Oh dat vind ik echt vreemd. Dus ze benaderen mensen die ze kennen om ze dan vervolgens toch af te wijzen? Nemen ze dan wel iemand aan of vinden ze dan uiteindelijk niemand geschikt?
Ze zijn nu aan het twijfelen tussen de twee kadidaten die wel naar de tweede ronde zijn gegaan, dus ik denk wel dat de juiste er tussen zit.
En de vorige keer ging dat dus ook zo!
2 likes
Ik werk nog niet eens een maand bij een baan waarvan ik dacht dat ik heel blij zou worden. Maar ik wil nu eigenlijk al stoppen. Werd alleen wel per week betaald en ook dat went snel. Dus nu twijfel ik tussen snel geld (zo voelt betaling per week) of niet m’n leven haten.
Wie heeft er tips. Groetjes onzekere weegschaal.
3 likes
Er zijn ook andere banen wasrbij je zo word betaald. Vaak via een uitzendbureau. Dus miss kan je naar een baan zoeken die dat ook heeft maar wasr je het wel naar je zin hebt.
1 like
Kun je denk je makkelijk een andere baan krijgen? Dan lekker verder zoeken. Als dat niet zo is, dan misschien nog paar maanden volhouden voor werkervaring en dan verder zoeken. Echt, je leven wordt stuk leuker als je plezier in je werk hebt. Dat je evt maandelijks salaris krijgt went vanzelf ook weer
2 likes
Je kunt gewoon je hele bericht verwijderen
3 likes
Zo dat lijkt me echt ruk zeg. Dat je wordt benaderd door je oude werkgever voor een functie, denkt ‘die is voor mij want anders zouden ze me niet specifiek uitnodigen’ en dan weer afgewezen wordt… Ze zouden toch precies moeten weten wie ze uitnodigen en welke kwaliteiten die persoon heeft.
1 like
Voor het geld zou ik niet blijven, uiteindelijk went een maandsalaris ook wel weer zoals gezegd.
Waarom haat je het? Is er nog iets wat kan veranderen dat het beter wordt?
1 like
het inwerktraject valt me tegen. Er is veel focus dat inwerken tijd kost en niks oplevert. Dat ik geld kost op die manier. Maar geen inwerkplan. Moet maar zelf bij collega’s over de schouder turen en hopen dat ik het begrijp.
2 likes
Ik had vorige week echt even een mental breakdown omdat het op werk allemaal boven m’n hoofd uitgroeide. Veel te veel dingen die nu samen vallen maar gewoon niet in 40 uur passen. Daardoor gewoon dingen laten liggen die niet konden blijven liggen etc. Heb ook wel twijfels of deze functie echt mijn ding is of dat ik toch liever richting m’n vorige afdeling zou willen, dat overigens nog niet gedeeld.
Dus ik gister dat met buikpijn en huilend (echt waarom ik dan weer moet huilen…) dat aan m’n manager vertellen. En die heb ik pas net dus vond ik best een ding omdat ik hem gewoon niet zo goed ken. Maar hij reageerde zo fijn, nul verwijt dat ik het eerder had moeten aankaarten alleen dat dat voor m’n eigen mentale gezondheid beter was geweest. Meteen gekeken naar alles, hij collega’s gebeld met het verzoek dingen over te nemen of tijdelijk te helpen. Zó fijn dat hij zo reageerde, voelde me gisteren meteen 50kg lichter.
33 likes
Ik ben deze week begonnen bij mijn nieuwe baan en moet zo erg wennen. Het is heel rustig en gemoedelijk allemaal. Ze geven aan dat iedereen zijn eigen leerproces heeft en het inwerken makkelijk een half jaar of langer kan duren doordat alles best complex is. Ik ben dit echt totaaaal niet gewend want stond normaal altijd direct onder druk. Bij mijn vorige baan werden nieuwe medewerkers na 2 weken proeftijd ook even makkelijk weer ontslagen, terwijl daar hier dus totaal geen sprake van is. Het is echt zo fijn om rustig te landen en niet meer die stress te ervaren. Ik heb gewoon nog energie nu ik thuis kom terwijl het al best intensief is, zo’n groot verschil. Ik mag ook vandaag en maandag voor het eerst mee op huisbezoek en vind het best spannend, maar heb er veel zin in!
19 likes
Met wie ga je praten als je in een soort existentiële crisis zit? Ik heb al een paar maanden een ongezond hoge werkdruk icm steeds meer collega’s die uitvallen/weg gaan en nu ben ik bij mezelf niet zo bang voor een burn-out maar ik heb wel allerlei vragen in mijn hoofd waar ik zelf niet uit kom. Dingen als: wat draagt mijn werk nu eigenlijk bij? Is het vluchtgedrag als ik vacatures bekijk of wil ik écht weg? Wil ik nog onderdeel zijn van de nieuwe strategie die we gaan uitdenken? Ik kom er zelf met gesprekken met vrienden en familie niet uit merk ik, en ik wil dit ook nog niet zo expliciet delen met mijn leidinggevende omdat ik ook niet glazen wil ingooien qua carrièrekansen en leuke projecten als de uitkomst is dat ik toch wil blijven.
