@Marquez @Krabsalade @hummus @James
Bedankt voor jullie ervaringen! Het is bij mij wel zo dat ik niet op dezelfde locatie of in hetzelfde team terug zou kunnen omdat mijn vriend er ook werkt en dat is niet toegestaan (ook deels reden waarom ik toen ben weggegaan). Het team is nu ook wel compleet anders dan toen. Maar qua organisatie, het werk zelf en de arbeidsvoorwaarden zijn wel op elke locatie gelijk.
Zijn hier meer mensen die minder zijn gaan werken zonder aanwijsbare reden?
Ik ben vorig jaar overspannen geweest en hoewel het nu een stuk beter gaat heb ik de weekenden nog wel heel erg nodig om bij te komen en tegen de tijd dat ik weer een beetje opgeladen ben is het alweer maandag en heb ik weer niks leuks gedaan. Los daarvan hecht ik veel waarde aan en heb ik veel behoefte aan vrijheid en vrije tijd (maar ja, wie niet). Ik werk nu 40 uur en zou dan naar 32 of misschien zelfs 28 uur willen.
Ik heb geen relatie en woon alleen in een huurhuis, maar heb relatief lage maandelijkse lasten en kan het me veroorloven. Hoewel ik me er niks van aan moet trekken en dat naar buiten toe ook zeker niet zou laten merken, zie ik toch een beetje op tegen reacties omdat ik geen ‘goede’ reden heb (geen kinderen, geen tijdrovende hobby’s, geen behoefte om elke keer over mijn mentale issues te praten).
Wil hier nog wel even goed over nadenken en met familie over praten, maar ben ook wel benieuwd naar hoe dit anderen is bevallen.
Ja, ik heb toen gewoon gezegd dat ik naar 36 wilde en later 32. De eerste verandering was toen ik een contract bij de opdrachtgever zelf kreeg en toen mocht ik zelf de contracturen kiezen, bij de tweede verandering heb ik wel eerlijk gezegd dat 36 nog veel was. Werd volgens mij niet echt moeilijk over gedaan.
Zoals ik het lees heb je juist een hele goede reden. Je hebt je weekend nodig om op te laden en als t maandag is het gevoel niks leuks gedaan te hebben. Lijkt mij reden genoeg en als je het kan veroorloven zeker doen.
Dit klinkt toch als een hele goede reden! Als je het kan qua financien etc, zou ik het zeker aankaarten op je werk.
Ik zat hier ook naar te kijken en las wel dat je minder pensioen opbouwt als je parttime werkt. Ik weet niet precies hoe dit zit, hoeveel het scheelt etc, maar je kan er in duiken (of het in ieder geval in je achterhoofd houden) voordat je er pas met je pensioen achterkomt.
Ja, mijn reden is ook gewoon dat ik meer vrije tijd wil, tijd nodig heb om op te laden (maar als collega’s naar de reden vragen zeg dit er niet bij), en het me kan veroorloven.
En eigenlijk heb ik daar geen negatieve reacties op gekregen.
Hooguit nu af en toe van oudere collega’s “goh ja de jeugd doet dat toch anders nu hè” en dan ben ik alleen maar blij dat ik nu leef en dit kan haha
Ik heb heel lang 32 uur gewerkt maar ben nu toch terug gegaan naar 36 uur wat bij ons fulltime is. Het scheelt voor mij wel dat ik nog altijd vier dagen kan werken. Ik merkte bij 32 uur dat ik toch altijd meer uren werkte terwijl ik er niet voor betaald kreeg. Dus als je er voor kiest minder te gaan werken dan zou mijn advies zijn om ook afspraken te maken over minder werkzaamheden. Ik merk het verschil niet qua vrije tijd (of ik 32 of 36 uur werk) maar ik merk het zeker wel in inkomen. Ik ben alleen dus fulltime werken geeft mij financieel meer vrijheid. Daarnaast merk ik ook wel dat ik, sinds dat ik fulltime werk, eerder gevraagd wordt voor leukere projecten.
Dankjewel allemaal!
@arcobaleno Ah ja dat van het pensioen is wel een goede. Ik heb het idee dat ik relatief weinig pensioen opbouw en heb al lang op mijn lijstje staat om daar -ooit- eens naar te kijken, maar dit is wel een goede motivatie om daar echt eens in te duiken en ook naar pensioenbeleggen te kijken.
@McApple Hmm ja dat hele carrière maken en opklimmen is ook wel een beetje waar ik mee zit. Heel kort door de bocht ben ik nu medewerker en aan het toewerken naar een managementfunctie. Ik vraag me soms wel af of ik dat nu zelf wil of dat ik dat alleen doe omdat mijn baas dat wil/als een logische stap ziet. Maar hoe stom ook, ik ben er vrij zeker van dat ik dat ik die managementfunctie wel kan vergeten als ik minder dan 36u ga werken. Nu kan me dat heel weinig schelen en wil ik die functie en verantwoordelijkheden liever niet dan wel, maar geen idee of dat ooit wel gaat komen en ik dan spijt krijg.
