een fiets is ook je eigen vervoermiddel die je gebruikt voor woon werk verkeer dus ook daarvoor krijg je reiskostenvergoeding.
Dus niet alleen een auto maar ook motor fiets en brommer. Zelf lopen lees ik nu!
2 likes
Bij ons geldt een minimum van 10 km. Daaronder geen reiskostenvergoeding.
Ja klopt volgens mij bij ons ook. Dus reken ik met totaal 56km per werkdag. Ik werk gemiddeld 13 dagen per maand.
Maar goed basis irritatie is dat iedereen meer reiskostenvergoeding heeft gekregen behalve ik.
2 likes
Bij een bedrijf waar ik gewerkt heb was er een aparte fietsvergoeding.
5 likes
Ik heb afgelopen maand €20 verdiend door elke dag naar m’n werk te fietsen 
4 likes
Hier gaan ze niet op dagbasis inventariseren hoe je op je werk komt, maar geldt er wel een minimum van 10km. Wellicht dat je collega daarom niks krijgt. Of moet jij serieus doorgeven dat je met de auto bent gekomen op dag x en dag y op de fiets?
2 likes
Eens hoor! Geldt voor fietsen/lopen ook die 21 cent per kilometer? En is dat wettelijk of op basis van CAO?
Bij mijn functioneringsgesprek om loonsverhoging gevraagd en nu, ruim een maand later, te horen gekregen dat dat momenteel geen optie is
Vanmiddag wel een gesprek bij een ander bedrijf dus ben benieuwd
5 likes
Waarom zou dat ook van de vergoeding van de vrouw afgaan?!
1 like
Oh wacht wat een eye opener. Ga dit ook bij ze neerleggen als er een lul excuus komt.
4 likes
Mehh de afgelopen maanden zijn erg rommelig op het werk door allerlei veranderingen en afscheidsborrels etc. Ik heb zo’n ontzettend behoefte om weer in t ritme te komen, maar merk dat ik ook last heb van de donkere dagen qua vermoeidheid en motivatie. Vandaag een dagje thuis gepland om wat focusdingen te doen, maar ik heb gisteren niet leuk nieuws gekregen op het werk en ik wil nu gewoon in bed gaan liggen. Het nieuws is echt niet het einde van de wereld, maar ik ben op bepaalde vlakken gewoon veranderingmoe merk ik.
Ja het probleem is nu dus vooral me ertoe zetten om dingen te doen. Zeker omdat ik deep work gepland heb staan. Maar ja, ik moet me er even overheen zetten en aan de bak gaan.
2 likes
Even een keer geen geklaag. Ik ben zo blij met mijn teamleidster! Ik heb 5 jaar in de ggz gewerkt en heb nu een kantoorbaan. Eergisteren vroeg ze aan mij of ik het niet miste. Ik heb aangegeven het cliëntcontact onwijs te missen maar mijn oude baan niet terug te willen door verschillende redenen. Ze vroeg toen over mijn huidige baan en ik had gezegd dat ik prima op mijn plek zit en het naar mijn zin heb, maar het niet mijn droombaan is, en ik al jaren mijn droombaan weet waar een hbo diploma voor nodig is wat ik niet heb. Ze bood gelijk aan om intern te kijken naar opleidingen die mij hierbij kunnen helpen, gaf aan dat ik nog jong ben en veel kan bereiken en ik ook evt een training kan volgen met parttime bij mijn huidige werk blijven. Ze ging ook kijken of er intern vergelijkbare functies waren. Ze zei ook dat ik goed rond moest kijken op internet omdat er veel dingen aangeboden werden om dit alsnog te bereiken. Echt zo lief dat ze zo meedenkt.
