Ja het probleem is nu dus vooral me ertoe zetten om dingen te doen. Zeker omdat ik deep work gepland heb staan. Maar ja, ik moet me er even overheen zetten en aan de bak gaan.
2 likes
Even een keer geen geklaag. Ik ben zo blij met mijn teamleidster! Ik heb 5 jaar in de ggz gewerkt en heb nu een kantoorbaan. Eergisteren vroeg ze aan mij of ik het niet miste. Ik heb aangegeven het cliëntcontact onwijs te missen maar mijn oude baan niet terug te willen door verschillende redenen. Ze vroeg toen over mijn huidige baan en ik had gezegd dat ik prima op mijn plek zit en het naar mijn zin heb, maar het niet mijn droombaan is, en ik al jaren mijn droombaan weet waar een hbo diploma voor nodig is wat ik niet heb. Ze bood gelijk aan om intern te kijken naar opleidingen die mij hierbij kunnen helpen, gaf aan dat ik nog jong ben en veel kan bereiken en ik ook evt een training kan volgen met parttime bij mijn huidige werk blijven. Ze ging ook kijken of er intern vergelijkbare functies waren. Ze zei ook dat ik goed rond moest kijken op internet omdat er veel dingen aangeboden werden om dit alsnog te bereiken. Echt zo lief dat ze zo meedenkt.
Nu ging ik daarna zoeken en zag ik dat er in mei een training begint voor het beroep dat ik wil doen, maar de gesprekken zijn in maart en ik heb een opzegtermijn van 2 maanden. Ik maakte mij hier zorgen om dus heb direct gesolliciteerd en het gisteren gelijk bij haar op tafel gegooid met de vraag of zij advies voor mij heeft hoe dit aan te pakken. Ze was zo enthousiast voor mij, heeft gelijk gevraagd over de opzegtermijn en nu op de mail gezet dat mocht het iets worden, ik in overleg 1 maand aan mag houden ipv 2.
Ik ben echt zo blij dat ze zoveel vertrouwen in mij heeft, mee wil denken met alles en volledig achter mij staat en aanmoedigd om mijn dromen achterna te gaan ipv mij proberen te behouden. Het voelt ook fijn dat je zulke dingen gewoon kan bespreken in plaats van geheim houden. Heb uiteraard gezegd dat als het niks word ik voorlopig nog niet weg ben omdat ik verder echt prima zit waar ik nu ben.
43 likes
ik zit een beetje in de knoop met mezelf wat werk betreft? Ik vind mn werk wel leuk, leuke collegas, maar ik mis een beetje uitdaging, ik kan op zn vroegst pas rond juli op een nieuw project beginnen en ik heb flinke reistijd en voor de toekomst onzekerheid waar ik geplaatst kan worden.
Nu heb ik een vacature gezien die me leuk lijkt, een stapje omhoog qua functie, 10 km van mijn huis dus ook chill, maar ik ‘durf’ niet goed te solliciteren ofzo? Wil ook eigenlijk niet echt weg bij mijn huidige werk maar vind het ook niet meer echt super leuk.
Voor mijn gevoel ben ik een beetje excuses aan het verzinnen om niet te schrijven maar ze slaan niet echt ergens op haha. Weet ook niet goed wat ik met dit verhaal wil maar voel me er echt meh onder.
1 like
Misschien wordt je gevoel duidelijker als je met een motivatiebrief aan de slag gaat (of miss als je wordt uitgenodigd voor een gesprek)? Dat je de vacature niet uit je hoofd krijgt, zegt ook al best veel!
5 likes
Wat je kan doen is het gewoon proberen. Dus schrijft die brief en dan kan je altijd weer verder zien. Mocht je dan uitgenodigd worden eens zien of het bedrijf en de functie bij je passen. Want soms is een functie heel anders dan in de vacature stond of lijkt het je juist veel leuker dan je hebt verwacht. Solliciteren wil niet zeggen dat je dan ook direct je baan op hoeft te zeggen. Dit is juist een manier dat je een beetje relaxed om je heen kan kijken en wat proberen om te zien hoe het voelt. Perfect uitgangspunt eigenlijk!