Voor ik kinderen had ging ik naar 36 uur. Puur voor tijd voor mezelf. Thuiswerken was toen nog niet zo en mocht toen ik die halave dag mocht thuiswerken en scheelde zoveel.
Baas vond geen probleem. Nu 36uur maar neem ouderschapsverlof op maar wil niet meer 5 dagen. 4 dagen is meer dan genoeg.
Waar je wel voor moet waken is dat je niet je oude werklast houd en in minder uur moet doen.
Ik zit in redelijke dezelfde situatie (zonder overspannen dan) maar werk gewoon 32 uur. Puur omdat ik het chill vind om een dag vrij te hebben, kan het iedereen aanraden die het zich kan veroorloven!
Een werkgever mag sowieso niet weigeren als je minder uren gaat werken! En de reacties om je heen, lekker laten hoe lastig ook. Tegenwoordig zie ik in mijn eigen omgeving steeds meer mensen 32 uur werken terwijl ze geen kinderen hebben bijvoorbeeld. Als het kan, waarom niet? Het leven is te kort om alleen maar te werken!
Ik denk dat je dan vooral voor jezelf zou moeten gaan uitzoeken of je bijvoorbeeld ooit weer terug kan en wil als je wel een stap wilt gaan maken. En wellicht kan je binnen jullie bedrijf ook stappen maken wanneer je niet fulltime werkt. Voor mij is er alleen financieel een reden geweest om meer uren te gaan werken (nu maar ook later wanneer ik met pensioen ben) Dat ik, nu ik fulltime werk, eerder gevraagd wordt voor leuke projecten is voor mij een leuk bijkomstigheid. Nu scheelt het dat ik nog altijd maar vier dagen werk dus daarin is voor mij niets veranderd en ik heb een mega flexibele werkgever dus als ik wil kan ik elke dag thuiswerken dus dat is erg fijn.
Ja hoor ik werk gewoon zonder reden 36 uur (om de week een dag vrij) maar wil eigenlijk naar elke week een (mid)dag vrij. Financieel is dat niet heel erg prettig maar ik red het allemaal nog wel.
Ik werkte 28 uur en dat was geweldig. Kon gewoon chillen, tv kijken, weekendje weg, echt geweldig.
Nu heb ik een kind en ik mis m’n alone time echt zo erg.
Super bedankt allemaal! Geeft me goede moed. Dit weekend alle voors en tegens nog maar even goed doornemen en volgende week in een gesprek met mijn baas dat toch al gepland staat een balletje opgooien.
Ik werk zonder reden al jaren 32 uur en mijn vriend inmiddels ook. Als het financieel kan lekker doen. Ik heb er ook nog nooit een opmerking over gehad en als het aan mij lag ging ik zelfs nog een dag minder werken maar dat gaat financieel nog niet.
Ik heb buiten mijn stage-ervaring nooit 36 uur gewerkt, altijd 32.
Vind het heerlijk, laatst aanbod om omhoog te gaan naar 36 afgeslagen, zie er voor mij geen voordeel is. Geld is fijn maar geen motivatie voor mij.
Ja, ik. Van 32 naar 27, toen 23 en nu weer 27. De overgang van 23 naar 27 was omdat jongste kind 18 werd en het kindgebonden budget wegviel. Dat was ruim 400€.
Inmiddels zou ik graag wel weer 23 willen werken.
Ik vind m’n werk oprecht fijn maar ik leef niet om te werken. Ik heb jaren fulltime gewerkt maar besef me nu pas dat ik continu over m’n grenzen ben gegaan met alles in die periode. Ik ben gewoon liever thuis. Ik kan (net aan) rondkomen en dat is ok.
Moet ik er wel bij zeggen dat ik nu in de ziektewet ben en dat überhaupt werken niet gaat. Ik ga er nog steeds vanuit dat ik wel weer kan werken in de toekomst maar of dat 27 uur gaat zijn dat weet ik niet.
Ah net te horen gekregen dat ik in juni voor uitwisselingsweek naar Berlijn mag. 
Ik kom even advies vragen. Begin februari ben ik bij een nieuwe werkgever begonnen waar het heel gebruikelijk is/was dat iedereen een auto van de zaak + tankpas kreeg. Mij is destijds verteld dat ze daarmee gestopt zijn en je een auto pas krijgt bij een vast contract, na 1 of 2 jaar. Prima en plausibel vond ik, dus mee akkoord gegaan want ik heb al een eigen auto.
Nu zijn er tegelijk met mij, en na mij mensen begonnen in dezelfde functie die wel een auto en tankpas hebben gekregen. Ik wil dus bij mijn leidinggevende gaan aankaarten waarom, wat hierin het onderscheid is. Dus niet met de insteek om alsnog te ‘vragen’ om een auto.
Zijn er mensen die tips hebben over hoe je dit het beste kunt aanvliegen?