlijk nog steeds aan en ben je trots dat je het hebt gedaan.

[Higgs_boson]

Doen! Super vet, en JA, je gaat dingen tegenkomen waar je je ongemakkelijk bij voelt of angstig, en daar ga je mee dealen en daarna ben je heel trots op jezelf!

[loekieie]

Dank voor deze lieve em bemoedigende reacties, dit zegt mijn omgeving ook maar soms helpt het ook om het van een ‘vreemde’ te horen!

[anon53137221]

Ik heb weleens nee gezegd tegen zoiets maar dat was omdat de klus me niks aan leek en ik er met stomme collega’s heen moest. Maar bij jou lijkt dit niet het geval dus zou ik zeker ja zeggen! Misschien helpt het om te bedenken wat het ergste is dat kan gebeuren.

[NewBlood]

Ik ben ziek en ga me ziek melden bij mijn manager. Wat vinden jullie een goede tijd daarvoor om te bellen? Hij heeft 3 kleine kinderen dus ga er vanuit dat ie vroeg wakker is. Ik zou vandaag anders thuis aan het werk zijn.

[piepeloi]

Ik zou hem bellen vanaf hoe laat (je denkt dat) hij aan het werk is tenzij hier andere afspraken over zijn of er echt vervanging geregeld moet worden. Beterschap!

[Spaarlamp]

Vanaf hoelaat jullie werkdag begint, bij ons is dat 9 uur.

[George]

Zou hij vandaag ook thuis aan het werk zijn? Ik vraag mijn collega’s altijd om zich voor half 8 bij me af te melden bij ziekte, want dan stap ik in de auto. Dan heb ik nog tijd om wat te regelen/afspraken te verzetten indien nodig. Mocht hij thuis werken zou ik het in ieder geval even voor de werkdag begint laten weten.

[Fairytale]

Beterschap! Bij ons moet je officieel voor 9 uur je melden maar de manager begint zelf vaak later. Heb de laatste keer hem een appje gestuurd dat ik me wil ziek melden en gevraagd hoe laat ik hem kan bellen.

[McApple]

Ik heb vanaf deze week een meerdaagse cursus voor mijn werk. Nu moet ik daarvoor van alles lezen. Door drukte kwam het er maar niet van dus vandaar dat ik nu aan het lezen ben. Maar mijn hemel wat is dit taaie stof. Ik ben echt continue afgeleid en aan het gapen en niets blijft hangen. Nu helpt ook zeker niet mee dat ik een beetje ziekig ben. En hoe meer ik lees hoe meer ik mij afvraag of dit wel de juiste cursus is voor wat ik wil gaan doen. (Cursus is uitgezocht door hr en ik kon kiezen tussen deze of een waarbij je ook moest overnachten en daar had ik zo geen zin in met wildvreemden op zo’n conferentieoord slapen)

[Rose_Gold]

Ik heb echt op een opleidingsplek gesolliciteerd. Waren eigenlijk alleen maar mensen die wilden omscholen. Ik heb toen een gesprek gehad over de functie en waarom ik wilde omscholen en waarom ik mezelf wel hier zag werken. Daarna nog een gesprek over de opleiding, hoe dat in elkaar zat en of dat iets voor mij was (met name ook heel veel zelfstudie, maar dat zal per beroep wel verschillen, hoe de opleiding in elkaar zit). En daarna heb ik nog een meeloopdag gehad, om te kijken of ik het dan nog steeds wat vond.

[tessel]

Dat topic is members only, alleen voor vaste gebruikers. Je kan toegang tot dat gedeelte aanvragen, staat in de faq hoe dat moet

[mikselke]

Ik heb morgen m’n eerste werkdag bij m’n nieuwe werkgever. Weet via een nieuwe collega (die eerder ook al elders collega was) dat er genoeg werk op me staat te wachten maar heb er wel zin in. En auto hopelijk is de tankpas er ook al haha

[soleado]

Wij moeten juist bellen haha

[monkeyslut]

Ik mail altijd en ga daarna weer m’n bed in, ga echt niet wachten tot iemand bereikbaar is joejoe.

[Luzarl]

Ik kan mijn werk niet loslaten. Ik kijk het liefst de hele dag hoe het gaat. Oke dat is overdreven maar als ik mn laptop aandoe kijk ik toch altijd wel even wat er nog open staat. Ik ga nu over een maand weg dus doe echt mn best om minder te kijken enzo maar ik vind het zo moeilijk. Ik snap echt niet wat een goede balans is tussen caren en niet caren