Nu ging ik daarna zoeken en zag ik dat er in mei een training begint voor het beroep dat ik wil doen, maar de gesprekken zijn in maart en ik heb een opzegtermijn van 2 maanden. Ik maakte mij hier zorgen om dus heb direct gesolliciteerd en het gisteren gelijk bij haar op tafel gegooid met de vraag of zij advies voor mij heeft hoe dit aan te pakken. Ze was zo enthousiast voor mij, heeft gelijk gevraagd over de opzegtermijn en nu op de mail gezet dat mocht het iets worden, ik in overleg 1 maand aan mag houden ipv 2.
Ik ben echt zo blij dat ze zoveel vertrouwen in mij heeft, mee wil denken met alles en volledig achter mij staat en aanmoedigd om mijn dromen achterna te gaan ipv mij proberen te behouden. Het voelt ook fijn dat je zulke dingen gewoon kan bespreken in plaats van geheim houden. Heb uiteraard gezegd dat als het niks word ik voorlopig nog niet weg ben omdat ik verder echt prima zit waar ik nu ben.
43 likes
ik zit een beetje in de knoop met mezelf wat werk betreft? Ik vind mn werk wel leuk, leuke collegas, maar ik mis een beetje uitdaging, ik kan op zn vroegst pas rond juli op een nieuw project beginnen en ik heb flinke reistijd en voor de toekomst onzekerheid waar ik geplaatst kan worden.
Nu heb ik een vacature gezien die me leuk lijkt, een stapje omhoog qua functie, 10 km van mijn huis dus ook chill, maar ik ‘durf’ niet goed te solliciteren ofzo? Wil ook eigenlijk niet echt weg bij mijn huidige werk maar vind het ook niet meer echt super leuk.
Voor mijn gevoel ben ik een beetje excuses aan het verzinnen om niet te schrijven maar ze slaan niet echt ergens op haha. Weet ook niet goed wat ik met dit verhaal wil maar voel me er echt meh onder.
1 like
Misschien wordt je gevoel duidelijker als je met een motivatiebrief aan de slag gaat (of miss als je wordt uitgenodigd voor een gesprek)? Dat je de vacature niet uit je hoofd krijgt, zegt ook al best veel!
5 likes
Wat je kan doen is het gewoon proberen. Dus schrijft die brief en dan kan je altijd weer verder zien. Mocht je dan uitgenodigd worden eens zien of het bedrijf en de functie bij je passen. Want soms is een functie heel anders dan in de vacature stond of lijkt het je juist veel leuker dan je hebt verwacht. Solliciteren wil niet zeggen dat je dan ook direct je baan op hoeft te zeggen. Dit is juist een manier dat je een beetje relaxed om je heen kan kijken en wat proberen om te zien hoe het voelt. Perfect uitgangspunt eigenlijk!
5 likes
Wat kan je in een videoboodschap zeggen voor een manager die tien jaar in dienst is, die best oké is, maar waar je verder niet echt veel mee hebt? Bijna iedereen loopt met haar weg en heeft dus vast wel goede anekdotes om te vertellen, maar ik heb dat niet. Ze is een prima manager, maar soms heeft ze rare opmerkingen waarin ik zoiets van van ??? Maar ik wil iets meer zeggen dan alleen ‘gefeliciteerd en op naar de volgende tien jaar’, maar ik zou niet weten wat. Weet iemand iets algemeens, maar wel aardig?
