Ik herken het wel een beetje, ik ben na 6 jaar bij mijn vorige werkgever nu sinds 1,5 maand begonnen met een nieuwe baan en ik weet ook niet helemaal of dit het nou is. Mijn vorige baan was heel erg leuk maar dit kwam op mijn pad en heeft wat praktische voordelen tov mijn oude baan. Ik geef mezelf in ieder geval 6 maanden want ik denk dat je dat vaak wel nodig hebt om écht aan te kunnen voelen of het een match is of niet.
1 like
Ik heb dat ook gehad na een baan van vijf jaar. Daarna twee verschillende banen een half jaar volgehouden, maar voelden beiden na een korte tijd al niet goed. 1 was zelfs bij dezelfde werkgever als de baan van vijf jaar, maar andere locatie, dus dat zegt ook niks over het succes van je thuis voelen. Daarna ergens drie maanden gewerkt waar ik me wel snel thuis voelde maar dat was tijdelijk en kon ik niet langer blijven. Daarna het nog geen maand volgehouden zo verschrikkelijk en nu heb ik sinds 4 maanden nieuw werk waar ik me binnen 2 maanden weer thuis voelde.
Mijn ervaring is dus dat je het soms al na een paar weken weet dat het niets voor je is, en na 3 maanden heb je helemaal wel een gevoel of het passend is. Ik merk ook dat hoe vaker ik van baan ben veranderd hoe makkelijker en sneller ik weet wat ik belangrijk vind en blijkbaar zoek in een baan.
En sidenote: ik kan soms nog steeds met weemoed terugdenken aan de lange baan. De band die je in die tijd opbouwt met collega’s (met sommige nog steeds bevriend) is niet te evenaren in een paar maanden.
2 likes
@Velours, @simsalabim, @hummus, @Zonnestraaltje
Bedankt voor het advies. Goed om te horen dat het vaker voorkomt. Ik denk inderdaad dat ik voor mijzelf even helder moet maken waar het door komt, de mensen zijn aardig maar er is weinig feedback en er gaan dingen echt goed mis in de processen dus mogelijk dat de chaos ook niet goed is voor mij. De vraag is dan of het beter gaat worden misschien
2 likes
Zijn dit dingen die je al wel hebt besproken met je manager? Anders vind ik het namelijk vrij snel om na drie maanden je al af te vragen of dit gaat veranderen.
2 likes
Ik ben onbedoeld een interne klokkenluider geworden. Misschien niet helemaal onbedoeld, maar het wordt erg groots aangepakt. Vlak voor de vakantie had ik bijna een zenuwinzinking van alle gesprekken die er in het nieuwe jaar komen, maar toen de allerhoogste baas van mijn organisatie mij appte dát het ook spannend is en dat mijn veiligheid voorop staat, ben ik in ieder geval niet meer in blinde paniek.
29 likes
Nee, nog niet zo duidelijk maar ik heb bijvoorbeeld sinds ik binnen ben ook nog geen een-op-een met mijn manager gehad.
Dus het voelt ook redelijk afstandelijk vanuit hem, hij is van de praktische zaken bespreken maar niet de persoonlijke.
Zou dat dan als eerste stap zelf initiëren, gewoon wat inplannen om dit te bespreken. Zonde om zonder zo’n gesprek te besluiten dat je niet past in dit bedrijf. En als dat nergens heengaat met zijn manager in gesprek gaan.
5 likes
Pfff ik ben zo klaar met mijn werk, en was dit eigenlijk vorig jaar al. Haal er helemaal geen energie uit, het kost me eigenlijk vooral energie. Ik leer er niks en voor mijn gevoel zit ik met een stel junioren die senior status hebben doordat ze er nou eenmaal lang werken. Inhoudelijk boeit het werk mij ook niet (het is anders dan mij was voorgespiegeld toen ik hier solliciteerde). Elke maandag voel ik alle energie weer uit mij stromen als ik weer begin. Ik ben er zo klaar mee.
Uiteraard weet ik ook wat me te doen staat: ander werk zoeken. Ik weet ook wat ik wil. Hiervoor heb ik vorig jaar een loopbaantraject gevolgd die enorm veel duidelijk heeft gemaakt. Het is wel een overstap naar een ander werkgebied waardoor het wat netwerken zal vergen om daar te komen.
Alleen het issue is nu: ik heb deze situatie door omstandigheden te lang door laten gaan waardoor ik mij nu zo uitgewrongen voel, dat ik geen puf heb om stappen te zetten. Ik voel mij niet de energieke zelf die mij het vertrouwen en zin geeft om netwerkgesprekken te gaan voeren. Ik voel mij nergens meer in geïnteresseerd als het over werk gaat. En de energie die ik nog heb, stroomt er doordeweeks weer helemaal uit als ik m’n mailbox open.
Heeft iemand hier ervaring met in zo’n soort laagte te zitten terwijl je iets meer ruimte en adem nodig hebt om eruit te kunnen klimmen? Tips over wat nu het handigst is om te doen qua energie management, of stappen om te zetten? Schoppen onder m’n reet?
4 likes
Wat vervelend dat je hier doorheen gaat! Kan je misschien iemand in je traject betrekken zoals een ouder of een vriend(in)? Iemand die je kan motiveren en je kan helpen. Uit ervaring weet ik wel dat het mega lastig is om dit ‘s avonds te doen, omdat je dan vaak moe bent na een werkdag. Misschien kan je met jezelf een afspraak maken om (kleine) stappen te maken op bijv. een zaterdagochtend?