1 like
Vertrouwenspersoon of bedrijfsarts?
1 like
Bij ons op werk kan je met een coach aan de slag en die gesprekken blijven vertrouwelijk. Weet niet of zoiets ook bij jullie bestaat.
Loopt dan wel via leidinggevende dat je je opgeeft maar dat kan ook zoiets algemeens zijn als: wil meer mindful zijn of meer balans leren ofzo
1 like
@Mrs.Fraser wij hebben ook loopbaancoaching volgens mij, misschien is dat iets. Bedrijfsmaatschappelijk werk zat ik ook nog aan te denken. Daar had ik wel een goede klik mee toen ik met iets anders zat. Bedrijfsarts voelt gelijk zo zwaar, zijn meer coachingsvragen maar wel met een component van duurzame inzetbaarheid.
1 like
Kun je niet met je leidinggevende bespreken dat je moeite hebt met de werkdruk en vanuit daar graag met iemand in gesprek zou willen daarover? Zou in ieder geval daarover wel open kaart spelen, ook omdat je twijfelt of dat de reden is dat je weg wil. Wellicht dat daar ook lucht kan komen zodat je ook ruimte hebt om over de rest na te denken. Dan kun je ook via die weg op zoek naar de juiste persoon om hierover in gesprek te gaan.
2 likes
Loopbaancoach inschakelen. Die helpt je met dit soort vragen
3 likes
Misschien totaal niet waar je behoefte aan hebt, maar als je met zulke vragen zit kan een detachering soms ook uitkomst bieden. Een detachering kun je vaak ook wel positief framen naar je leidinggevende toe, al zullen ze er misschien niet zo positief tegenover staan als de werkdruk bij jullie al zo hoog is.
1 like
Ben heel benieuwd of hier mensen zijn die na een tijd niet gewerkt te hebben weer zijn begonnen met werken en hoe je dat hebt ervaren?
Ik ben van plan een korte break te nemen, tegelijkertijd best eng om dan na een maand of 2 misschien weer te moeten solliciteren en hoe dat in de praktijk opgevat wordt 
Lijkt me lastig om van heel veel rust opeens weer te moeten werken maar tegelijkertijd wil ik die rust gebruiken om een nieuwe carrièrepad te kiezen.
Ik heb dat gedaan. Ik kwam eind 2021 thuis te zitten na een niet verlengd contract, wat voor mij uiteindelijk de schop onder mn kont was om het roer om te gooien.
Ik heb het al prettig ervaren. Ik wilde al een tijdje wat anders maar durfde mn zekerheid niet op te geven, dus in dat opzicht was het dus die schop onder mn kont. Ook waren de jaren (en vooral de maanden) ervoor best roerig geweest en was er veel onverwerkte shit waar ik nog mee moest dealen en daar had ik nu ook de tijd en rust voor.
Ik heb echt goed de tijd kunnen nemen om uit te zoeken wat ik nou wil. Veel gesprekken gevoerd met mensen, veel gelezen en de rust gepakt waar nodig. Ik heb uiteindelijk 5 maanden thuis gezeten waarvan ik eerst 2 maanden gebruikt heb om bij te komen en daarna ben ik gaan onderzoeken. Uiteindelijk heb ik werk gevonden waar ik heel blij van word, wat iets heel anders is dan wat ik hiervoor deed, en heb zelfs besloten weer naar school te gaan. Ik ben echt heel blij dat ik de ruimte had om de tijd te pakken om dit uit te zoeken ipv dat ik echt snel weer aan het werk moest.
Ik vond de overgang van weer gaan werken niet eens zo gek groot, maar dat kwam meer omdat ik ook echt zin had om weer aan de bak te gaan. Ik heb in die periode wel geprobeerd zoveel mogelijk ritme te behouden, zodat de overgang naar weer werken op dat gebied ook niet mega groot zou zijn.
Ik merkte dat het in de praktijk niet eens zo gek gevonden werd dat ik in between jobs zat. Ik heb bij gesprekken wel achterwege gelaten dat ik mijn contract niet verlengd werd, maar heb wel gewoon gezegd dat ik wat anders wilde en mezelf de tijd wilde gunnen om die switch te onderzoeken en dat vonden ze eigenlijk alleen maar heel tof.
Als je meer wil weten, stel gerust je vragen!
8 likes