Ik had vorige week echt even een mental breakdown omdat het op werk allemaal boven m’n hoofd uitgroeide. Veel te veel dingen die nu samen vallen maar gewoon niet in 40 uur passen. Daardoor gewoon dingen laten liggen die niet konden blijven liggen etc. Heb ook wel twijfels of deze functie echt mijn ding is of dat ik toch liever richting m’n vorige afdeling zou willen, dat overigens nog niet gedeeld.
Dus ik gister dat met buikpijn en huilend (echt waarom ik dan weer moet huilen…) dat aan m’n manager vertellen. En die heb ik pas net dus vond ik best een ding omdat ik hem gewoon niet zo goed ken. Maar hij reageerde zo fijn, nul verwijt dat ik het eerder had moeten aankaarten alleen dat dat voor m’n eigen mentale gezondheid beter was geweest. Meteen gekeken naar alles, hij collega’s gebeld met het verzoek dingen over te nemen of tijdelijk te helpen. Zó fijn dat hij zo reageerde, voelde me gisteren meteen 50kg lichter.