5 likes
Wat kan je in een videoboodschap zeggen voor een manager die tien jaar in dienst is, die best oké is, maar waar je verder niet echt veel mee hebt? Bijna iedereen loopt met haar weg en heeft dus vast wel goede anekdotes om te vertellen, maar ik heb dat niet. Ze is een prima manager, maar soms heeft ze rare opmerkingen waarin ik zoiets van van ??? Maar ik wil iets meer zeggen dan alleen ‘gefeliciteerd en op naar de volgende tien jaar’, maar ik zou niet weten wat. Weet iemand iets algemeens, maar wel aardig?
1 like
Misschien iets van: ‘je kwam altijd op mij over als een heel betrokken collega, iedereen hier loopt met je weg dus ik denk dat je zeker gemist gaat worden’
Dan is het aardig maar eigenlijk zeg je niks over je eigen mening over diegene hahah
5 likes
Haha nou idd, instant writers block hoor. Meestal kopieer ik iets wat een ander al heeft geschreven maar vorige week moest ik als eerst 
Toen heb ik geschreven dat het een feestje was om met diegene te werken en blabla maar ik heb eigenlijk nooit echt met haar samen hoeven werken dus die zal ook wel gedacht hebben
2 likes
Ik wil graag hier even mijn verhaal kwijt over wat er nu speelt op mijn werk. Ik heb een tijdje ergens gewerkt waarbij ik hoopte dat ik daar kon blijven werken. Aanvankelijk kreeg ik signalen dat dat ook wel ging lukken, maar toen bleek dat er geen geld was om mij aan te nemen voor een specifieke functie. Ik had op mijn oude werk een persoon die een soort mentor voor mij was en ik was best teleurgesteld in hem aanvankelijk omdat ik hoopte dat hij toch dat plekje voor mij zou kunnen regelen nadat ik mij jarenlang voor hem en het werk hard heb ingezet en extra dingen heb gedaan. Ik raakte daarna echt heel somber omdat werk veel voor mij betekende en ik zo graag die functie wilde en er vooral heel veel extra tijd in had gestoken. Het voordeel was wel dat ik er toen ik wegging even geen werk had en voor het eerst heb ervaren hoe heerlijk het is om geen deadline te hebben en in het weekend te hoeven werken. Heb toen gereisd en veel leuke dingen gedaan en mijzelf beloofd om mij nooit meer zo uit de naad te werken maar altijd tijd vrij moet plannen om te relaxen.
Ik kreeg toen een nieuwe baan, en mijn oude mentor waar ik nog contact mee heb, steunde mij erin. Hij zei dat het een goede zet was, dat ik mij zo breed aan het orienteren was, dat dat goed is voor mijn toekomst. Dit is een juniorfunctie en om de huidige functie te behouden moet ik weer heel hard werken en mij opnieuw bewijzen. Ik kwam er echter achter dat een ander persoon ook op de functie aast, ik vind dat ik betere papieren heb maar ik ben er natuurlijk niet objectief is. Zij is ook zo overtuigd van haarzelf, en spreekt openlijk over dat die functie haar doel is en dat er gesprekken zijn dat ze het ook sowieso gaat krijgen over een paar jaar. Ik kreeg het gevoel dat zij veel backup heeft van mijn huidige werk en daardoor heb ik de competitie met haar losgelaten. Ik dacht ik ga gewoon mijn werk doen en zij gaat die functie toch over een paar jaar krijgen, zij likt zich zo in bij de baas ik kan hier niet tegenop. Maar mijn troost was dat als ik mij hier verder ging ontwikkelen ik hopelijk met meer ervaring, een betere cv toch een senior functie kon krijgen bij mijn oude werkgever omdat ik hoorde dat ze gingen uitbreiden.
Vorige week ben ik er achtergekomen via onze secretaresse dat mijn oude werkgever al iemand heeft aangenomen voor die seniorfunctie. Een vrouw met een soortgelijk profiel als ik die er niet eerder heeft gewerkt.