1 like
Misschien iets van: ‘je kwam altijd op mij over als een heel betrokken collega, iedereen hier loopt met je weg dus ik denk dat je zeker gemist gaat worden’
Dan is het aardig maar eigenlijk zeg je niks over je eigen mening over diegene hahah
5 likes
Haha nou idd, instant writers block hoor. Meestal kopieer ik iets wat een ander al heeft geschreven maar vorige week moest ik als eerst 
Toen heb ik geschreven dat het een feestje was om met diegene te werken en blabla maar ik heb eigenlijk nooit echt met haar samen hoeven werken dus die zal ook wel gedacht hebben
2 likes
Ik wil graag hier even mijn verhaal kwijt over wat er nu speelt op mijn werk. Ik heb een tijdje ergens gewerkt waarbij ik hoopte dat ik daar kon blijven werken. Aanvankelijk kreeg ik signalen dat dat ook wel ging lukken, maar toen bleek dat er geen geld was om mij aan te nemen voor een specifieke functie. Ik had op mijn oude werk een persoon die een soort mentor voor mij was en ik was best teleurgesteld in hem aanvankelijk omdat ik hoopte dat hij toch dat plekje voor mij zou kunnen regelen nadat ik mij jarenlang voor hem en het werk hard heb ingezet en extra dingen heb gedaan. Ik raakte daarna echt heel somber omdat werk veel voor mij betekende en ik zo graag die functie wilde en er vooral heel veel extra tijd in had gestoken. Het voordeel was wel dat ik er toen ik wegging even geen werk had en voor het eerst heb ervaren hoe heerlijk het is om geen deadline te hebben en in het weekend te hoeven werken. Heb toen gereisd en veel leuke dingen gedaan en mijzelf beloofd om mij nooit meer zo uit de naad te werken maar altijd tijd vrij moet plannen om te relaxen.
Ik kreeg toen een nieuwe baan, en mijn oude mentor waar ik nog contact mee heb, steunde mij erin. Hij zei dat het een goede zet was, dat ik mij zo breed aan het orienteren was, dat dat goed is voor mijn toekomst. Dit is een juniorfunctie en om de huidige functie te behouden moet ik weer heel hard werken en mij opnieuw bewijzen. Ik kwam er echter achter dat een ander persoon ook op de functie aast, ik vind dat ik betere papieren heb maar ik ben er natuurlijk niet objectief is. Zij is ook zo overtuigd van haarzelf, en spreekt openlijk over dat die functie haar doel is en dat er gesprekken zijn dat ze het ook sowieso gaat krijgen over een paar jaar. Ik kreeg het gevoel dat zij veel backup heeft van mijn huidige werk en daardoor heb ik de competitie met haar losgelaten. Ik dacht ik ga gewoon mijn werk doen en zij gaat die functie toch over een paar jaar krijgen, zij likt zich zo in bij de baas ik kan hier niet tegenop. Maar mijn troost was dat als ik mij hier verder ging ontwikkelen ik hopelijk met meer ervaring, een betere cv toch een senior functie kon krijgen bij mijn oude werkgever omdat ik hoorde dat ze gingen uitbreiden.
Vorige week ben ik er achtergekomen via onze secretaresse dat mijn oude werkgever al iemand heeft aangenomen voor die seniorfunctie. Een vrouw met een soortgelijk profiel als ik die er niet eerder heeft gewerkt.
Ik ben er al een week kapot van, niet omdat ik zo arrogant ben dat ik denk dat ik zomaar maar een baan kan krijgen, maar ik heb het gevoel dat ik niemand in mijn werkwereld heb die mij steunt. Ik heb het idee dat ik alles zelf moet doen en het uiteindelijk toch niet wordt beloond. Het lijkt wel alsof iedereen iemand heeft die diegene goed steunt, een goed woordje wil doen. Ik denk nu ook, wat doe ik hier. Ik heb hoge ambities, heb geprobeerd connecties op te bouwen waar ik op kon terugvallen. Maar als ik een seniorfunctie wil moet ik toch ergens anders naartoe, misschien wel verhuizen om opnieuw te beginnen en mijzelf weer opnieuw te bewijzen. Ik weet niet of ik dat weer kan opbrengen.
Ik heb ook geen vacature voorbij zien komen, diegene die is aangenomen die is gevraagd. Ik kwam toen thuis toen ik het hoorde en had zo een slecht moment omdat ik alleen thuis kwam en niet iemand heb die zo dichtbij mij staat dat ik het ermee kan delen. Ik voelde mij altijd een sterke single vrouw maar nu dacht ik alleen maar is er iemand die mij een keer kan steunen en tegen mij kan zeggen wat ik nu weer moet doen.