2 likes
Ik zat (en zit eigenlijk) in een soortgelijke situatie. Lange tijd had ik geen energie, motivatie en puf om te gaan solliciteren en voelde ik me hopeloos. Ik had het gevoel dat ik nooit uit deze situatie zou komen. Mijn werk voelt zo nutteloos dat ik niet het gevoel heb ook maar iets geleerd te hebben de afgelopen 2 jaar. Daarnaast ook geen motivatie omdat het werk me inhoudelijk niet interesseert. Wat mij heeft geholpen is het idee dat alleen IK mijn situatie kan veranderen. Door niks te veranderen wordt de situatie niet beter en blijf ik hangen in deze bullshit job. Ik heb inmiddels 2 sollicitaties verstuurd (tijdens het thuiswerken lol). Uiterlijk eind maart neem ik ontslag (mocht ik nog geen andere baan hebben gevonden) en neem ik een sabbatical van 3 maanden.
Hou vol en zet stappen. 
Dat is de enige manier om uit je huidige situatie te komen.
7 likes
In België moet je een doktersattest overmaken aan je werkgever als je ziek bent. In NL hoeft dit niet dacht ik. Maar hoe is dit geregeld in andere landen? Iemand die dit weet? Gewoon uit interesse dat ik het vraag (zijn wij de ‘raren’ in België?)
1 like
Kan je niet dag of iig middag minder werken en dan iets gaan doen waarvan je energie krijgt.
Of die middag besteden aan netwerken en solliciteren?
Het fulltime werken benauwde me zo en toen had ik eerst een middag en gaf me zoveel opluchting. Nu is het een hele dag per week (nu wel ivm kinderen maargoed, scheelt alsnog)
2 likes
Ja @Higgs_boson als je de financiële ruimte heb kan ik dit aanraden. Heb het zelf 3 jaar geleden gedaan: ik werkte 40 uur per week en had minimaal 15 uur reistijd per week en kwam echt nergens aan toe qua solliciteren, ik had er de energie niet voor. Ik heb toen in september besloten 32 uur te gaan werken en hoe dan ook per december te stoppen. Die “vrije” dag heeft me echt geholpen in het solliciteren en het idee dat mn baan eindig was ook wel. Dat laatste is wel een risico want als je nieuwe baan er niet op aansluit moet je wel een periode financieel kunnen overbruggen maar het gaf mij echt rust.
5 likes
Ik zit in de grote bedrijfshal (veel te vroeg) klaar om zo meteen te beginnen op mijn nieuwe job.
Ik vind het eigenlijk best spannend.
17 likes
Succes! Een eerste werkdag in een nieuwe baan is altijd spannend. Geef jezelf vooral de tijd om ingewerkt te worden en jezelf thuis te voelen in je nieuwe baan.
1 like
@Higgs_boson Precies hetzelfde hier en eigenlijk heb ik veel rust gecreëerd voor mijzelf door hetgeen te doen wat @Lichtknopje en @Brum zeggen 32 uur werken als je dat financieel kan! De rust lijkt me heerlijk (heb het nog niet gedaan maar is work in progress en dat geeft al rust).
Heb je de mogelijkheid om onder werktijd eventjes te kijken naar vacatures? Of speuren op internet naar tips etc? Ik heb zelf altijd vet veel tijd over waardoor ik dit onder werktijd doe.
Eventueel kun je ook bijvoorbeeld 1 dag thuiswerken en dan hiermee aan de slag gaan? Vertrouwde omgeving, je ziet je collega’s niet dus meer focus op voor jezelf kijken?
En wat bij mij werkt is af en toe vacatures kijken dus niet de hele tijd door, merk je na 5 min dat het niet lukt? Neem dan even rust en ga wat anders doen. Ik doe dit ook en werkt prima, geen druk en hierdoor meer energie over. Als ik iets zie waar ik echt enthousiast van word reageer ik, het schrijven van een brief gaat dan ook zoveel makkelijker. Hierdoor al 2 de deur uit kunnen doen en heb er echt veel gelezen de afgelopen weken. Toch wel trots dat het me gelukt is om er 2 uit te doen haha.
1 like
In de vacature waar ik op heb gereageerd stond mbo en ik vroeg in het gesprek hoe ze dat uitdagend kunnen maken voor hbo en dat was een foutje en het was écht hbo. Maar dat is het echt ganz nicht. Ik vind het niet erg want het is prima maar ik kan echt wel meer dan dit
1 like
Hoe ging het? Vermoeiend maar wel leuk altijd een eerste dag
1 like
Mijn manager gaat mij morgen vragen of ik over een maand paar sagen naar LA wil. Hij weet dat ik vliegen echt niet leuk vind.
Maar voor mezelf vind ik dat ik moet gaan. Ben er nu al zenuwachtig om.
2 likes
Ik werk pas sinds afgelopen jaar “echt”. Op een klantenservicefunctie. Maar hoe gaan jullie om met domheid van collega’s? Had vanochtend iets dat die collega voor mij totaal niet had gelezen wat ervoor was besproken en niet in t klantbeeld keek en dus totaal verkeerd antwoord gaf. En nu chat een collega zelf met onze klantenservice, en geeft diegene antwoorden waarvan ik zelfs weet dat ze niet meer kloppen en ik ben pas net terug aan t werk na meerdere maanden uitgevallen te zijn. En merk dat ik het zoo frustrerend vind. Krijg dan echt t gevoel van waarvoor doe ik mn best als anderen zo lopen te klooien. Hoe dealen jullie daarmee?
1 like