Ik ben er al een week kapot van, niet omdat ik zo arrogant ben dat ik denk dat ik zomaar maar een baan kan krijgen, maar ik heb het gevoel dat ik niemand in mijn werkwereld heb die mij steunt. Ik heb het idee dat ik alles zelf moet doen en het uiteindelijk toch niet wordt beloond. Het lijkt wel alsof iedereen iemand heeft die diegene goed steunt, een goed woordje wil doen. Ik denk nu ook, wat doe ik hier. Ik heb hoge ambities, heb geprobeerd connecties op te bouwen waar ik op kon terugvallen. Maar als ik een seniorfunctie wil moet ik toch ergens anders naartoe, misschien wel verhuizen om opnieuw te beginnen en mijzelf weer opnieuw te bewijzen. Ik weet niet of ik dat weer kan opbrengen.
Ik heb ook geen vacature voorbij zien komen, diegene die is aangenomen die is gevraagd. Ik kwam toen thuis toen ik het hoorde en had zo een slecht moment omdat ik alleen thuis kwam en niet iemand heb die zo dichtbij mij staat dat ik het ermee kan delen. Ik voelde mij altijd een sterke single vrouw maar nu dacht ik alleen maar is er iemand die mij een keer kan steunen en tegen mij kan zeggen wat ik nu weer moet doen.
Als ik het zo lees krijg ik het idee dat je het allemaal erg persoonlijk opvat, en het zo ziet dat je carrière afhankelijk is van een paar personen. Je zult altijd concurrentie hebben op je werk. De organisatie is opgebouwd als een piramide, en de meeste mensen willen een stapje omhoog maken. Of je een promotie kan maken, is vaak niet afhankelijk van of mensen je ‘steunen’, maar of jij op dat moment de competenties laat zien die zij nodig hebben voor het team. Dat is natuurlijk een subjectieve inschatting, en vaak is het zo dat het makkelijker carrière maken is als je overstapt naar een andere organisatie dan een stap te willen maken binnen de eigen organisatie. Waarom dat precies is weet ik niet, maar dat zie je bijna overal terug.
Ik weet niet precies wat voor soort werk je doet, maar het kan lonen om eens na te denken wat de alternatieven zijn qua organisaties/afdelingen om voor te werken, en waar objectief gezien de kansen liggen. En misschien je werk iets minder belangrijk gaan vinden, het leest alsof je veel van je identiteit ophangt aan je werk en tegelijk er onzeker over bent. Dat lijkt me geen fijne combinatie voor jouzelf.
6 likes
Heel erg bedankt voor je advies, in dat laatste heb je zeker gelijk. In mijn weken tussen twee banen ben ik daar achter gekomen. Het feit dat ik in het begin gewoon moeite had om even niks te doen en te relaxen waren echt een eyeopener voor mij. Ik dacht echt hoe moeilijk kan het zijn om iets leuks te gaan doen, leven bestaat niet uit alleen maar werken. Ik moet veel meer streven naar dingen doen omdat IK het wil en niet om een werkgever te pleasen of complimenten te krijgen. Maar dat is best moeilijk als je een peoplepleaser bent.
Dankjewel voor je feedback. Het klopt zeker dat mijn onzekerheid mij kan belemmeren. Ik vind mijzelf heel ambitieus maar mensen weten dit pas na een tijdje omdat ik introvert ben. Ik spreek nooit mijn verwachtingen uit en roep op het werk nooit zo hard werk ik. Tot ik presentaties moet geven en verslagen indien en dan krijg ik positieve reacties. Op de plek waar ik momenteel werk is mijn voorgangster degene waar iedereen van overtuigd is dat als er over een paar jaar een senior functie komt zij het wordt. Misschien gewoon omdat ze haar heel goed vinden of omdat ze zich gewoon zo opstelt. Zij spreekt uit en zegt ik wil over een paar jaar zijn functie overnemen (diegene die met pensioen gaat) op de werkvloer. En dan anderen zijn daar ook een beetje van overtuigd. Ze werkt ook niet meer bij ons maar verschijnt wel op werkborrels en etentjes. En omdat ik introvert ben en niet zo vocaal over mijn doelen omdat ik onzeker ben dat iemand zegt jij maakt exht geen kans, laat ik het nu een beetje gaan.
1 like
Interne kandidaten hebben (vrijwel) altijd voorrang op externe kandidaten. Als zij er niet eens meer werkt zou ik mij er niet zo druk om maken en vooral je best blijven doen voor iets dat jij graag wil bereiken.
1 like
Naast alle adviezen hierboven (Ik zou het ook lekker laten gaan, go with the flow, je ziet het wel als er straks daadwerkelijk een vacature is en maakt je druk om een nog niet bestaande situatie die mogelijk over een paar jaar pas bestaat). Je post wel vaker vrij rancuneus over haar en ik vraag me af: zij is toch al een tijdje senior (als in; ze was je voorganger, ze is nu je copromotor?)? Hoe realistisch is het dat jij de strijd van haar gaat winnen? Waarom beheerst dit je zo? Jouw posts over haar gaan altijd over hoe sociaal zij zou zijn in vergelijking met jou, hoe ze iedereen om haar vinger windt, dat ze arrogant is, dat ze zich inlikt en ik vraag me af; kan het niet ook gewoon zo zijn dat ze écht goed is in wat ze doet? Waardoor het ook logisch is dat zij met de jaren die ze meer ervaren is als logische opvolger wordt gezien en jouw tijd wel komt als je gewoon je best blijft doen?
2 likes
Ze begeleidt bij 1 project maar verder niet meer (heb ik nu met mijn vaste begeleider besproken). Ze is ook wel goed in bepaalde dingen en daarom dacht ik dat het een gelopen race was, maar toen ze mij ging begeleiden kwam ik erachter dat ze inhoudelijk veel steken laat vallen. En ook weinig tijd heeft om mij te begeleiden maar deed alsof ze mijn copromotor was. Omdat ze zo weinig tijd had heb ik aangegeven dat ik niet wil dat ze mij begeleidt en dat ik recht heb op iemand die wel tijd heeft.
Ik denk dat de essentie is dat ik te veel waarde hecht aan mijn werk en dat moet ik niet doen. En ik moet leren het niet zo persoonlijk te nemen allemaal. Het gaat eigenlijk niet zo om de personen in kwestie. Ik weet ook echt dat het volgende week beter met mij gaat maar ik moest even mijn frustratie kwijt, en jullie feedback helpt erg om te relativeren, thanks!
4 likes
Met mijn opleidingsbudget wil ik een training volgen op het gebied van UX design. Ik zit nu te kijken naar de training van Frankwatching. Iemand die dit heeft gedaan en haar ervaring wilt delen? Of een andere aanbieder?
1 like
Ik heb niet díe training gevolgd bij Frankwatching, maar wel andere trainingen. Ik vind hun trainingen altijd erg prettig, duidelijk en leerzaam. Maar alle trainingen hebben andere docenten die het kan natuurlijk verschillen.
Een andere aanbieder waar ik ook eens een fijne training heb gevolgd is De Redactie, maar ik weet niet of zij ook UX trainingen geven.
1 like
Deze niet gedaan, wel bij UX academy een aantal jaar geleden. Die vond ik toen erg prettig om in te stappen in het vakgebied (met achtergrond grafisch ontwerp). Breed qua onderwerpen en ik zat in een kleine groep. Weet niet wat jouw achtergrond is, maar als je al wat verder bent, zijn de trainingen van Nielsen Norman group ook onwijs goed, maar dus wel wat gespecialiseerder, in het engels en volledig digitaal.
3 likes
Ik moest een hotel boeken voor mijn leidinggevenden en van buiten zag het er heel leuk uit maar vanbinnen is het net een hoerentent 
Ben benieuwd hoe ze het gaan vinden hahaha
8 likes
Ik voel me rot door een aantal zaken op het werk en ik merk dat ik het best lastig vind om dat bij mijn leidinggevende aan te geven 
Ben een beetje bang dat ze mij straks een zeur vindt
1 like